پایگاه اینترنتی روزنامه الشرق الاوسط در مقاله ای به قلم عبدالرحمن الراشد نوشت ساده انگاری تعامل با مشکل حوثیها به یک بحران بزرگ در یمن تبدیل شدکه نظام را تهدید می کند. فرقی نمیکند شمار شورشیان حوثی صدها نفر باشد یا دهها هزار نفر، انها می توانند یاران خود را دو برابر افزایش دهند اگر در برخی درگیریهای مهم پیروز شوند.
چند سوال در اینجا مطرح می شودکه نمی توان ان را نادیده گرفت .به عنوان مثال چرا امریکائیها بارها وجود ارتباط بین حوثیها و تهران را رد کرده اند؟ ایا علی سالم البیض که با قدرت باز گشته است و خواستار شقه کردن جمهوری است، برای صنعاء خطر ساز است ؟
همه شاهد مماشات امریکائیها با حوثیها هستند زیرا همه مقامات امریکایی یک جمله را تکرار می کنند زمانی که این سوال از انها پرسیده می شود " ما مدرکی نداریم که نشان دهد ایران با فعالیت حوثیها در یمن ارتباط دارد". در برخی مواقع از این هم فراتر می روند و می گویند شورش مشکل داخلی یمن است .
اگر یک دولت یا گروه باید از حقیقت رابطه حوثیها با خبر باشد این امریکائیها باید باشند زیرا در زمینه زیر نظر گرفتن فعالیت ایران و حجم توانائیهای ان در زمین و اسمانٍ منطقه تخصص دارند.این بدین معنی است که یا واشنگتن باور دارد دولت صنعا دروغ می گوید وقتی اتهام مزدوری برای ایران را برضد انها مطرح می کند تا افکار عمومی غرب را بر ضد حوثیها برانگیزد یا خود واشنگتن دروغ می گوید و از عمق دخالت ایران اطلاع دارد و نمی خواهد درگیریهایش را وسعت بخشد. من به تفسیر دوم گرایش دارم زیرا رابطه رهبری حوثیها با نظام ایران با جزئیات دقیقش مشخص است و مدت این ارتباط به بیش از ده سال می رسد.
اگر فرض کنیم واشنگتن اطلاع دارد چرا سرپوش می گذارد ؟ به گمان من امریکائیها دو سیاست دارند یک سیاست خاموش که براساس حمایت لجستیکی و اطلاعاتی مهم برای نیروهای یمنی بر ضد حوثیها است دوم سیاست اشکار که اتهام بر ضد حوثیها را رد می کند و از حمایت نظام رسمی خودداری می کند. روشی که با سیاست معمول امریکا در حمایت از متحدانش تفاوت دارد.
امریکائیها شاید اینبار بسیار باهوش رفتار می کنند و به اندازه یک تار مویی روابط خود را با حوثیها حفظ می کنند تا شورشیان را به ائتلاف با القاعده سوق ندهند اما این تار مو بعدا قطع خواهد شد زیرا شورشیان به سبب ماهیت تفکر ایدئولوژیک خود به احتمال فراوان وارد عملیات خصمانه بر ضد امریکائیها خواهند شد و ادله رابطه با القاعده و ایران اشکار خواهد شد به گونه ای که واشنگتن نمی تواند سکوت کند. انگاه این اخبار برای صنعاء که به دنبال تحریک جهان بر ضد حوثیها است ، خوشایند خواهد بود .
ما نمی توانیم از صحبت درباره مشکلی که بین دو متحد یعنی صنعا و واشنگتن وجود دارد غافل شویم .دولت یمن متهم است که از بحرانها برای اهداف داخلی استفاده می کند و متهم است از وجود القاعده در خاکش چشم پوشی می کند تا جائیکه نیروهای امریکایی مجبور شدند خودشان عملیاتی را در خاک یمن انجام دهند . همچنین علی عبدالله صالح رئیس جمهور یمن نیز متهم است مردم یمن را جلو می اندازد تا از امریکائیها انتقاد کنند و خود نیز برخی مواقع از شدت ان می افزاید. همچنین متهم است با وجود برخورداری از حمایت مشروط، از عمل به وعده های خود برای ایجاد اصلاحات سیاسی و اقتصادی خودداری می کند .
امروز دشمنان یمن افزایش یافتند و بر ضد رئیس جمهور ان متحد شدند با اینکه انها با یکدیگر هیچ ربطی با یکدیگر ندارند جز اینکه تمایل دارند نظام را تضعیف کنند یا حتی ان را ساقط کنند . درست است که علی سالم البیض از هرج و مرج استفاده کرد تا وجود خود را تحمیل نماید اما باید صنعاء را سرزنش کرد که برای مهارش تلاش نکرد زمانی که رئیس جمهور تصمیم به مصالحه گرفت و خواست رهبران جنوب را که در جنگ شکست خورده بودند ، جذب نماید .اگر علی سالم البیض انموقع باز می گشت برای دولت صنعاء خطر افرین نبود .
امروز وضعیت پیچیده شده است و این امر اقتضا می کند بار دیگر درها به روی جنوبیهایی که باقی مانده اند ، باز شود تا انها بازگردند و مشارکت داشته باشند و این گزینه کمر ضرر تر است . رئیس جمهور یمن طرح جدیدی برای مصالحه زیر چتر پارلمان اغاز کرد اما ملاحظه نشده است عقب نشینیهای شجاعانه ای انجام شود تا حجم لازم را بدست اورد. نمی خواهم اوضاع را پیچیده جلوه دهم با این گفته که نظام در صنعاء محاصره شده است اما با چالشهای واقعا خطرناکی روبرو است .سه جبهه نظامی شورشی ، فعالیت مخالفان در خارج ، کناره گیری امریکا از حمایت از نظام یمن و محاسبات منطقه ای که بسیار بزرگتر از محاسبات صنعاء است چالشهای خطرناکی برای دولت یمن به شمار می روند.
نظر شما