به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین استان قزوین به نقل از روزنامه ولایت؛«اگر سرمایهگذار، اطلاعات درستی در مورد سرمایهگذاری در قزوین داشته باشد، هیچوقت در قزوین سرمایهگذاری نمیکند.» این گفتهی استاندار برای استانی است که روزی"پایلوت گردشگری" لقب گرفت؛ چه اینکه اولین استان و سومین شهر در جهان به لحاظ وجود بناها و آثار تاریخی است.
استاندار قزوین، چندی پیش در یک برنامهی تلویزیونی که از شبکه 5 صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش شد، نظام برنامهریزی کلان کشور را مقصر بزرگ در بیمیلی سرمایهگذاران برای گردشگری قزوین اعلام کرد؛ گفتهای که واکنشهایی را در فضای مجازی و حقیقی در پی داشت تا آنجا که مدیرکل میراث فرهنگی استان میگوید: معتقدم مهمترین مانع گردشگری در قزوین، مدیریت شهری و مجموعه مدیریتی استان است.»
قزوین؛ هیولای سرمایهگذار
به گزارش ولایت؛ مرتضی روزبه، استاندار قزوین، در برنامهی تلویزیونی «مثبت و منفی» که با رویکرد اقتصادی به موانع پیشروی توسعه استانها میپردازد، در پاسخ به سوال مجری که با توجه به اینکه استان قزوین از نظر بناها و آثار تاریخی، اولین در ایران و سومین در جهان است، چه تعداد هتل دارد؟ میگوید: این سوال را باید از نظام برنامهریزی کشور ـ قبل و بعد از انقلاب ـ پرسید. اراده پنهانی وجود دارد که تهران و چند استان دیگر را به عنوان شهرهای مهم معرفی میکند. البته این شرایط ناخواسته به وجود آمده است و تنها مختص به قزوین نیست و استانهای دیگر را درگیر کرده است.
او ادامه میدهد: کسانی که مبحث کلان گردشگری را برنامهریزی میکنند باید پاسخ بدهند. در حال حاضر گردشگران عراقی که بالای یک میلیون نفر هستند و به ایران سفر میکنند، قزوین در برنامهی سفری آنها نیست؛ در حالی که تمایل دارند و جذابیت قزوین در زمینهی گردشگری مذهبی و تاریخی ممتاز میتواند بستر را فراهم کند؛ اما از این فرصت استفاده نمیشود.
چرا کسانی که در زمینهی گردشگری برنامهریزی میکنند، قزوین را در این فهرست قرار نمیدهند.
او معتقد است: وقتی سرمایهگذار قصد احداث هتل را دارد باید اطلاعاتی در زمینهی مسافر مقیم و عبوری و... استان داشته باشد؛ برای مثال در مشهد، تبریز و... چنین اطلاعاتی هست. وقتی سرمایهگذار اطمینان خاطر داشته باشد، برگشت سرمایه هم برای او امکانپذیر میشود؛ اما سرمایهگذار در قزوین دستش میلرزد. غیر از این امکان ندارد.
زمانی که مجری، پاسخ استاندار را در تعداد هتل در قزوین میشنود، این سوال را مطرح میکند: یعنی ابتدا مسافر بیاید، بعد سرمایهگذاری شود؟ که روزبه، باز بر نظام برنامهریزی کشور تاکید میکند.
او میگوید: نظام برنامهریزی کشور متمرکز است و تراز استانها را مشخص میکند. اینها باید برنامهریزی کنند. با همایش و نمایش نمیشود. آمار باید وجود داشته باشد. کسی که میخواهد سرمایهگذاری کند، حداقل یک دوره 10 ساله را مورد ارزیابی قرار میدهد.
استاندار برای تایید صحبتهایش از مصداقها کمک میگیرد و میگوید: در جلسهای دستاندرکاران حوزه گردشگری حضور داشتند، گفتند که تنها دو بار، تختهای هتل قزوین پر شده بود؛ زمانی که جادهها براثر بارش برف سنگین بسته شده و کنکور متمرکز در این شهر برگزار شده بود که بسیاری از مسافران و خانوادههایی که تمکن مالی داشتند، مجبور شدند در هتلها اقامت داشته باشند.
روزبه در ادامه نتیجه میگیرد که «اگر سرمایهگذاری، اطلاعات درستی در مورد سرمایهگذاری داشته باشد، هیچوقت در قزوین سرمایهگذاری نمیکند!»
اما گویی این گفته نمایندهی عالی دولت در استان، مخاطبان قزوینی را اقناع نمیکند که مجری میگوید: درحال حاضر با برگزاری جشنوارهها و همایشها با ارائه آمارها و اطلاعات دقیق توجه میشود که دولت، سرمایهگذار را با برنامههای حمایتی تشویق به سرمایهگذاری میکند.
استاندار در پاسخ میگوید: در قزوین هم جشنوارههایی برگزار میشود؛ اما برای جذب سرمایهگذار در احداث هتل اطمینانبخش نیست. باید با ارائه آمار دقیقی از میزان گردشگر داخلی و خارجی، سهم قزوین را تعیین کنیم. باید براساس نظام گردشگری و تاریخی توزیع عادلانه داشته باشیم تا بتوانیم سرمایهگذار جذب کنیم.
این در حالی است که نمایندهی عالی دولت در استان، در آغازین روزهای کاری در فروردینماه، از آمار گردشگری در نوروز خبر داده و ابراز رضایت کرده بود: «قزوین از استانهای پرجاذبه کشور محسوب میشود که در سال جاری شاهد تحول در حوزه گردشگری بودیم و آمارها نشان از افزایش تعداد بازدیدکنندگان از جاذبههای گردشگری در مقایسه با سال گذشته دارد و حجم تردد 6 میلیون خودرو، اسکان بیش از 200 هزار مسافر و گردشگر در مراکز اقامتی و بازدید بیش از یک میلیون و پانصد هزار نفر از جاذبههای گردشگری استان در ایام تعطیلات نوروز بر این موضوع دلالت دارد.»
با این همه روزبه، به زمان روی کارآمدن خود در پست استانداری اشاره میکند و میگوید: زمانی که استاندار شدم، در گذشته 57 مجوز احداث صادر شده؛ اما در عمل، دو هتل شروع به کار کرده بود. همان طور که قبلا گفتم، مشکل در نظام برنامهریزی کلان کشور است.
مدیریت؛ سنگ بزرگ برای گردشگری
ولی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین، بیمیلی به سرمایهگذاری در حوزه گردشگری را نه در بیرون، که در درون استان میبیند.
محمدجواد حضرتیها در مورد مسائل پیش روی سرمایهگذاری گردشگری به ولایت میگوید: آنچه مسلم است، سرمایهگذاری در حوزه گردشگری در استان قزوین جزو مقرون به صرفهترین سرمایهگذاریهاست. البته این ادعا با عدد قابل اثبات است.
او ادامه میدهد: با این وجود معتقدم مانع اصلی سرمایهگذاری گردشگری در قزوین، دیدگاه مجموعه مدیریت استانی و شهری است. زمانی که سرمایهگذاری در سال 82 تصمیم به احداث هتل گرفت، شهرداری چه بلایی بر سر او آوردند. یک سوم زمین را از آنها گرفتند و آنها را با موانع زیادی روبرو کردند. این در حالی است که سرمایهگذار، هتلدار بوده و تجربهی چنین کاری را داشت.
حضرتیها در توضیح بیشتر میگوید: سرمایهگذاری در آبگرم یک خزینه متروک را به مجتمع بهداشتی تبدیل کرد؛ اما مدیران چه کاری با این سرمایهگذار کردند؟! سرمایهگذار از کشور خارج شد! و یا سرمایهگذاران خانه بهروزیها که در مسیرشان سنگاندازی شد. در واقع نوع نگاه مدیریتی در استان سبب شده است که سرمایهگذار فرار کند و عطایش را به لقایش ببخشد. این در حالی است که شرایط منطقهای برای سرمایهگذاری در قزوین مهیاست.
این مسئول به آمار گردشگران استان اشاره میکند و میگوید: آمار رسمی در زمینهی گردشگری وجود دارد و در این بین، میزان گردشگران داخلی و خارجی استان قزوین هم مشخص است؛ البته همیشه نباید شرایط را به صورت کمی سنجید. اگر مکانی برای اقامت وجود داشته باشد، هتلها میتوانند تورهای یک روزه را به چند روزه تبدیل کنند.
اما به گفتهی مدیرکل میراث فرهنگی استان، نباید کمبود هتل در قزوین را فقط به گردشگری گره زد. قزوین، شهر دانشگاهی است و میتواند از این موقعیت استفاده کند. زمانی که هتل به اندازهی کافی وجود داشته باشد، استان قزوین میتواند میزبان بسیاری از همایشها و کنفرانسها در حوزه بازرگانی، صنعتی و ورزشی و... باشد و همین مساله به اشغال و اقتصاد استان کمک میکند.
او ادامه میدهد: در حال حاضر بسیاری از شرکتهای صنعتی استان، از آنجایی که هتل وجود ندارد به سمت خرید خانه و مهمانسرا رفتهاند، این در حالی است که نگهداری آن برای صاحبان شرکتها هزینهبر است.
حضرتی معتقد است: ضریب اشتغال تخت در استان قزوین بالاترین رقم در کشور است، نه به این خاطر که گردشگر نیست، بلکه تخت کم داریم!
گفتههای مدیرکل میراث فرهنگی استان را سرمایهگذارانی تایید میکنند که در رویای سرمایهگذاری در قزوین هستند؛ اما همچنان اندر خم یک کوچهاند.
ترجیح فرار بر قرار
یکی از سرمایهگذرانی که قرار بود در ابتدای فلکه مینودر، هتل احداث کند، اما عطای سرمایهگذاری را به لقایش بخشیده، به ولایت میگوید: زمانی که برای احداث هتل درخواست وام کردیم تا مرحلهی تایید، هزینهی ساخت و ساز آنقدر بالا رفت که مجوز احداث را واگذار کردیم.
سرمایهگذار دیگری که ترجیح میدهد، نامش اعلام نشود؛ چون بر این باور است، رسانهای شدن جزییات، مشکلاتش را دو چندان میکند، مهمترین موانع را نبود یکپارچگی در تصمیمات مدیران برای سرمایهگذاری عنوان مینماید.
البته این تنها دلیل او نیست؛ طولانی شدن زمان اخذ مجوز را هم از موانع پررنگ سرمایهگذار میداند.
محمود کاشانیپور، سرمایهگذار دیگر که هتل ملل را در دست احداث دارد، روایت دیگری از سنگهای پیش روی سرمایهگذاری دارد.
او میگوید: وقتی زمین را برای ساخت هتل خریدیم، برای احداث جاده، 100 متر از زمین را رایگان به شهرداری دادیم. دوباره، 2400 متر زمین را به شهرداری اهدا کردیم و شهرداری متعهد شده بود 1250 متر از این زمین را که ورودی هتل است، فضای سبز ایجاد و به کسی واگذار نکند.
کاشانیپور ادامه میدهد: مجوز هتل را از سه ستاره به 5 ستاره تغییر دادیم. بنابراین هتل به پارکینگ احتیاج داشت؛ چون جاده احداث نشده بود از شهرداری خواستیم تا زمین را برای ساخت پارکینگ به ما برگرداند؛ اما شهرداری زمین را برای فروش به مزایده گذاشت. با این وجود چون زمین خریداری نداشت ما تنها مشتری زمین بودیم که زمین را خریدیم؛ اما مدتی بعد، بازرسی این معامله را باطل اعلام کرد و مدعی شد که شهرداری زمین را ارزان فروخته است! اکنون 2 ماه است که ساخت هتل متوقف شده است.
او معتقد است: وقتی چنین رفتارهایی با سرمایهگذار میشود؛ بنابراین او ترجیح میدهد که در تهران سرمایهگذاری کند. ادامه چنین رفتاری، اشتغال و اقتصاد استان را تحت تاثیر قرار میدهد.
به گفتهی این سرمایهگذار، استاندار، بر حمایت سرمایهگذار تاکید میکند؛ اما در عمل به جای تشویق، کار متوقف میشود.
شاید اشاره کاشانیپور به سخنان استاندار قزوین باشد؛ آنجا که با آوردن قید "متاسفانه" گفته بود: هنوز قدمهای اولیه در حوزه سرمایهگذاری در بخش گردشگری استان برداشته نشده است.
اقدامات و اجرای طرح در بخش گردشگری از طریق برگزاری همایش، موعظه و سخنرانی میسر نمیشود؛ بلکه در این زمینه باید زیرساختهای اصلی از قبیل راه، برق، گاز و حذف قواعد زائد و موانع سازمانی تامین و به عنوان پیش نیازهایی برای سرمایهگذاری در این بخش جدی گرفته شود.»
با این همه اما گویی قزوین همچنان باید از رونق گردشگری، تنها عنوان "پایلوت" را یدک بکشد؛ چه اینکه هنوز نمیداند "زیرساختها و قواعد دست و پا گیر"را مهمترین مساله برای رونق گردشگریاش بداند یا "نظام برنامهریزی کشور" را.
نظر شما