از جمله برنامه های قالیباف در بخش انرژی افزایش ظرفیت تولید نفت به میزان 5 میلیون و 400 هزار بشکه در روز در پایان برنامه پنجم توسعه، افزایش نفت اکتشافی به میزان 1775 میلیون بشکه در سال پایان برنامه، افزایش گاز اکتشافی به میزان 2470 میلیون بشکه معادل نفت خام در سال پایان برنامه و افزایش صادرات گاز طبیعی به میزان 5.45 میلیون متر مکعب در روز در پایان برنامه خواهد بود.
اما انرژی‌های تجدیدپذیر هم اهمیت ویژه ای دارند، چون در حال حاضر این منبع حدود 14 درصد از انرژی اولیه جهان را تأمین می‌کند. متأسفانه عرضه کم انرژی تجدیدپذیر و سهم بسیار جزئی آن در سبد عرضه انرژی یکی از چالش‌های امروز کشور ماست. مهم‌ترین اهداف برنامه قالیباف در این بخش، توسعه ظرفیت تولید، عرضه و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، تنوع بخشی سبد حامل‌های انرژی و افزایش امنیت عرضه، تربیت نیروی انسانی متخصص و کارآمد، تأمین و تولید بخشی از مواد اولیه و سوخت هسته ای مورد نیاز کشور و حصول اطمینان از امنیت و حفاظت تأسیسات و مراکز هسته ای کشور است.
محمدباقر قالیباف در یکی از سخنرانی‌های اخیرش به خلیج فارس و اهمیت درجه اول سوخت‌های فسیلی پرداخته و گفته است: «خلیج فارس به دلیل دارا بودن ذخایرعظیم نفت و گاز از اهمیت ویژه ای در بعد اقتصادی برخوردار است. ٥٧ درصد از نفت و ٤٥ درصد از گاز جهانی در منطقه خلیج فارس قرار دارد و ٩٠ درصد نفتی که در دنیا توسط تانکر حمل می‌شود از خلیج فارس و تنگه هرمز و طولانی‌ترین و تأثیرگذارترین سواحل حاشیه خلیج فارس عبور می‌کند. ناکارایی و شکست استراتژیک تأمین انرژی در جهان مسئله مهمی است که از سوی قدرت‌های بزرگ از دهه ٧٠ شنیده می‌شود که تلاش دارد وابستگی خود را از انرژی فسیلی به سمت انرژی نو و انرژی هسته ای و خورشیدی سوق دهد. اما امروز می‌بینیم که چه قدر این انرژی‌ها را تأمین کردند و چه قدر امنیت آن را توانستند محیا سازند. حوادثی مانند سونامی ژاپن و چرنوبیل نشان می‌دهد که بحث امنیت این انرژی‌ها تأمین نشده است. موارد دیگری نیز همچون استفاده از انرژی غیر صلح آمیز هسته ای وجود دارد، که نشان می‌دهد دنیا هنوز متکی به انرژی‌های فسیلی است و انرژی نفت و گاز همچنان حرف اول را می‌زنند. بی شک این پیوند عمیق در موضع تولید، صنعت و تجارت و اثر مستقیم آن با انرژی فسیلی بر کسی پوشیده نیست و چرخه اقتصاد جهانی در این مدار در حرکت است.
قالیباف و مشاورانش برای بخش انرژی کشور «حل مشکلات تحریم صادرات و فروش نفت، اولویت بهره برداری سریع از مخازن مشترک با کشورهای همسایه، پرهیز از خام فروشی نفت، توسعه استفاده از انرژی‌های نو و تجدیدپذیر» را به عنوان سیاستهای کلان در نظر گرفته‌اند.
در این میان قالیباف به چالش‌های حوزه انرژی کشور نیز اذعان دارد و از جمله به موارد ذیل اشاره دارد : «کاهش توان تولید نفت خام و به تبع آن کاهش توان صادرات به دلیل بالا بودن عمر مخازن و افت تولید طبیعی آن‌ها، افزایش برداشت همسایگان از منابع مشترک گازی و نفتی عدم حضور و مشارکت شرکت‌های بزرگ و معتبر خارجی در حوزه‌ی اکتشاف و بهره برداری از مخازن گازی به دلیل تحریم‌های بین‌المللی، محدودیت در دسترسی به فناوری‌های نوین، ماشین آلات سرمایه ای و لوازم، تجهیزات و قطعات یدکی به دلیل تحریم و فشارهای بین‌المللی»
اقدام‌های اساسی از دیدگاه قالیباف و مشاورانش در موارد زیر دسته بندی می‌شود: «افزایش ظرفیت تولید از منابع نفت و گاز متناسب با سهم کشور از ذخایر جهانی و چشم انداز تولید و مصرف حامل‌های مختلف انرژی در جهان در خلال سال‌های آتی، بهبود روش‌های بازاریابی نفت خام و ارتقای جایگاه ایران در بازار جهانی نفت، افزایش ظرفیت تولید گاز متناسب با ذخایر موجود و برخورداری کشور از افزایش قدرت اقتصادی و امنیتی و سیاسی، ایجاد ارتباط با کشورهای همسایه‌ی شمالی در زمینه‌ی مبادلات انرژی نظیر طرح سواپ نفت خام، خرید فرآورده، ترانزیت و واردات گاز طبیعی.»
/31221
نظر شما