محمدرضا آخوندی:فدراسیون این کشور در هر دوره از رقابتهای جهانی تنها با 20 یا 30 درصد قهرمانان دور گذشته اش پا به میدان رقابتها می گذارد و باز هم بدون چون و چرا، عنوان قهرمانی را به خود اختصاص می دهد. در این دوره نیز، تیم ایران - البته به اجبار و نه به اختیار - شرایطی همانند چین پیدا کرده است. با این تفاوت که این بار 100 درصد وزنه برداران المپیکی ایران در رقابتهای سال 2013 غایب هستند. حال در شرایط موجود باید نشست و دید آیا مدیران و تصمیم گیرندگان فدراسیون وزنه برداری بدون ستاره های پیشین و با جوانان پرانگیزه کنونی می توانند بار دیگر بر سکوی جهانی قرار گیرند یا خیر؟
رقابتهای وزنه برداری از امروز(سه شنبه) برای تیم ایران آغاز می شود و در اولین گام مجید عسکری در وزن 62 کیلوگرم به مصاف حریفان خواهد رفت. او در گروه A دسته 62 کیلوگرم، 10 حریف قدرتمند از کشورهای مختلف دارد و با رکورد ورودی 303 کیلوگرم در میان هم وزنهای خود در مکان هشتم قرار دارد. یعنی هفت وزنه بردار دیگر در گروهش رکوردهایی بهتر از او را برای شروع رقابت اعلام کرده اند. از طرفی دست کم در میان حریفان او، سه وزنه بردار سال پیش در بازیهای المپیک به مدال رسیده بودند و بدین ترتیب شانس چندان زیادی برای مدال عسکری نمی توان قایل بود. البته وزنه برداری ورزشی رکوردی است و شاید او بتواند در حین رقابت خوش بدرخشد؛ اما براساس آنچه معمول است، عسکری اگر بتواند با موفقیت مسابقه اش را به پایان برساند و در میان هشت وزنه بردار برتر، امتیاز خوبی برای ایران بدست آورد، نتیجه قابل قبولی از سوی او محسوب خواهد شد.
پس از عسکری نوبت به پسرعموهای بهروزی در وزن 69 کیلوگرم می رسد. سجاد و جابر بهروزی برای نخستین بار است که به صورت همزمان در رقابتهای جهانی حاضر می شوند. سجاد از سال 2005 و در زمانی که تنها 15 سال سن داشت در مسابقات حاضر شد، اما تاکنون برخلاف استعداد بالایی که دارد، نتوانسته به مدال جهانی در رده سنی بزگسالان دست پیدا کند. در کنار او جابر بهروزی با 22 سال سن و رکوردهای به نسبت خوب، آمده تا در میان وزنه برداران بزرگ دنیا، سری میان سرها درآورد. رکورد ورودی سجاد 325 کیلوگرم در مجموع اعلا شده که در حقیقت در مکان نهم گروه قرار دارد؛ اما در عوض رکورد ورودی جابر 335 کیلوگرم اعلام شده که با این رکورد او را می توان یکی از پنج وزنه بردار برتر مسابقه ها محسوب کرد. در این دسته هیچ کدام از مدال داران المپیکی حضور ندارند، اما جابر بهروزی برای رسیدن به مدال نبرد سختی با وزنه برداران ونزوئلا، کره شمالی، روسیه و چین خواهد داشت. با این وجود شاید جابر بهروزی همان فردی باشد که بتواند اولین مدال ایران در این دوره از رقابتها را دشت کند. این رقابت نیز فردا(چهارشنبه) خواهد بود.
پس از این سه وزنه بردار، نوبت به رسول تقیان در دسته 77 کیلوگرم می رسد. با توجه به رکوردهایی که تقیان در تمرینها داشته، بی چون و چرا می توان او را ستاره تیم ایران نامید. تقیان همان وزنه برداری است که در سال 2005 و با دعوت یوردان گئورگی ایوانف به تیم ملی آمد و متاسفانه یک سال بعد به عنوان یکی از 9 دوپینگی ایران، به حاشیه رانده شد. او حالا بار دیگر در تلاش است تا استعدادهای خود را به اثبات برساند. او در گروه 11 نفره خود، با رکورد مجموع 365 کیلوگرم برترین نفر گروه است. البته این برتری تنها در رکورد ورودی است، چراکه در کنار او «ژیائوجون لو» قرار دارد که سال پیش با رکورد مجموع 379 کیلوگرم به مدال طلای المپیک رسید. البته در کنار او هم می توان تقیان را یکی از نفرات برتر و شانسهای اصلی مدال محسوب کرد.
بر خلاف چهار وزنه بردار در چهار وزن نخست، کار در چهار وزن دوم کمی سخت تر است. تنها وزنه بردار ایرانی در وزن 94 کیلوگرم یعنی علیرضا دهقانی در گروه B وزنه خواهد زد که با توجه به تعداد بالای وزنه برداران خوب در این دسته، به سختی می توان شانسی برای مدال نماینده ایران متصور بود. در 105 کیلوگرم هم اگرچه کیا قدمی و محمدرضا براری در گروه A قرار دارند، اما رکوردهای ورودی آنها چندان مطلوب نیست و با این رکوردها شرایط کسب مدال آنها هم بسیار سخت است. سال گذشته نواب نصیرشلال با رکورد مجموع 411 کیلوگرم نایب قهرمان المپیک شد، اما رکوردهای ورودی نمایندگان ایران در این دوره از رقابتها، 402 و 403 کیلوگرم است. پس از این سه نفر، کار در فوق سنگین کمی متفاوت است. در این دسته قهرمان و نایب قهرمان دو دوره اخیر یعنی بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی حضور ندارند. در عوض بهادر مولایی جانشین این بزرگان شده که گویا او در تمرینها رکوردهای بسیار خوبی را داشته و اکنون در جدول رکوردهای ورودی با رکورد 445 کیلوگرم، بهترین وزنه بردار گروه است. شاید نزدیک ترین و نامدارترین رقیبان او «روسلان آلبگوف» روس و «آرتم یوداچین» اوکراینی باشند. با این وجود او برای رسیدن به عنوان قهرمانی کار چندان دشواری را پیش رو ندارد و او نیز می تواند یکی از طلایی های تیم ایران در وروتسواف لهستان باشد.
در کنار این چند وزنه بردار خوب، جوان و پرانگیزه، تنها افسوسی که برای تیم ایران باقی می ماند این است که ای کاش همه حوادث یک سال اخیر وزنه برداری رقم نمی خورد و ایران می توانست با تمام قوایش در رقابتهای لهستان حاضر شود. در آن صورت حتی تیم ملی وزنه برداری می توانست نه تنها از عنوان سومی خود دفاع کند، بلکه برای رسیدن به جام قهرمانی جهان، خیز بلندی بردارد. شاید این تیم (جابر بهروزی در 69 کیلوگرم، رسول تقیان در 77 کیلوگرم، کیانوش رستمی در 85 کیلوگرم، سعید محمدپور در 94 کیلوگرم، نواب نصیرشلال در 105 کیلوگرم و دو نفر از میان سلیمی، انوشیروانی و مولایی در فوق سنگین، رویایی ترین تیمی بودند که ایران می توانست در لهستان داشته باشد و با استفاده از یک فرصت طلایی، شاید قهرمان جهان می شد.
251 41
نظر شما