فایلی که در ابتدای مطلب می شنوید سخنان آیت الله آقا مجتبی تهرانی (که روانش غرق رحمت الهی باد) در شب بیست و سوم سال 91 است. ایشان در این سخنرانی درباره آخرین شب قدر و ویژگی های آن و لزوم دعا می گوید: «انسان هیچوقت نباید به خودش تردیدی راه بدهد، خدا این طور نیست که ما را مأیوس و رد کند. این جزء آیات و معارف حتمی ماست. این را بدانید! یأس از رحمت حق از گناهان کبیره است. این طور نیست که نتوان در نوشته بیست و یکم تصرف نكرد. قبول داریم كه شب بیست و سوم شب امضا است اما مي شود در آن تغييراتي ايجاد كرد. «يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ»؛ در اینجا هیچ اشکالی ندارد و تقدير را عوض میکنند. اگر شب بیست و یکم، آنچنان که دلمان می خواست، از لحاظ تمام ابعاد دنیوی و اخروی، آنطور كه بايد نوشته نشده بود؛ امشب مي تواني در خانه خدا بروی و دعا کنی كه: خدايا! تقديرم را برگردان و برای من همه را خوب کن؛ او قبول می کند. لذا بزرگان ما بر روی شب بیست و سوم بیشتر تکیه میکردند.
امیرمومنان به فرزندش امام حسین در وصیتی می گوید: «پسرم هیچوقت گناهکاران را مایوس نکن!» در روایت دیگر هست که خداوند فرموده: "گناهکاران را هیچ وقت مایوس نمی کنم و اگر توبه کنند من حبیب و دوست آنها می شوم و اگر درخواست بکنند من جواب آنها را می دهم، و اگر بیمار شوند من درمانشان می کنم." »ارزش فراگیری علم در شب های قدر
کسب علم و معارف دین در شب های قدر فضیلت دارد
نوشته ای از آیت الله جوادی آملی درباره فضیلت فراگیری علم در شب های قدر
*در شب هاى قدر چیزى بهتر از فراگیرى علوم الهى، گفتن و شنیدن معارف دین نیست. تشکیل یا شرکت در برنامههایى مانند جلسه تفسیر یا حدیث یا احکام، که خود سعادت و توفیقى است؛ و اگر چنین برنامهاى نداشت، امر به معروف و نهى از منکر داشته باشد و اگر نتوانست لااقل ذکر بگوید.
* یکى از بهترین و مهمترین کتاب هاى فقه امامیه، کتاب «جواهر» است که مؤلف بزرگوارش در طى سى سال آن را نوشت. در پایان این کتاب مرقوم فرموده که خداى متعال چنین مقرر کرد تا امشب که شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان است، این کتاب به پایان برسد.
*شب بیست و سوم که از تمام شب هاى ماه مبارک رمضان و از شب بیست و یکم و نوزدهم نیز افضل است، این فقیه نامور مشغول نوشتن کتاب فقه بوده است. چیزى بالاتر از عالِم شدن و آگاه شدن نیست. علم است که زمینهاى براى رسیدن انسان به «عقل» مىشود؛ انسان عاقل هم آسوده است و هرگز در عذاب نخواهد بود.
پس از گناه هنگام امید است نه نا امیدی
سخنانی از آیت الله امجد درباره نا امید نشدن از رحمت خدا و توبه در شب قدر
* انسان هیچ وقت نباید از رحمت خداوند نا امید شود، انسان اگر 124 هزار پیامبر را بکشد بهتر است از این که نا امید شود. شما در ماه رمضان میهمان خدا هستید است. در این مجلس پر فیض قدر جمع می شوید پس نباید از رحمت خداوند نا امید شوید. بلکه باید بگوییم خدا ما این هستیم اگر دست ما را نگیری از همه بدتر می شویم، درست است که کسانی که با تو و دین تو دشمنی میکنند را لعن و نفرین میکنیم اما اگر رهایمان کنی از همه اینها بدتر می شویم.
* اگر جوانی دلش لغزید و گناهی کرد اینجاست که شیطان وارد می شود و میگوید که تو بعد از مراسم احیاء برای ذکر خدا آمدهایی یا معصیت و از همین راه انسان را ناامید می کند. اما انسان باید بگوید اگر گناه هم داشته باشم از خدا و دینش دست نمیکشم. درست است که انسان باید قبل از ارتکاب گناه با خود بگوید که گناه است، عذاب است، جهنم است، جهنمی که یک قطرهاش همه عالم هستی را می سوزاند بوی گند آن همه جا را فرا میگیرد و همه از من دوری میکنند اما وقتی گناه کرد دقیقا پس از آن هنگام امید است نه نا امیدی.
* درست است که انسان گناه می کند اما مجدد ثواب می کند و برای علی و آل علی گریه و زاری می کند و بهشتی میشود. انسان اگر عبادت ثقلین هم کرده باشد و مغرور باشد خداوند او را از درگاهش می راند اما اگر همه گناههای عالم را مرتکب شده باشد و بگوید خداوندا پشیمان شدهام و آنچه کردهام را جبران می کنم بخشیده می شود چرا که توبه واقعی این است. پس توبه واقعی این است که با خدای خود بگوییم که از کرده خود پشیمانیم و آنچه در توان داشته باشیم را راه مغفرت تو جبران می کنیم. از فرصت شب قدر برای توبه واقعی استفاده کنید.
روایاتی از اهل بیت و پیامبر خدا درباره اهمیت شب قدر
برای درک بیشتر و قدر دانستن فرصت آخرین شب قدر، روایاتی درباره فضیلت این شب را مرور می کنیم.
* از امام صادق(ع) روایت شده است که اگر کسى در شب بیست و سوم ماه رمضان، هزار مرتبه سوره قدر را بخواند، چون صبح کند، یقین او شدید و محکم شده باشد.
* پیامبر اکرم(ص) فرمودند: کسى که شب قدر را به عبادت احیا بدارد و با ایمان و صابر باشد، خداوند، گناهان گذشته اش را بیامرزد.
* پیامبر(ص) همچنین فرمودند: کسى که در شب قدر، دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت، بعد از حمد، هفت مرتبه سوره توحید را بخواند و پس از اتمام نماز، هفتاد مرتبه "استغفر الله و اتوب الیه" بگوید، از جاى خویش برنخیزد تا خداوند او و پدر و مادرش را بیامرزد و ملائکه اى بفرستد تا حسنات او را تا سال دیگر یادداشت کنند و ملک دیگرى را مامور سازد تا در بهشت براى او درختانى غرس کند و قصرهایى بنا سازد که نهرهایى در آن جارى باشد و از دنیا نرود تا این که این الطاف خدا را در حق خود مشاهده کند.
* امام باقر (ع) فرمودند: خدا رزق و روزى کسى که شب بیست و سوم ماه رمضان را احیا بدارد و در آن شب ، صد رکعت نماز بخواند وسیع گرداند و در مقابل دشمن، او را کفایت کند و از غرق شدن و ویرانى و سرقت ، او را پناه دهد و ترس منکر و نکیر را از او مرتفع سازد و از قبرش خارج مى شود، در حالى که نور او براى اهل محشر تلالؤ دارد و نامه عملش را به دست راستش مى دهند و برات آزادى از آتش و از صراط و امان نامه از عذاب به او داده مى شود و بدون حساب و کتاب داخل بهشت مى گردد و در بهشت، رفیق پیامبران و صدیقین و شهدا و صالحین خواهد شد و اینان خوب رفیقانى هستند.
* امام رضا (ع) فرمودند: کسى که در ماه رمضان و شب های قدر صدقه اى بدهد، خداوند سبحان ، هفتاد نوع بلا و گرفتارى را از او در خواهد کرد.
* امام موسی کاظم (ع) فرمودند: کسى که شب قدر غسل کند و تا طلوع فجر، احیا نگه دارد گناهانش بخشوده خواهد شد.
*امام صادق (ع) فرمودند: کسى که کنار قبر امام حسین (ع) شب بیست و سوم ماه رمضان را درک کند و در کنار قبر مطهر، دو رکعت یا آن مقدارى که برایش مقدور باشد، نماز بگزارد و از خدا درخواست بهشت کند و از آتش دوزخ به خدا پناه ببرد، خداوند خواسته او را اجابت خواهد کرد.
/6262
نظر شما