اولین جشن سایت تماما خصوصی موسیقی ما دو شب گذشته (نهم تیرماه) در تالار وحدت با حضور طیف های مختلف اهالی موسیقی برگزار شد. طیف های مختلفی که در کمتر جشنی ولو جشن های موسیقی دور هم جمع می شوند و تقریبا همگی شان، حتی آنهایی که سنی ازشان گذشته بود از برگزاری این جشن غیر دولتی ابراز خرسندی کردند.
جشن موسیقی ما را می توان از زوایای مختلف به عنوان بزرگترین جشن خصوصی موسیقی که تا به حال برگزار شده است بررسی کرد که در زیر به برخی از آنها اشاره کرده ام. اول اینکه سالهاست که سایت موسیقی ما مشغول فعالیت است اما از بدو راه اندازی این سایت، مدیران جوان آن عجله ای برای برگزاری این جشن نداشتند بلکه برعکس پس از سالها که از فعالیتشان گذشت و توانستند هم با هنرمندان عرصهء موسیقی، هم اسپانسرهای مالی، و هم نویسندگان و کارشناسان موسیقی ایران به تعامل برسند، تصمیم به برگزاری این جشن گرفتند. در واقع جشنی که در خور فعالیت موسیقیدانان ایرانی که محروم از هر گردهمایی به جز جشن سالیانهء خانه موسیقی هستند، باشد. همین مساله نشان می دهد که مدیران جوان این سایت طی چند سال فعالیتشان در این حوزه، توانستند به تجربیات مفید و پختگی لازم دست پیدا کنند و علیرغم دشواری های بسیاری که در این راه داشتند از جمله لغو مجوز برگزاری جشن در تاریخ قبلی آنها را به شکلی آبرومندآنه برگزار کنند.
یکی دیگر از ویژگی های جشن موسیقی ما، شیوه منحصر بفرد تقسیم بندی بخش های مختلف بود که کاملا برای اولین بار در ایران تجربه می شد. تقسیم کردن جوایز به دو بخش کارشناسی و مردمی، از جملهء کارهایی بود که تا به حال در هیچ نظرسنجی در موسیقی ایران انجام نشده بود. حتی در جشنواره های بزرگ دولتی هم همچون جشنواره فیلم یا موسیقی فجر، تنها یک جایزه برای آرای مردمی در نظر گرفته می شود حال آنکه در این جشن بیش از پانزده جایزهء مردمی به هنرمندان بخش های مختلف اهدا شد که در برخی شاخه ها همچون بهترین قطعهء موسیقی سنتی ایرانی رای مردمی و کارشناسی مشابه بود. همچنین تنوع بخش های مورد بررسی از ویژگی های جالب توجه بود. اهمیت به بخش های کمتردیده شده ای همچون طراحی جلد آلبوم، بهترین آلبوم قطعهء موسیقی تلفیقی یا بهترین تهیه کننده و ناشر موسیقی از دیگر نکاتی است که می توان در برگزاری اولین دورهء این جشن خاطرنشان کرد.
اهمیت به هنرمندان جوان و موسیقی جوانانه هم از ویژگی های جشن موسیقی ما بود که خوشبختانه بازتاب مثبتی هم در رسانه ها داشت. طی سال های اخیر با وجود برگزاری جشن های موسیقی همچون جشنواره موسیقی فجر یا جشن خانه موسیقی، اهمیت جدی به موسیقی پاپ و هنرمندان این رشته، همچنین هنرمندان جوان موسیقی سنتی آنچنان که باید و شاید داده نشده بود و تنها توجهی که به جوانان مبذول شده بود، منحصر به اجرای این افراد یا گروه ها بود. همچنین گردهم آوردن هنرمندان ژانرهای مختلف موسیقی کنار هم خود اتفاقی است که از عهدهء هرکسی برنمی آید. ضمن اینکه یادمان نرود که در این جشن از بزرگان و استادان بنام موسیقی ایران همچون عبدالوهاب شهیدی نیز تجلیل به عمل آمد.
با وجود تمامی این ویژگی ها، به عنوان یکی از افرادی که از روز اول راه اندازی سایت موسیقی ما، شاهد قد کشیدن و بالیدن این سایت بوده ام، همچنان به نظرم می آید که مهم ترین ویژگی و دستاورد این جشن قطعا برگزاری آن به شکل خصوصی و غیردولتی بود. اتفاقی که سالها کسی نتوانسته بود برگزاری آن را پیش بینی یا تجربه کند و از این حیث شایستهء قدردانی است. کما اینکه استاد شهرام ناظری هم در سخنانشان در این جشن به همین نکته اشاره کردند و آرزوی برگزاری هرساله آن را داشتند. آرزویی که خواستهء همهء هنرمندانی که در این جشن حضور داشتند نیز بود. برگزاری جشنی باشکوه و در عین حال خصوصی که امکان اندیشیدن به اوضاعی بهتر در موسیقی ایران را باحمایت ناشران و تهیه کنندگان خصوصی مهیا می کند و در عین حال به دور از حواشی و آداب و رسوم خسته کنندهء جشن های دولتی و سخنرانی های طویل و مقدمه های آزاردهنده است.
امیدوارم حرکتی که در نهم تیرماه سال هزار و سیصد و نود و دوی خورشیدی در موسیقی ایران به این شکل آغاز شد و موسیقی ایران را صاحب جایزهء شبه گرمی کرد، هرساله باشد و از این پس شاهد دوام و پویایی آن باشیم.
نظر شما