به گزارش خبرآنلاین، بیست و پنجمین جشنواره موسیقی فجر روز جمعه هفتم اسفند ماه اولین روز خود را با 23 برنامه آغاز کرد.
گیتارنوازی خوان مارتین، هنرمند اسپانیایی و نوازنده گیتار فلامنکو شب گذشته در تالار بزرگ کشور در حالی برگزار شد که بیش از نیمی از صندلی‌های سالن توسط افرادی که بلیت مهمان داشتند پر شده بود. خوان مارتین جمعه شب بارانی را با قطعاتی از فلامینکو چون «تارنتا»، «رومبا»، «تهران فلامنکو بلوز»، یکی از قطعات «خولیو»، قطعه‌ای یادآور حضور اسلام در آندلس و قطعه‌ای به یاد سربازان اسپانیایی برای موسیقی‌دوستان به یادماندنی کرد.
در پایان اجرا هم تشویق‌های مردم باعث شد خوان مارتین علیرغم این که معتقد بود صدایش برای اجرای سولو مناسب نیست قطعه‌ای بیز را با صدای خود اجرا کرد.
اما این اجرا حاشیه‌هایی هم داشت. مارتین پیش از اجرای هر قطعه به زبان انگلیسی به طور مختصر نکات مربوط به آن قطعه را برای مردم توضیح می‌داد و حضور نداشتن مترجم در کنارش باعث می‌شد حاضران یا از اطرافیان برای ترجمه کمک بگیرند یا با نگاهی بلاتکلیف و ناشی از نفهمیدن حرف‌های نوازنده به او چشم بدوزند و در انتظار اجرا باشند. البته وجود نداشتن بروشور و یا یک برگه کوچک که برای مهمانان توضیح بدهد قرار است شاهد چه چیزی باشند هم به این بلاتکلیفی مخاطب و نوازنده کمک می‌کرد.
گاهی وقتی در آخرین لحظات و برای رونق گرفتن جشنواره حضور یک نوازنده خارجی تصویب می‌شود دیگر فراموش می‌کنیم حضور این نوازنده چه پیش‌زمینه‌هایی لازم دارد. آنقدر که حتی از مقدماتی‌ترین نیازهای او غافل می‌شویم.
از صحنه شلوغ و به‌هم ریخته تالار بزرگ کشور و صندلی‌های روی هم چیده شده و تریبون بی‌استفاده کنار صحنه و نورپردازی سردستی و کیفیت صدای نامناسب برای اجرا و رفت‌وآمدهای مکرر مقابل صحنه و در طول اجرا که بگذریم، از صندلی نوازنده بزرگ فلامنکو واقعا نمی‌توان گذشت. بسیاری از مخاطبان معترف بودند صندلی که آن‌ها بر رویش نشستند به مراتب راحت‌تر از صندلی خوان مارتین بود که بارها او را مجبور به جابه‌جایی می‌کرد و شرایط سختی را برای نواختن ایجاد کرده بود.
گیتار آقای نوازنده هم که در طی جابه‌جایی‌ها و سفرهای این چند روزه و ناسازگاری با آب و هوای متفاوت تهران و اصفهان بدحال بود و خوان مارتین هرچه تلاش کرد آن را برای نواختن قطعه «مونمو» کوک کند نتوانست و بین اجرا از خیرش گذشت.
علیرغم اینکه خوان مارتین به مردم ایران اظهار علاقه و از مسئولان به خاطر دعوتش به ایران تشکر کرد و به خاطرات خوشی از حضور پنج سال قبلش در کاخ نیاوران اشاره کرد؛ حتی علیرغم اینکه آرزو کرد حضور بعدیش در ایران زودتر از پنج سال دیگر باشد، اما با توجه به مصائب اجرای موسیقی در کشورمان و ماجراهایی که شب گذشته بر او گذشت بعید است بار دیگر به همین راحتی‌ها گیتارنوازی در جشنواره فجر با بپذیرد.
گاهی فراموش می‌کنیم مقتضیات هر کار به اندازه خود آن کار مهم است و در نتیجه‌اش تأثیر بسیاری می‌گذارد. باید دید آیا همین که در بیلان کاری آخر سال حضور یک نوازنده برجسته اروپایی ذکر شود کافیست؟
نظر شما