به گزارش خبرآنلاین، جلسه گپوگفت فیلم سینمایی «هیچ» روز سهشنبه 11 اسفندماه در محل سایت خبرآنلاین و با حضور عوامل تولید فیلم سینمایی «هیچ»، جمعی از منتقدان و نمایندگان رسانهها برگزار شد.
کاهانی، پانتهآ بهرام، احمد مهرانفر و مهران احمدی بازیگران، شیما منفرد تدوینگر، مسعود سلامی فیلمبردار، نوید فرحمرزی طراح گریم و حسین مهکام فیلمنامهنویس از عوامل فیلم سینمایی «هیچ»، سعید قطبیزاده، علی علایی، بهزاد دوران، اشکان راد، یاشار نورایی و کیوان کثیریان منتقدان به همراه جمعی از نمایندگان رسانهها در این نشست خبری حضور داشتند.
کاهانی، در ابتدای جلسه با متفاوت ارزیابی کردن فضای این نشست با جلسات نقد و بررسی فیلمهای سینمایی گفت: «برگزاری جلسه گپوگفت در مورد یک فیلم در چنین فضایی کار متفاوتی است و ارزشهای آن زمانی روشنتر میشود که جلسات ادامه داشته باشد. اینکه این جلسه «یه جور دیگه است» برایم بسیار جذاب است.»
نخستین پرسش جلسه از سوی کیوان کثیریان، دبیر سرویس فرهنگ و هنر سایت خبرآنلاین، عنوان شد. کثیریان ایده اولیه فیلم را تازه و متفاوت دانست و در مورد چگونگی رسیدن به این سوژه از کاهانی پرسید: «در دو فیلم اخیر شما با بیماریهایی عجیب روبرو هستیم. ایده اولیه این داستان از کجا آمد؟»
کاهانی در پاسخ به این پرسش گفت: «روزی با مهران احمدی سوار ماشین بودیم و در راه میرفتیم. او گفت، با مسئلهای روبرو شده که به درد من میخورد و گفت مردی به یک بیماری مبتلا است که موجب میشود بدنش کلیه تولید کند. برای یافتن صحت پزشکی این گفته با یکی از آشنایان پزشک خود مشورت کردم و او اظهار کرد، چنین مسالهای ممکن است و امکان آن وجود دارد که بدن فردی تا شش کلیه هم تولید کند و همه این کلیهها هم برای کسانی که نیازمند کلیه هستند، قابل مصرف است.»
او ادامه داد: «با اینکه دوست دارم به موضوعاتی تازه در فیلمهایم بپردازم، اما مایل هستم حتماً سوژههایم براساس واقعیت باشد. بیماری دیگر این فرد پرخوری است. فردی از آشنایان ما در گذشته بوده که صبحانه 50 تخممرغ میخورد و اگر صدتای دیگر هم در اختیارش میگذاشتند آنها را هم میخورد و یا در مهمانیها اضافه غذاها را جمع میکردند و به او میدادند. اسم این بیماری جو است و موجب میشود هر چقدر هم که فرد غذا بخورد باز هم سیر نشود. ما این دو بیماری را ترکیب کردیم و بستر اولیه فیلمنامه را روی چنین شخصیت بیماری قرار دادیم و کار نگارش فیلمنامه را با حسین مهکام آغاز کردیم.»
کثیریان در ادامه سخنان کاهانی با اشاره به ویژگیهای بازی این فیلم سینمایی و قراردادن بازیگران در موقعیتی متفاوت ار فعالیتهای پیشین، خواستار ارائه توضیحاتی از نگاه کاهانی به بازیگران شد.
کارگردان «هیچ» در مورد نوع کار به بازیگران و میزان تاثیرگذاری آنها در فیلم گفت: «اعتقاد من این است بازیگر باید بتواند نقشهای مختلف را بازی کند. به همین دلیل است که خمسه و مهتاب کرامتی برای نقشهای خود در «بیست» و یا پانتهآ بهرام برای «هیچ» انتخاب میشود. زمانی بازی بازیگر مورد توجه قرار میگیرد که نقشی متفاوت از قبل بازی کند. البته در سینمای تجاری چنین جا افتاده که بازیگران در نقشهای تکراری بازی کنند و ظاهر و شخصیت آنها در فیلمهای مختلف تغییر نکند اما این شیوه،سینمای من نیست.»
او ادامه داد: «بازیگر باید به دنبال کشف کردن باشد همانطور که خودم و سایر عوامل به دنیال کشف کردن هستیم. بدترین فیلمبردار برای من فیلمبرداری است که از من بپرسد دوربین را باید کجا بگذاریم و مسعود سلامی هیچگاه این سوال را از من نپرسید و او هم مثل بازیگران به دنبال یافتن راههای تازه بود. متفاوت بودن نقشها موجب میشود بازیگر انگیزه پیدا کند و حتی مسائلی که در فیلمنامه وجود ندارد را قبل از شروع فیلمبرداری تمرین کنند.»
سرفصل بعدی جلسه با طرح دیدگاهی از سوی کثیریان مطرح شد، او گفت: «در فیلم سینمایی «آنجا» با طبقه بالای متوسط روبرو هستیم و در دو فیلم بعدی، «بیست» و «هیچ» طبیقه پایین جامعه مورد توجه قرار گرفتهاند. چه وجه مشترکی برای این فیلمها قائل هستید؟»
پانتهآ بهرام پاسخ این پرسش را چنین بیان کرد: «طبقه پایین جامعه رنگارنگتر و متنوعتر هستند. همین رنگارنی و تنوع برای یک فیلم سینمایی نکاتی جذاب را سبب میشود.»
کاهانی نیز اظهار داشت: «زندگی تم مشترک تمام این فیلمها هستند. اساساً طبقه پایین سینماییتر هستند. طبقه بالاشهری به درد فیلمهای تلویزیونی میخورد اما در طبقه پایینشهر شاید برخی نکات موجود بیننده را آزار دهد اما همین مسائل برای بیننده جذاب است. طبقات پایین سینماییتر است.»
مهران احمدی در ادامه پاسخ این پرسش اظهار داشت: «به دلیل رفاقت بیست و چند ساله من با رضا کاهانی، میدانم او فردی است که در حال زندگی میکند. «آدم»، «آنجا»، «بیست» و «هیچ» یک نقطه مشترک دارد و آن، از دست ندادن حال است. شاید این از ضمیر ناخودآگاه رضا برمیآید که میخواهد تاکید کند آدمها نباید لحظه و حال را از دست بدهند.»
نظر شما