زینال زاده دل پُری از مسئولان ورزشی کشور و البرز دارد. قهرمان کشتی آلیش در وزن 55 کیلوگرم که لیسانس تربیت بدنی دارد می گوید پس از سالها افتخارآفرینی در رشته ووشو و حال کشتی آلیش هیچ آینده روشنی برای زندگی خصوصی خود ندارد و همچنان از نداشتن یک حرفه و شغل مناسب رنج می برد. به قول خودش یک کیلو حکم قهرمانی دارد اما هیچ کس اهمیتی به اون نمی دهد و فقط به خاطر دل خود و شاد کردن دل مردم ورزش می کند. زینال زاده می گوید باز جای شکرش باقیست که سازمان فرهنگی - ورزشی شهرداری کرج در مراسم تجلیل از قهرمانان و مدال آوران ورزش استان البرز مبلغ یک میلیون و سیصد هزار تومان به او به دلیل کسب مدال نقره جهانی پاداش دادند وگرنه انگار مسئولان ورزش کشور و البرز فراموش کرده اند که یک قهرمان بانو چگونه با چه تلاشی توانسته با زدن از کار و زندگی خود و فشاری که از این بابت به خانواده تحمیل می کند، چندین سال برای ایران اسلامی مدال و افتخار کسب کند. زینال زاده که انگار دل پُری از مسئولان ورزش کشور بویژه البرز دارد می گوید اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند دیگر انگیزه ای برای ورزش کردن برایم باقی نمی ماند و از این تریبون اعلام می کنم که واقعاً دیگر خسته شده ام. دارنده مدال طلای کشتی آلیش آسیا می گوید رسول خادم که خودش قهرمان و مدال آور بزرگی در ورزش ایران بوده باید شرایط من و امثال من را درک کند که به رغم محدودیت ها همچنان به فکر افتخارآفرینی برای ایران هستیم. اما آیا امثال من قهرمان نباید با خیال آسوده و مطمئن نسبت به داشتن شغل مناسب ورزش قهرمانی را ادامه دهم...؟
به هر حال این قهرمان شجاع و مدال آور شاخص ورزش بانوان که گله هایش هیچ گاه تمامی نداشت در مصاحبه ای با خبرنگار خبرآنلاین و خبر ورزشی استان البرز ناگفته های خواندنی از چند سال فعالیت در عرصه ورزش قهرمانی را با ما و علاقه مندان ورزش در میان گذاشت.
ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
خدیجه زینال زاده از دوران نوجوانی ورزش را شروع کردم و به نوعی با خانواده ورزشی بزرگ شده ام ورزش را با ژیمناستیک شروع کردم بعد رشته کاراته را ادامه دادم و سپس رشته ووشو را شروع کردم و در این رشته بصورت حرفه ای پیش رفتم.
سال 2007 اولین بانو کرجی بودم که مدال جهانی گرفتم در سال 91 اتفاقی با خانم گوران آشنا شدم و وارد رشته کشتی آلیش شدم و در مسابقات کشتی قهرمانی کشور، فنی ترین کشتی گیر ایران انتخاب شدم.
بعد از قهرمانی در ایران، وارد مسابقات آسیایی شدم که صاحب مدال آسیایی شدم.
مشکلات عمده ورزش بانوان بویژه در رشته کشتی چیست؟
من خودم کمتر دچار مشکلات شدم چون از خانواده ورزش هستم. اما در مجموع ورزش بانوان همیشه با مشکلات عدیده ای روبروست و ورزش بانوان به خاطر یکسری محدودیت ها نمی تواند خیلی پیشرفت کند، شما ببینید کسی نمی آید برای ورزش بانوان سرمایه گذاری کند در مجموع اسپانسر برای رشته های ورزش بانوان تمایلی نشان نمی دهند.
پس حسابی دچار مشکلات مالی هستید
آخر هیچ کس حاضر نیست اسپانسر تیم کشتی بانوان کرج بشود به نظر شما ما خودمان چگونه می توانیم اسپانسر مالی برای تیم های ورزشی پیدا کنیم.
ببینید در اطراف کرج این همه کارخانه های بزرگ و کوچک هست اما هیچ کس حاضر نیست اسپانسر ما بشود تازه من طلای آسیایی جهانی دارم.
هیئت های ورزشی کمک مالی نمی کنند
هیئت های ورزشی بودجه ای برای اسپانسری و حمایت مالی قهرمانان ندارند بعد از سه سال یک مراسم تجلیل از قهرمانان برگزار شد و به من که طلای آسیایی دارم یک میلیون و سیصد هزار تومان پاداش دادند این کار هم به همت آقای سعیدی انجام شد که خدا پدر و مادر شهردار و مدیرعامل سازمان فرهنگی ورزشی را بیامرزد.
من سال 2007 قهرمان جهان شدم نماینده سابق کرج در مجلس قولهایی به من دادند که هیچ کاری نکردند ایشان آن زمان به منزل ما آمد و گفت از مسکن مهر به شما خانه می دهیم اما فقط در حد حرف بود، من از دکتر ترکاشوند می خواهم حداقل ایشان که قبلاً معاونت سازمان تربیت بدنی در شرکت تجهیز اماکن ورزشی بودند و الان هم حامی ورزشکاران هستند دستور بدهند تیم بانوان کرج تحت پوشش شهرداری بروند.
مثل اینکه دل پُری از عدم حمایت از قهرمانان بانوان دارید؟
مشکلات ما یکی دو تا نیست بحث اسپانسر یک طرف، بحث استفاده از امکانات ورزشی یک طرف خلاصه مشکلات زیاد است.
حرف آخر...
امیدوارم مسئولان در سال 94 حامی ورزشکاران باشند تا خانم ها که در رشته های مختلف مستعد هستند شکوفا شوند، در پایان نیز از زحمات پدر و مادرم بویژه مرحوم پدرم که همیشه مشوق و حامی من بود، قدردانی کرده و برای مرحوم پدرم مغفرت می طلبم.
نظر شما