«جای خالی مادرم تا مدتها آزارم میدهد. بعضی چیزها از دست دادنش فاجعه است. مثل درگذشت پدر و مادر. پدرم را زیاد یادم نیست ولی مادرم همه زندگی من بود. نمیدانم چطور باید با این اتفاق کنار بیایم».
وحید هاشمیان این روزها به لطف تمرین در اردوی تیم ملی میتواند حادثه غمناک زندگیاش را فراموش کند. او بزرگترین حامیاش را از دست داده و حالا فقط به دلیل تمرین میتواند این ضایعه را تحمل کند. او مادرش را از صمیم دل دوست داشت و هیچ پیرایهای در این عشق نمیدید: «مادرم خیلی برایم زحمت کشید. او در این زندگی خودش را وقف کرده بود. وقتی زندگی او را میبینم متوجه میشوم در میان زنان امروزی خیلی سخت میشود نمونه مادران قدیم را پیدا کرد. مادرم برایم همه چیز بود و به همین دلیل خیلی سخت بتوانم جای خالی او را در زندگیام پر کنم».
متخصص گلزنی به کره جنوبی و ژاپن، حالا فقط یک آرزو در زندگیاش دارد: «دلم میخواهد فردا برای تیم ملی گل بزنم و آن را به روح مادرم هدیه کنم. 4 سال پیش در همین روزها که به تیم ملی نمیآمدم، وقتی مادرم اصرار مردم و رسانهها را دید به من گفت بیا و برای تیم ملی کشورت بازی کن. من هم آمدم و خدا را شکر توانستم در بازی با قطر و بعدها در دور دوم موثر باشم. حالا هم دوست دارم برای تیم گل بزنم و آن را به مادرم هدیه کنم. میدانم روحش شاد میشود. چون مرا میبیند».
نظر شما