محمود فاضلی
براساس اعلام نتایج رسمی اولیه انتخابات آلمان احزاب دموکرات/ سوسیال مسیحی (CSU /CDU) اکثریت نسبی 7/41 درصدی را بدست آوردند که نشانگر افزایش ۷/۷ درصدی نسبت به انتخابات دوره گذشته است. حزب خانم مرکل ۳۱۱ کرسی در پارلمان را در اختیار خواهد داشت که فاصله کمی با اکثریت مطلق دارد چرا که برای کسب اکثریت مطلق، داشتن ۳۱۶ کرسی ضروری است. مجلس ملی آلمان در این دوره ۶۳۰ کرسی خواهد داشت. رقیب اصلی حزب خانم مرکل، حزب سوسیال دموکرات به رهبری پیر اشتاینبروک توانست با رشد۷ / ۲ درصدی، 6/25 درصد آرای شرکت کنندگان را به خود اختصاص داده و ۱۹۲ کرسی مجلس را به دست آورد. حزب چپ آلمان (Die Linke) نیز برغم سقوط ۳/۳ درصدی محبوبیت خود، با کسب 6/8 درصد آرا، ۶۴ کرسی را در پارلمان آلمان به خود اختصاص داده است. حزب چپ آلمان در انتخابات اخیر، برای اولین بار به سومین حزب قوی در پارلمان تبدیل شد. این حزب توانسته است روند شکست‌های پیاپی خود را در ایالت های غرب آلمان جبران نماید و با 2/5 درصد آراء دوباره وارد پارلمان ایالت «هسن» شود. مقامات این حزب این پیروزی را «واقعه‌ای تاریخی» توصیف نموده و اعتقاد دارند:«دیگر نمی‌توان حزب چپ را در سیاست آلمان نادیده گرفت.» سبزها نیز که به عنوان شریک سوسیال دموکرات‌ها در این انتخابات شناخته می‌شدند با سقوط ۳/ ۲ درصدی نسبت به انتخابات دوره پیشین، آرای 3/۸ درصد رأی دهندگان را به خود اختصاص و به این ترتیب ۶۳ کرسی پارلمان را از آن خود کرده اند.
احزاب دموکرات/ سوسیال مسیحی موفقیت خود را در انتخابات اخیر مرهون محبوبیت بالای آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان هستند، چرا که وی از وجهه بسیار خوبی بعنوان صدراعظم از سال 1990 تاکنون و زمانی که هلموت کوهل در رأس دولت قرار داشت، برخوردار است. 80 درصد مردم بر این عقیده‌اند صدراعظم کار خود را خوب انجام می‌دهد. آلمانی‌ها علی رغم بحران یورو معتقدند این کشور در مقایسه با سال 2009 از وضعیت بهتری برخوردار بوده است.
آنگلا مرکل که به بزرگترین پیروزی حزبی در دو دهه اخیر دست یافته است و برای سومین بار به عنوان صدر اعظم آلمان انتخاب گردیده برای تشکیل دولت آینده نیاز به ائتلاف با یکی از احزاب دیگر دارد. حزب لیبرال دموکرات که تقریبا در همه دولت ها و مجالس قبلی آلمان حضور داشته و برای دولت مرکل نیز به عنوان یک شریک ائتلافی مطمئن شناخته می شد با شکستی سخت و کاهش نزدیک به ۱۰درصدی محبوبیت از راهیابی به پارلمان و ائتلاف با دولت بازماند. خروج این حزب از مجموعه احزابی که می توانست در تشکیل دولت به شخص مرکل کمک کند، صدراعظم را مجبور خواهد کرد با یکی از احزاب سوسیال دموکرات، سبزها و یا چپ ها برای تشکیل دولت آینده وارد مذاکره جدی شود. اما تجریه نشان داده است سوسیال دموکرات ها و لیبرال دموکرات ها پس از ائتلاف با حزب مرکل برای تشکیل دولت، در انتخابات بعدی سنگین ترین شکست تاریخ سیاسی خود را متحمل شده اند برهمین اساس سوسیال دموکرات ها به عنوان حزب دوم انتخابات ۲۰۱۳ رغبت چندانی برای ائتلاف دوباره با مرکل در تشکیل دولت ندارند.
بر اساس نتایج یک نظر سنجی شبکه تلویزیونی ARD مردم آلمان خواستار تشکیل یک «ائتلاف بزرگ» هستند. 64 درصد شرکت‌کنندگان چنین ائتلافی را راه حلی «بسیار خوب یا خوب» برای آلمان تلقی می‌کنند. به عقیدة 32 درصد، ائتلاف سیاه-سبز خوب یا خیلی خوب است و 25 درصد هم ائتلاف قرمز-قرمز-سبز را ترجیح می‌دهند. بیش از یک سوم شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی، نسبت به خروج FDP از پارلمان ابراز تأسف نموده 37 درصد آن را «بد یا نه چندان خوب» توصیف می‌کنند.
مرکل که تلاش کرده است مشکلات ناشی از بحران اقتصادی جهان و اروپا را بر دوش حزب ائتلافی ضعیف خود، لیبرال دموکرات ها گذاشته شود، مدعی است فقط اوست که به عنوان مادر ملت به فکر آنها است و در نتیجه صحنه سیاسی آلمان شاهد شکست سنگین دومین حزب ائتلافی دولت در انتخابات ۲۲سپتامبر و خارج شدن از گردونه رقابت ها بود. بسیاری معتقدند افزایش محبوبیت مرکل در میان رای دهندگان و شهروندان آلمانی و تبدیل شدن وی به صدراعظمی شکست ناپذیر، فضای کار و مشارکت برای هر حزبی به عنوان شریک ائتلافی دولت بسیار سخت و طاقت فرسا خواهد کرد. مرکل حتی ائتلاف احتمالی با سبزها درصورت لزوم را نیز به طور کامل رد نکرده است و حتی انتخاب کت سبز و گردن آویز دو رنگ سبز و سیاه در نشست خبری روز پس از انتخابات نیز از دیدگاه اصحاب رسانه ها به عنوان علاقمندی به ائتلاف با سبزها تلقی شده است. سبزها اما برای ائتلاف با مرکل در تشکیل دولت ائتلافی با یک مشکل ساختاری و بزرگ مواجه هستند که به عنوان حزب مخالف دولت این موضوع برای طرفداران متعصب آنها قابل هضم نیست. زیگمار گابریل، رییس حزب سوسیال دموکرات ها با توجه به ناکامی این حزب در انتخابات سال ۲۰۰۹ بعد از ائتلاف با دولت مرکل در سال ۲۰۰۵ و همچنین شکست تاریخی لیبرال دموکرات ها در انتخابات ۲۰۱۳ مدعی شده است:« نمی خواهیم در نوبت شکست بعدی قرار بگیریم و بعد از انتخابات ۲۰۱۷ از گردونه خارج شویم. تشکیل دولت آینده و یافتن شریک ائتلافی وظیفه خانم مرکل خواهد بود».
سخنان رئیس حزب دموکرات مسیحی (CDU) مبنی بر اینکه «آلمان به یک دولت دارای ثبات نیاز دارد» نشان می دهد عملا با تشکیل یک دولت اقلیت با حمایت SPD (حزب سوسیال دموکرات) و سبزها مخالفت خواهد کرد. CSU (حزب سوسیال مسیحی) خواستار تشکیل یک ائتلاف بزرگ است. رئیس SPD نیز تاکید دارد«این ما نیستیم که باید نگران دستیابی به اکثریت باشیم، بلکه خانم مرکل باید این کار را انجام دهد.»
صدراعظم آلمان با وجود نتیجة خوبی که این حزب تازه تأسیس در مدت کوتاه فعالیت خود به آن دست یافته، قصد ندارد، از خط مشی اروپایی بویژه در موضوعات اقتصادی خود عقب نشینی کند. ولفگانگ شویبله، وزیر دارایی آلمان نیز اعتقاد دارد در صورت ائتلاف با سبزها و ائتلاف با SPD خط مشی کنونی در بحران قروض یورو می‌تواند ادامه یابد. به گفته وی: «خط مشی در سیاست یورو، حفظ خواهد شد. این مسأله باید در جهت منافع آلمان و آینده ما به همین شکل باقی بماند.» وی با خواسته‌های مطرح‌شده از سوی کشورهای جنوب اروپا، مبنی بر این که پس از انتخابات آلمان احتمالاً پول بیشتری برای رشد اقتصادی و اشتغال‌زایی دریافت کنند، مخالفت نمود و مدعی است«من هم خواستار رشد اقتصادی و اشتغال بیشتر هستم. اما اعمال یک سیاست مالی عاقلانه و اصلاحات ساختاری، بهترین راه است. کسری بودجة بالا، راه حل نیست و باعث شدت گرفتن مشکلات می‌شود.»
4949
نظر شما