به گزارش خبرآنلاین، حجت‌الاسلام محمدرضا زائری در جلسه درس‌های کتاب «اصول کافی» که شب گذشته 3 تیرماه در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی (سرچشمه) برگزار شد، به موضوع وظایف مسئولان حکومتی برای فراهم آوردن شرایط بهتر روزه داری در ماه رمضان پرداخت.
خلاصه نکات مهم سخنان وی را در ادامه می خوانید:
* حاکمیت وظیفه دارد تا ماه مبارک رمضان را به عنوان یک ماه پر از شادی و نشاط به مردم معرفی کند تا همه مشتاق آمدن آن باشند. کاری که در کشورهای عربی انجام می‌دهند.
* ماه رمضان فقط روزهای ضربت خوردن و شهادت حضرت علی (ع) روزهای اندوه و عزاداری است، شهروند جامعه اسلامی باید لذت و شادی ماه رمضان را بچشد. مردمی که در گرمای کشنده این روزهای کشور روزه بگیرند، قاعدتا نمی‌توانند لذت و شادی ماه رمضان را درک کنند، بنابراین حاکمیت وظیفه دارد تا شرایط را برای روزه‌داری مردم آماده کند.
* شرایط باید به‌گونه‌ای باشد که در ماه رمضان مردم روزها را بخوابند و شب‌ها کار کنند، در کشورهای عربی به دلیل گرمای بسیار، مردم روزها را بیرون نمی‌آیند و زندگی آن‌ها شب‌ها شروع میشود. چه اشکالی دارد تا ایران نیز در ماه رمضان این‌گونه باشد. مبنا ساعات کار اداری نیست که روزه‌داری را با آن هماهنگ کنیم، ساعات کاری را باید با روزه‌داری هماهنگ کرد.
* مسئولان وظیفه شرعی دارند تا با کم کردن ساعات کار، شرایط را برای روزه‌داری مردم فراهم کنند. متاسفانه تا این وظیفه را یادآوری می‌کنیم، همه به فکر پایین آمدن میزان بهره‌وری می‌افتند، انگار که کل سال تنها همین یک‌ماه است.
* چرا تعارف می‌کنیم، در طول سال، از هشت ساعت کار روزانه، نیم ساعت کار مفید هم انجام نمی‌شود. با این اوصاف اما هیچکس از مسئولان و مدیران اعتراض به کم شدن بهره‌وری و ساعات کار مفید نمی‌کنند، اما تا ماه رمضان میشود، روزه‌داران را به بهانه کم شدن بهره‌وری اذیت می‌کنند. بگذارید مردم روزها را بخوابند تا بتوانند روزه بگیرند. در این گرمای شدید و هشت ساعت کار زیر آفتاب که روزه گرفتن عقلانی نیست.
* تمام فقها روزه‌داری را واجب‌تر از کار دانسته‌اند، اگر از تمام فقهای طراز اول بپرسید، که کار یا روزه‌داری در این شرایط کدام یک اعلم است؟ همه جواب می‌دهند که واجب است مردم در خانه بمانند تا روزه بگیرند و نه این‌که سرکار بروند و نتوانند روزه بگیرند. بنابراین اگر مسئولان و مدیران دولتی مردم را مجبور به کارکردن کنند و به این دلیل مردم نتوانند روزه بگیرند، گناه آن تماما بر گردن حکومت است. باید کاری کرد تا ماه رمضان برای مردم ماه خوش گذشتن باشد نه ماه عذاب.
* روزه‌خواری در شرایط بد طبیعی است. حکومت شرایط مناسب را برای روزه‌داری و دینداری مردم فراهم نمی‌کند، آن‌وقت وزیر کشور را به مجلس می‌کشاند و او را نسبت به شرایط حجاب در جامعه بازخواست می‌کند و یا این‌که با روزه‌خواری برخورد شدید می‌کند.
* استفاده از قوه قهریه برای مقابله با روزه‌خواری فاجعه است، طبیعی است کسی که ساعت‌ها زیر آفتاب دارد کار می‌کند، نمی‌تواند روزه بگیرد و روزه خود را می‌خورد. سوال این است که آیا باید با روزه‌خواری این شخص با استفاده از قوه قهریه مقابله کرد؟ خیر این فاجعه است. هرچند روزه‌خواری این شخص قبح این عمل را در جامعه می‌شکند، اما گناه او چیست؟
* ماه رمضان باید ماه تغییر سبک زندگی مردم شود و آن‌ها احساس کنند که این ماه با ماه‌های دیگر تفاوت بسیاری دارد. برای این مسئله باید برنامه‌ریزی کرد، اما مسئولان هیچ برنامه‌ریزی برای این ماه ندارند.
*تلویزیون برای جام جهانی از 6 ماه قبل برنامه‌ریزی می‌کند، اما برای ماه رمضان خیر. وقتی سیستم حمل و نقل عمومی را بررسی کنید همین طور است که در ماه رمضان برنامه‌ریزی‌شان بدتر از ماه‌های دیگر میشود.
* بحث تغییر سبک زندگی که مقام معظم رهبری بر آن تاکید دارند، از همین مسائل شروع میشود. بنابراین باید ماه رمضان تبدیل به فرصتی برای تجربه زندگی در شب شود. نیروی انتظامی باید امنیت را برقرار کند. سینماها باید از شب تا صبح فعالیت داشته باشند و سیستم حمل و نقل عمومی نیز باید تا صبح آماده خدمت در این موضوع باشند.
/6262
نظر شما