گفتنی ها در مورد شخصیت و قلم استاد محمدرضا حکیمی بسیارند. صاحب این قلم کوچکتر از آن است که بخواهد در وصف شخصیت استاد یا قلم توانای ایشان یا خدمات برجسته ایشان به فرهنگ مکتوب اسلام و تشیع در قرن حاضر سخن بگوید. انگیزه اصلی از پدید آمدن این نوشته، اطلاع رسانی اثر نفیس و جدیدی است که تحت عنوان "مرزبان توحید: کارنامه محمدرضا حکیمی" اخیرا توسط انتشارات الحیات در 1400 صفحه به بازار نشر عرضه گردیده است. به مشتاقان و علاقمندان آثار استاد محمدرضا حکیمی موکدا توصیه می کنم از مطالعه این اثر گرانقدر و ارزشمند که توسط سه تن از اصحاب حضرت استاد گردهم آمده است، خویش را محروم نسازند. علاقمندان می توانند شرح بیشتر مشخصات و محتویات این کتاب را اینجا مطالعه نمایند (در زمان انتشار این مطلب ظاهرا تارنمای الحیات به دلیل برخی مشکلات فنی در دسترس عموم نیست).
بی مناسبت ندیدم در این فرصت فرازی از مقاله زیبای استاد با عنوان "نان و کتاب" را که بعدها در کتابی با همین عنوان نیز منتشر گردیده است محضر خوانندگان عزیز تقدیم کنم:
"اینجانب از سالهای سال پیش از این معتقد بودم که دو چیز باید در سراسر جامعه رایگان شود:
(1) - نان،
(2) - کتاب.
یعنی آنچه مایه قوام و برپایی و سلامت جسم مردم است، و آنچه عامل عمده سلامت و قوام روح مردم. ...
بنابراین، حاکمیت- اگر بخواهد، و دست از خواهانیها، و نور چشمی پروریها، بردارد، و عرضه نشان دهد- می تواند برای رایگان شدن نان و کتاب- بصورتی مناسب- هزینه گذاری کند. و البته در این اقدام باید صادق باشد، و باز مرکزی برای انواع دزدی و سوء استفاده پدید نیاید.
و روشن است که مقصود از "نان"- در اینجا- چند گونه نان متعارف است، چنانکه مقصود از کتاب نیز- افزون بر "کتابهای درسی"- این دسته از کتابهاست (نه مخطوطات نفیس و امثال آنها):
1- کتابهای لازم دینی (برای عموم)
2- کتابهای لازم سیاسی (برای عموم)
3- کتابهای لازم اجتماعی و اخلاقی (برای عموم)
4- کتابهای لازم تاریخی و انقلابی (برای عموم)
5- کتابهای لازم ورزشی، و نظامی و تعلیمات دفاعی و چریکی.
این کتابها باید- چنانکه گفته شد- بر حسب سن، تحصیلات، و شرایط محیطی مردم، و توجه به نیازهای جامعه، بوسیله مولفانی واجد اهلیتهای لازم ، تنظیم و تدوین گردند.
نیز در تاسیس کتابخانه هایی ثابت و سیار- حتی تا درون روستاهای دور افتاده و محل زندگانی شبانان و صحراگردان و کوه نشینان- نباید کوتاهی شود. این تلاشها در حد خود، یک رسالت خدایی است، که می تواند فراراه نسلهایی چند مشعلهایی فروزان قرار دهد، و رسالتی رستگاری بخش، و رشد آفرین، و تعالی آموز باشد." (نان و کتاب، صفحات21-23)
نظر شما