سال 88 را می توان سال از دست رفتن فرصت ها در عرصه دیپلماسی نامید زیرا در این سال کشور متحمل هزینه های بسیاری شد که مهمترین آن از دست دادن فرصت انتخابات با شکوه ریاست جمهوری توسط آقای احمدی نژاد بود.
به موازات برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دهم بسیاری براین باور رسیدند که ایران دارد به بالاترین جایگاه بین المللی خود دست پیدا می کند و این نکته به راحتی با دنبال کردن اخبار خبرگزاری ها امکان پذیر بود. همه دنیا معترف بودند که ایران دموکراسی بالایی دارد که اینچنین در بین مردم شور ایجاد می کند و مردم حضوری باشکوه را در پای صندوق های رای دارند.
این حضور باشکو ه برای دولت در داخل مشروعیت و مقبولیت سیاسی و در خارج مشروعیت بین المللی را به همراه می آورد اما برخی تندروی هاسبب شد که این فرصت گرانبها از دست برود و به جای مشروعیت بین المللی ،چهره ای مخدوش از ایران اسلامی به جهانیان ارائه شد.
به تبع این اقدامات، بسیاری از خبرگزاری های خارجی این اخبار را به صورت وسیع منعکس کردند و یک چهره خشن و غیر مقبول را به جهانیان معرفی کردند که این موضوع خلاف آن چیزی بود که همیشه گفته ایم خشونت هیچگاه از سوی انقلاب اسلامی مورد پذیرش قرار نگرفته است .
اقدامات صورت گرفته بعد از انتخابات هزینه های زیادی را بر کشور تحمیل کرد به گونه ای که در بحث انرژی هسته ای تبلیغاتی علیه ایران به راه انداختند که باید با ایران مقابله شود و در این میان ،دشمنان از حوادث اخیر سود جستند و با ارائه این چهره نامطلوب، جامعه جهانی را در اقدام علیه ایران مجاب کردند .
معاون اسبق وزارت خارجه
نظر شما