سخنرانی دکتر محمود سریع القلم که در نشست علمی موسسه تحقیقاتی امام موسی صدر ایراد شده بود، با تحریف های گوناگونی منتشر شد.
در روزهای گذشته برخی عناصر و رسانه های مشخص، وقتی از تحریف سخنرانی این استاد دانشگاه با مقاصد و اغراض سیاسی شان به نتیجه نرسیدند، تلاش کردند تا به تخریب شخصیت و جایگاه علمی این مشاور دکتر حسن روحانی که دارای مدرک فوق دکتری روابط بین‌الملل از دانشگاه اوهایو آمریکاست، بپردازند.
این جریان البته زمانی که پاسخ مستدل و منطقی ای برای تحریف ها و تخریب های به دور از اخلاق خود ندید، امروز در اقدامی سازماندهی شده، تلاش کرد تا عده محدودی از رانندگان محترم تاکسی در مقابل نهاد ریاست جمهوری، تجمع کنند تا از این اقدام عرصه ای دیگر برای خبرسازی خود علیه این استاد دانشگاه و مشاور دولت فراهم سازد.
لذا در رسانه های خود خبر ساختند که"جمعی از رانندگان تاکسی شهر تهران در اعتراض به اظهارات توهین آمیز محمود سریع القلم، مشاور رئیس جمهور صبح امروز در مقابل نهاد ریاست جمهوری تجمع کردند و در پایان تجمع خود نامه ای اعتراض آمیز خطاب به روحانی را به دفتر رئیس جمهور تحویل دادند. "
به راستی این پرسش مطرح است که مگر دکتر سریع القلم درسخنرانی خود درباره رانندگان تاکسی چه مطلبی گفته بود که حمل بر توهین شده است؟
خبرآنلاین حسب رعایت حق و اخلاق، عین جملات این استاد دانشگاه را در زیر آورده است. همچنین می توانید در قسمت بالا صدای ایشان را درباره این موضوع بشنوید و قضاوت کنید.
عین متن سخنان مشاور رئیس جمهور در زیر آمده است:
" ما باید تربیت عقلانی را در بین مردم تحریک کنیم تا انسان فکر بکند. فقط این نیست که معلم بیاید یک سری داده ها بدهد، بچه ها حفظ کنند و سه ماه بعد امتحان بدهند و بعد فراموش کنند. این نظام آموزشی ماست. از اول تا آخر.
برای همین است که من باید در دانشگاه تلاش کنم تا از دانشجو بخواهم سوال کنید. لطفا مرا نقد کنید. لطفا بگویید من اشتباه می کنم. بگویید که من به اندازه کافی استدلالم مستحکم نیست. اما وقتی اینها را در دانشگاه می گویم همه به من نگاه می کنند. کسی سوال نمی کند. چون ما ایرانی های جایی یاد نگرفتیم که سوال بکنیم.
برای همین است که در شرائط فعلی من اطمینان نسبی دارم که وضعیت سیاست خارجی ما بهتر می شود. درآمد نفت ما افزایش می یابد. با اهتمامی که هست وضع اقتصادی ما 10 درصد بهتر می شود. اما اینکه من یاد بگیرم دوبله پارک نکنم، ممکن است این هیچ وقت حل نشود. اینکه یک نفر وقتی من دارم از بانک پول می گیرم بیاید درست پشت سر من بایستد و حریم مرا رعایت نکند، این شاید هیچ وقت حل نشود.
چه کسی به من اینها را در جامعه یاد می دهد؟ این است که باید بپرسیم تربیت عقلی کجاست؟ ما در خانواده هایمان بچه ها را به شدت احساسی بار می آوریم و پدر و مادرها عموما بچه هایشان را دارند تایید می کنند. نقد نمی کنند. نقد هم به معنای حمله کردن نیست. ما بد فهمیدیم. یعنی من درمقابل عمل و فکر یک نفر بگویم کجاها با او موافقم و کجاها موافق نیستم و به چه دلیل؟
من کجا یاد می گیرم به این کشور تعلق دارم؟ این خیابان های همه متعلق به ماست. این نوع تربیت عقلی بسیار ضعیف است. نمی گوییم نیست، اما در خانواده که بسیار ضعیف است. در مدرسه که خیلی جایگاه ندارد، در صحنه عمومی و رسانه ها هم که نیست.
بنابراین خیلی طبیعی است که من غریزی، احساسی و پوپولیستی تربیت بشوم. صدا و سیما هم که چقدر به این جریان کمک می کند، مثلا می رود از یک لبو فروش می پرسد نظر شما درباره برنامه هسته ای چیست؟ این خیلی اثر می گذارد. یا یک راننده تاکسی که بنده خدا از 5 صبح تا 12 شب باید در این خیابان ها بدود تا هزینه 3 تا بچه دانشجویش را درآورد، سر چهارراه از او می پرسند که نظر شما درباره برنامه هسته ای و مذاکرات ژنو چیست؟ او چه دانشی دارد که بتواند به این پرسش یک واکنش منطقی نشان بدهد. صدا و سیما اصالتا یک نهاد پوپولیستی است و کمک می کند به جلوگیری از رشد عقلی و استدلالی جامعه. این است که می پرسیم ما کجا یاد می گیریم که آدم های منطقی بشویم؟
حقیقتا و اخلاقا به جملات بالا دقت کنید آیا در سخن دکتر سریع القلم، حتی شائبه ای از توهین دیده می شود؟ به راستی چرا باید برای پی گیری اغراض سیاسی، اخلاق را زیر پا بگذاریم؟
برای مطالعه متن کامل این سخنرانی لطفا اینجا را کلیک کنید.
نظر شما