پیکر زنده یاد داریوش صفوت صبح جمعه 30 فروردین روی دوش دوستان و شاگردانش بدرقه و در آرامستان بهشت سکینه کرج به خاک سپرده شد.
نخستین کسی که در این مراسم در رثای داریوش صفوت سخن گفت، فاطمه واعظی (پریسا) بود که با اشاره به اینکه جامعه موسیقی ایران ارسطوی خود را از دست داده است، افزود: «استاد صفوت فقط معلم من نبود بلکه پدر هنریام بود و هرچه از موسیقی دارم از او دارم. او در موسیقی دستم را گرفت.»
این خواننده ادامه داد: «چه در زمینه موسیقی و چه در زمینه معنویت و اخلاق زنده یاد صفوت، کسانی که بضاعت علمی دارند باید از او صحبت کنند، چرا که موسیقی از دیدگاه او تنها صوت، ملودی و ردیف نبود موسیقی برای او ابزاری برای توجه به عالمی دیگر بود، ابزاری برای درخود فرو رفتن و تزکیه نفس بود.»

فاطمه واعظی(پریسا) در مراسم تشییع پیکر داریوش صفوت
او همچنین گفت: «زنده یاد صفوت مرکزی برای تربیت هنرجویان تشکیل داد و باید بگویم او هیچگاه شاهد بازاری تربیت نکرد. به جرات میتوانم بگویم که تا کنون چنین شخصیتی نداشتیم و شاید به این زودی هم نخواهیم داشت. شاید ادیب و موسیقیدان فراوان داشته باشیم اما کسی که حرف و عملش یکی باشد خیلی کم است.»
فاطمه واعظی (پریسا)، با بیان خاطرهای ادامه داد: «آخرین دیدارم با ایشان چند ماه قبل بود؛ دوسال قبل به مناسبت تولد مولانا کنسرتی اجرا کرده بودم و مثل همیشه نوار اجرایم را برای استادم بردم تا درباره کارم نظر بدهد اما افسوس آخرین بار که نوار را نزدش بردم او قادر به تکلم نبود و به پهنای صورت اشک میریخت اما تمام وجودش حرف و نصیحت بود.»
این هنرمند افزود: «شاید فشاری بالاتر از این نیست که نتوانی حرف بزنی در حالی که بند بند وجودت پر از حرف است به او گفتم استاد آیا بالاخره توانستم فلسفه وجودی شما را پیاده کنم؟ برای خدا بخوانم ولاغیر؟ برای شهرت نخوانم. آیا از من راضی شدید؟ مطمئن هستم حرفهای زیادی داشت اما نمیتوانست صحبت کند فقط به علامت تصدیق سرش را تکان داد.»

پیکر داریوش صفوت در بهشت سکینه کرج به خاک سپرده شد
در بخش دیگری از این مراسم، داوود گنجهای از دیگر شاگردان زنده یاد صفوت در سخنانی گفت: «کوتاه اما با عشق برای مرشدم سخن میگویم. همچنین به خانواده صفوت و همه مردم ایران به ویژه موسیقیدانها از طرف خودم و شورای عالی خانه موسیقی تسلیت میگویم.»
او ادامه داد: «من داوود گنجهای پنجاه سال ثمره عشق صفوت هستم. سال 46 در دانشگاه تهران با این مردم روبرو شدم او درسهای زیادی به من داد از جلمه اینکه میگفت هیچگاه نترس همیشه راست بگو و دنبال شهرت نرو. او به معنای واقعی معلم اخلاق بود.»
گنجهای در حالی که بغض گلویش را گرفته بود، افزود: «من پدرم را از دست دادم صفوت مرد اخلاق و عرفان بود مردی که در مکتب حضرت امیر بزرگ شده بود، او دروغ نمیگفت و همیشه از اخلاق و دوستی سخن می گفت و هم اکنون پندارم قبول نمیکند که دکتر صفوت میان ما نیست. اگر یک مرد یک رنگ و یک پهلو وجود داشته باشد آن دکتر صفوت بود.»
محمد موسوی نینواز پیشکسوت هم به عنوان یکی دیگر از شاگردان دکتر صفوت گفت: «از خیل هنر بادگساران همه رفتند /روبار سفر بند که یاران همه رفتند. دکتر صفوت هم رفت، هم میرویم. 42 سال در خدمتش بودم و از او درس زندگی آموختم.»
سپس این هنرمند با ساز خود قطعهای را در دشتی و در گوشه غم انگیز نواخت.
در این مراسم تعداد زیادی از اهالی فرهنگ و هنر از جمله هوشنگ و اردشیر کامکار، هومان اسعدی، محمدرضا اصلانی، حمید اسفندیاری، فاضل جمشیدی، محمدعلی بهمنی، داریوش پیرنیاکان، فرمان مرادی، مهدی آذرسینا، علی مرادخانی و... حضور داشتند.
این در حالی بود که هیچ نمایندهای از مرکز موسیقی در مراسم تشییع پیکر زنده یاد داریوش صفوت حضور نداشت.
58245
نظر شما