هدف از برگزاری این مراسم فرستادن این پیام به قربانیان شین آباد بود تا بدانند فراموش نشده اند و هستند کسانی که در بهبود حال جسمی و روحیشان همراهشان هستند و خواهند بود. در انتهای مراسم هرکدام از افراد حاضر شمعی روشن را خاموش کرد تا شعله‌های گزاف که رنگ ترس بر این کودکان معصوم نهاده‌اند، کمرنگ و کمرنگ تر و بیرنگ شوند. همچنین در این گردهمایی حاضرین از مسئولین مربوطه درخواست کردند تا پیش از آنکه دیر شود به وضعیت کودکان آسیب دیده این حادثه رسیدگی کنند.
ساعت هشت و نیم روز پانزدهم آذرماه ٩١، سی و هفت دانش آموز دختر مدرسه‌ی ابتدایی به دلیل آتش‌سوزی کلاس درسشان در مدرسه‌ی روستای شین آباد از توابع پیرانشهر، دچار سوختگی شدند و بر اثر این حادثه دو تن از این داش‌آموزان به نام‌های "سیران یگانه" و "سارینا رسول زاده" جان باختند.
از مجموع 26 دانش آموز دیگر 14 دانش آموز وضعیت بهتری دارند و آثار کمی از سوختگی در بدن و صورت آنها مانده است. اما 12 دانش آموز دیگر اوضاع مناسبی ندارند و هرکدام آثار سوختگی در صورت، گردن، دست و بدن خود دارند. از دست دادن شنوایی و قطع شدن تعدادی از انگشتان دست، یکی از صدمات جدی جسمی است که به برخی از این کودکان وارد شده است.
در طول یک سال گذشته تنها دو عمل جراحی بر روی دست و صورت این کودکان صورت گرفته است و اکنون در انتظار نوبتهای بعدی عمل جراحی خود هستند.
چند روز قبل مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش از هزینه‌ی سه میلیارد و ٥١١ میلیون ریالی قربانیان شین‌آباد خبر داده بود. با این حال روز گذشته اولیای دانش‌آموزان شین‌آباد در دیدار با رسول خضری نماینده‌ی پیرانشهر و سردشت در مجلس و موسی رسولی رئیس جدید اداره آموزش و پرورش پیرانشهر هرگونه پرداخت هزینه‌ی درمان فرزندان خود را تکذیب کردند.
روزهایی برای شین آبادی ها
روزهای 28و 29 شهریورماه سال جاری شهرام ناظری، خواننده‌ی سرشناس کُرد برای حمایت از دانش‌آموزان دختر حادثه‌‌دیده در روستای شین آباد پیرانشهر، کنسرتی را در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران برگزار و بخشی از عواید این کنسرت را به درمان این دانش‌آموزان اختصاص داد. همچنین در مهرماه خانه هنرمندان تهران نیز با نمایش تئاتر عروسکی میزبان این کودکان بود و آقای اردلان رئیس خانه هنرمندان به آنها وعده داد تا نمایشگاهی از نقاشی های آنها در داخل و خارج از کشور بصورت بین المللی هر 6 ماه یکبار برگزار کنند.
باوجود وعده هاى داده شده تا به حال هیچ روان شناس و روانکاوى با کودکان ملاقات نداشته است . طبق توضیحات خانواده ها، ترس هاى پیاپى و کابوس هاى شبانه، بى حوصلگى و عصبى بودن نشان از نامناسب بودن وضعیت روحى و روانى کودکان پس از حادثه است. ترسیدن از شعله کبریت نشان از ترسی عظیم در روح و جان این کودکان دارد.
کنشهاى امروز ما تعیین کننده فرداى این کودکان است و آ نها وضعیت خود را در آینده، نتیجه تصمیماتى خواهند دانست که اکنون براى آن ها گرفته میشود. ادامه درمان دانش آموزان و پرداخت حقوق بیکارى پدران باید دراولویت اقدامات مسئولان قرار گیرد. علاوه بر این، بیمه مادام العمر کودکان آسیب دیده و تضمین حقوق آن ها در آینده از دیگر خواسته هاى خانواده هاى آنها در بلند مدت است. همچنین علاوه بر مسئولیتهای دولتى، حضور فعال گرو هها و نهادهاى مدنى و حمایت های آنها در فرآیند درمان جسمانى و روانى و حمایت کودکان و خانواده هایشان تضمین کننده آینده این کودکان به عنوان زنان فرداى این جامعه است.
4545
نظر شما