کارگردان فیلم سینمایی «هیچ» تاکید کرد طبقه پایین جامعه همواره قابلیت بیشتری برای پرداخت دارد و سینمایی​تر است.

به گزارش خبرآنلاین، جلسه گپ​و​گفت فیلم سینمایی «هیچ» روز سه​شنبه 11 اسفندماه در محل سایت​ خبرآنلاین و با حضور عوامل تولید فیلم سینمایی «هیچ»، جمعی از منتقدان و نمایندگان رسانه​ها برگزار شد.

کاهانی، پانته​آ بهرام، احمد مهرانفر و مهران احمدی بازیگران، شیما منفرد ​تدوینگر، مسعود سلامی فیلمبردار، نوید فرح​مرزی طراح گریم و حسین مهکام فیلمنامه​نویس از عوامل فیلم سینمایی «هیچ»، سعید قطبی‌زاده، علی علایی، بهزاد دوران، اشکان راد، یاشار نورایی و کیوان کثیریان منتقدان به همراه جمعی از نمایندگان رسانه‌ها در این نشست خبری حضور داشتند.

کاهانی، در ابتدای جلسه با متفاوت ارزیابی کردن فضای این نشست با جلسات نقد و بررسی فیلم​های سینمایی گفت:​ «برگزاری جلسه گپ‌و‌گفت در مورد یک فیلم در چنین فضایی کار متفاوتی است و ارزش​های آن زمانی روشن​تر می​شود که جلسات ادامه داشته باشد. اینکه این جلسه «یه جور دیگه است» برایم بسیار جذاب است.»

نخستین پرسش جلسه از سوی کیوان کثیریان، دبیر سرویس فرهنگ و هنر سایت خبرآنلاین، عنوان شد.​ کثیریان ایده اولیه فیلم را تازه و متفاوت دانست و در مورد چگونگی رسیدن به این سوژه از کاهانی پرسید: «در دو فیلم اخیر شما با بیماری​هایی عجیب روبرو هستیم. ایده اولیه این داستان از کجا آمد؟»

کاهانی در پاسخ به این پرسش گفت: «روزی با مهران احمدی سوار ماشین بودیم و در راه می​رفتیم. او گفت، با مسئله​ای روبرو شده که به درد من می​خورد و گفت مردی به یک بیماری مبتلا است که موجب می​شود بدنش کلیه تولید کند. برای یافتن صحت پزشکی این گفته با یکی از آشنایان پزشک خود مشورت کردم و او اظهار کرد، چنین مساله​ای ممکن است و امکان آن وجود دارد که بدن فردی تا شش کلیه هم تولید کند و همه این کلیه​ها هم برای کسانی که نیازمند کلیه هستند، قابل مصرف است.»

او ادامه داد: «با اینکه دوست دارم به موضوعاتی تازه در فیلم​هایم بپردازم، اما مایل هستم حتماً سوژه​هایم براساس واقعیت باشد. بیماری دیگر این فرد پرخوری است. فردی از آشنایان ما در گذشته بوده که صبحانه 50 تخم​​مرغ می​خورد و اگر صدتای دیگر هم در اختیارش می​گذاشتند آن​ها را هم می​خورد و یا در مهمانی​ها اضافه غذاها را جمع می​کردند و به او می​دادند. اسم این بیماری جو است و موجب می​شود هر چقدر هم که فرد غذا بخورد باز هم سیر نشود. ما این دو بیماری را ترکیب کردیم و بستر اولیه فیلمنامه را روی چنین شخصیت بیماری قرار دادیم و کار نگارش فیلمنامه را با حسین مهکام آغاز کردیم.»

عبدالرضا کاهانی

کثیریان در ادامه سخنان کاهانی با اشاره به ویژگی​های بازی این فیلم سینمایی و قراردادن بازیگران در موقعیتی متفاوت ار فعالیت​های پیشین، خواستار ارائه توضیحاتی از نگاه کاهانی به بازیگران شد.

کارگردان «هیچ»​ در مورد نوع کار به بازیگران و میزان تاثیرگذاری آن​ها در فیلم گفت: «اعتقاد من این است بازیگر باید بتواند نقش​های مختلف را بازی کند. به همین دلیل است که خمسه و مهتاب کرامتی برای نقش​های خود در «بیست» و یا پانته​آ بهرام برای «هیچ»​ انتخاب می​شود. زمانی بازی بازیگر مورد توجه قرار می​گیرد که نقشی متفاوت از قبل بازی کند. البته در سینمای تجاری چنین جا افتاده که بازیگران در نقش​های تکراری بازی کنند و ظاهر و شخصیت آن​ها در فیلم​های مختلف تغییر نکند اما این شیوه،​سینمای من نیست.»

او ادامه داد: «بازیگر باید به دنبال کشف کردن باشد همانطور که خودم و سایر عوامل به دنیال کشف کردن هستیم. بدترین فیلمبردار برای من فیلمبرداری است که از من بپرسد دوربین را باید کجا بگذاریم و مسعود سلامی هیچ​گاه این سوال را از من نپرسید و او هم مثل بازیگران به دنبال یافتن راه​های تازه بود. متفاوت بودن نقش​ها موجب می​شود بازیگر انگیزه پیدا کند و حتی مسائلی که در فیلمنامه وجود ندارد را قبل از شروع فیلمبرداری تمرین کنند.»

سرفصل بعدی جلسه با طرح دیدگاهی از سوی کثیریان مطرح شد،​ او گفت:​ «در فیلم سینمایی «آن​جا» با طبقه بالای متوسط روبرو هستیم و در دو فیلم بعدی، «بیست» و «هیچ» طبیقه پایین جامعه مورد توجه قرار گرفته​اند. چه وجه مشترکی برای این فیلم​ها قائل هستید؟»

پانته​آ بهرام پاسخ این پرسش را چنین بیان کرد:​ «طبقه پایین جامعه رنگارنگ​تر و متنوع​تر هستند. همین رنگارنی و تنوع برای یک فیلم سینمایی نکاتی جذاب را سبب می​شود.»

کاهانی نیز اظهار داشت: «زندگی تم مشترک تمام این فیلم​ها هستند. اساساً​ طبقه پایین سینمایی​تر هستند. طبقه بالاشهری به درد فیلم​های تلویزیونی می​خورد اما در طبقه پایین​شهر شاید برخی نکات موجود بیننده را آزار دهد اما همین مسائل برای بیننده جذاب است. طبقات پایین سینمایی​تر است.»

مهران احمدی در ادامه پاسخ این پرسش اظهار داشت: «به دلیل رفاقت بیست و چند ساله من با رضا کاهانی، می​دانم او فردی است که در حال زندگی می​کند. «آدم»، «آن​جا»،​ «بیست» و «هیچ» یک نقطه مشترک دارد و آن، از دست ندادن حال است. شاید این از ضمیر ناخودآگاه رضا برمی​آید که می​خواهد تاکید کند آدم​ها نباید لحظه و حال را از دست بدهند.»

کد خبر 47360

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =

آخرین اخبار

پربیننده‌ترین