این پاسخ، شوخی و کلیگوییای بیش نیست، پاسخی است که میخواهند سؤالکننده را به سکوت وادارند نه اینکه او را قانع کنند. این نوع نامزدها چون نمیخواهند پاسخ صریحی به پرسش حول منابع مالیشان بدهند اینگونه طفره میروند؛ اما واقعیت این است آنها در ادامه وعدههایی که میدهند، با صاحبان ید و اربابان ثروت در منطقه خود وارد معاملهای شدهاند و در قبال وعدههای جدیتری که به افراد خاص میدهند، منابعی مالیای را خواستار میشوند و این منابع میان طیف مخاطبانی توزیع میشود؛ حتی امکان دارد اندکی از این نامزدها منابعی که دریافت کردهاند را خرج نکنند و به طور شخصی از آن بهرهمند شوند.
... انتخابشوندگان نیازمند رأی انبوه مردماند؛ اما به لحاظ تأمین منابع مالی لاجرم دستشان به سوی کسانی دراز میشود که از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردارند و از محل آنها میتوانند نیازهای خودشان را مرتفع کنند. طبعا کسی که با این اوصاف پیروز انتخابات میشود، خود را وامدار کسانی میداند که به او کمک مالی کردهاند؛ حتی اگر نامزدِ پیروز به وعدههای خود وفادار نباشد؛ اما شخصی که به او در امر انتخابات کمک کرده، خواستار انجام قولهایی است که داده شده است. اغلب کسانیکه در این نوع روابط مالی خود را درگیر میکنند، در ازای همراهی خود با نامزد انتخاباتی، چند برابر آن را خواهانند.
17302
محمد عطریانفر عضو سابق شورای مرکزی حزب کارگزاران در پاسخ این سوال روزنامه شرق که:"وقتی از این نمایندگان سؤال میشود که هزینههای تبلیغات شما از کجا تأمین میشود، بسیاری پاسخشان کلمات کلی مردم، حامیان و علاقهمندان است" گفت:
کد خبر 409214
نظر شما