رئیس مرکزفوریت های پزشکی: بالگرد های امداد شب نمی نوانند پرواز کنند/ ایام پرسفرنیروی انتظامی بالگردهایش را لازم دارد!

مهدی قنبر:غلامرضا معصومی دراین گفت گو ازخدمات رسانی بالگردهای نظامی دراختیار این مرکزگله کرد. معصومی می گوید اولویت بالگردهای نظامی دراختیارمرکزمدیریت حوادث و فوریت های پزشکی اجرای مانور های نظامی و انتظامی است تا پزشکی ، اوهمچنین برلزوم به روزشدن تجهیزان قدیمی در اختیاز مرکز حوادث و فوریت های پزشکی نیزتاکید کرد.

 بخش قابل توجی از تلفات و کشته ها و یا مصدومین تصادفات جاده ای به حوادث پس اززمان تصادف ونحوه غلط انتقال مصدومین به بیمارستان هامربوط می شود. شما به عنوان رئیس مرکز مدیریت و حوادث و فوریت های پزشکی برای آموزش مردم و پلیس به عنوان اولین حاضرین در صحنه تصادف چه آموزش هایی را در نظر گرفته این تا کمترین ضربه به مصدومین وارد شود. همچنین برای تسریع در حضور اورژانس بربالاسر مصدومین چه کرده اید؟

سئوالی که پرسیدید دو بخش دارد. همیشه در حوادث جاده ای اولین کسی که بالا سر بیمار می رسد فرد غیر متخصصی هستند. این موضوع درهمه جای دنیا هم اتفاق می افتد. از این رومخصوص ایران نیست. این موضوع با عث می شود تا ما در پی آموزش همگانی درهمه زمینه ها باشیم. آموزش می دهیم تا این افراد بدانند که کمک های اولیه ای در این زمینه چیست. آنها اگرمسیر اشتباهی را طی کنند عوارض جبران ناپذیری برجای خواهند گذاشت.با این روش آموزشی می توان جلوی صدمه بیشتربه مصدوم گرفت تا نیرو های متخصص از را برسند. این مسیری است که وزارت بهداشت همواره روی آن تاکید دارد.البته متاسفانه هنوزنتوانسته ایم اعتبار لازم هم در این زمینه را بطورمصوب داشته باشیم. اما درردیف های مختلف توانسته ایم حجم کاری خوبی در این خصوص داشته باشیم.در دو سال و نیم اخیر 500 هزار نفر در کشور آموزش دیده اند.
راه دوم که پیش روی ما قرار دارد، باز کردن راه برای فعالیت نیروهای متخصص است. درقانون برنامه چهارم و ماده 85 و آئین نامه مصوب دولت به عنوان طرح پوشش فراگیرحوزه اورژانس پیش بیمارستانی تا کید شده ودولت مکلف شده است تا جاده های اصلی و شهر ها را تحت پوشش این طرح قرار دهد. این اتفاق تاکنون به صورت کامل و بالای 90 درصد اتفاق افتاده است. امسال پوشش 14 درصدی سال 84 به 60 درصد رسیده است. البته ازاین 60 درصد هم فراتر نخواهیم رفت، مگرآن که امکانات و تسهیلات ورود ما به جاده های فرعی و روستایی فراهم شود.زیرا تنها 60 درصد تصادفات در جاده های اصلی اتفاق می افتد.

 وضعیت امداد برای تصادفات در جاده های فرعی و روستایی چگونه است؟

در جاده های فرعی و روستایی با توجه به وضعیت جاده ها و طولانی بودن آنها شرایط به مراتب سخت تر است. امروزما 180 هزار کیلومتر جاده های روستایی و فرعی و 30 هزارکیلومتر جاده های اصلی داریم . این میزان اساساً قابل مقایسه نیست. دراین نواحی الزاماً چاره ای جزامداد هوایی نیست. اگراین شرایط فراهم شود آن 40 درصد تصادفات جاده ای نیزمرتفع شود.از این رو به تدریج به سمت پوشش دائم خواهیم رفت. درکل این دو موضوع باید در کنارهم پیش برود.انشالله درآینده این امید را خواهیم داشت در زمان بروز حادثه سرویس تخصصی بربالاس سر مصدومین برسند.زمانی که همکاران ما وارد صحنه حادثه می شوند عوارض ناشی از تصادف به صفر می رسد.در زمان حضور نیروهای امداد فوت در حین انتقال درحدود یک درصد است.اما زمانی که این تیم تخصصی بربالای سر مصدوم حضور ندارد عدد بالا است.

 اما متاسفانه آنقدر تعداد امداد های هوایی کم است که شکل نمادین و سمبلیک پیدا کرده اند؟

در دوسال گذشته تنها توانسته ایم یک مرکز امداد هوایی برای اورژانس پیش بیمارستانی داشته باشیم. این مرکز امروز در آمل مستقر است. امروز شش مرکز دیگر نیز با خرید خدمت از حوزه ها نظامی و انتظامی داریم. اما این دوستان در حد توانشان را با ما همکاری می کنند. به عنوان مثال درروزها و ایامی مانند نوروز که ما دراوج فعالیت هایمان قرار داریم. این یکان ها هم در اوج کاریشان هستند. به همین دلیلی به اولویت کاری خودشان می پردازند. و همکاری با ما در اولویت دوم قرار دارد. به عنوان مثال آنها دراین ایام در حال انجام مانورهای خودشان هستند. به همین دلیل بالگرد هایشان را احتیاج دارند.
نوع هلی کوپتر هایشان نیز بگونه ای است که شب ها نمی تواند پرواز کند. این در حالی است که بالگرد های امداد هوایی باید در هز زمانی امکان پرواز داشته باشند.از سوی دیگر این بالگردها با امکانات خاص برای امداد ساخته شده اند. در حالی که بالگرد های این دو ارگان از آن بی بهره اند.

 تجهیزات پزشکی و امداد رسانی شما در حد استاندارد است؟

تجهیزات ما تا کنون در حد استاندارد بوده است اما این امکانات کافی نیست و باید برآن افزوده شود. از سوی دیگر تجهیزات قبلی هم باید تعویض شوند. زیرا ما در سال 82تا 84 که موضوع ناوگان جدید اورژانس مطرح و آغاز شد تجهیزات خوبی بود اما امروزتمام امکاناتمان از گذشته باقی مانده است.برخی از این تجهیزات به دلیل فرسوده شدن نیزاز سیستم های مان خارج شده است.امروز آمبولانس های قدیمی ما عمری 8 یا 9 ساله دارند.با این وجود این آمبولانس ها نیز دیگر مستهلک شده اند.قطعاً باید تعویض و نوسازی شود.این ارقام باید دربرنامه بودجه دیده شود. این مشکل در روند خدمت رسانی ما آسیب های جدی ایجاد خواهد کرد.

این موارد که به آن اشاره کردید بیشتر نیازمند بودجه و تزریق پول است تا برپایی همایش های مختلف ازجمله کنگره ای که چندی پیش در مشهد برگزار شده بود؟ایا مقالاتی که مطرح می شود تاثیری بر روند مدیریتی ، مدیران مربوطه می گذارد.آن هم در شرایطی که در کنگره ایمنی جاده ها که در مشهد برگزار شده بود مدیران خودرو ساز که لزوم حضورشان بیش از دیگران حس می شد غایبین اصلی بودند.

فرض کنید که ما درخواست 50 فروند بال گرد برای کل کشورداده باشیم و در خوشبینا نه ترین حالت 500 فروند به ما تحویل داده شده باشد.وقتی ما تکنیسینی که باید دراین بالگرد ها بنشیند نداریم این هزینه ها هیچ فایده ای برایمان نخواهد داشت. قطعاً به این شکل از کمک رسانی اورژانس گفته نمی شود. یک بالگرد با تجهیزات بدون هیچ کادرپزشکی به چه دردی می خورد. پس برای رسیدن به نحوه آموزش آنان ما نیازمند چنین کنگره ها و بحث های پژوهشی و آموزشی هستیم. ما باید در پی روش های بهتر باشیم. تجهیزات کنونی ما براساس دانسته ها واعتباراتمان سنجیده می شود.به عنوان مثال اگر به فکر تخته بلند پشتی باشیم اگر اعتبار آن را نداشته باشیم نمی توانیم سراغ آن برویم.ما اعتبارات را می خواهیم داشته باشیم تا از تجهیزات روز دنیا استفاده کنیم.درکنار نا کارآمد بودن تجهیرات بدون دانش، موضوع مهمتری نیز مطرح می شود. آن هم دراختیارداشتن نوع تجهیزات مورد نیاز است زیرا هر نوع تجهیزاتی نیز برای ما کار آمد نخواهد بود. به عنوان مثال ما امروزدر6 مرکزمان بالگرد داریم اما فعالیت هیچکدامشان جالب توجه نیست.زیرا آن بالگرد های فوریت های پزشکی نیستند. زمانی که درکنگره های و نمایشگاه های مختلف شرکت کردیم دانستیم که بالگردهای فوریت های پزشکی بسیار خاص با ماموریت های ویژه هستند. اما بالگردهای ما این امکانات را ندارند.
 

 یعنی با صرف هزینه های بالا به تازگی فهمیده اید که این بالگرد ها به کار نمی آید؟

نه هیچ هزینه ای برای این بالگرد ها نشده است. در ابتدا لزوم امداد هوایی را حس کردیم. پس از این مرحله عنوان کرده ایم که بالگرد می خواهیم. در پاسخ به ما گفتند که فعلاً اعتبار آن نیست. پس اعلام کردیم در شرایط کنونی از حوزه هایی خرید خدمت می کنیم. تا برای خرید بالگرد های امداد تامین اعتبار شود. زیرا اختلاف اعتبار دو هزار برابر است.امروزخرید خدمت بالگرد ساعتی 5 میلیون تومان است. این در حالی است که خرید چنین بالگرد هایی 20 میلیارد تومان می شود.به همین دلیل اختلاف اعتباری اش بسیاز زیاد است.

4545