حسین صرافی: در حالی که حمید رضا حاجی بابایی، وزیر آموزش و پرورش، در جمع فرهنگیان استان هرمزگان با اعلام این خبر گفت:" با تغییر نظام آموزشی و ورود دانش آموزان به دوره شش ساله اول بخش عمده ای از مشکلات آموزش و پرورش کشور حل خواهد شد." اما کارشناسان درباره تغییر نظام آموزشی بدبین هستند. شیرزاد عبداللهی، کارشناس مسائل آموزشی، با بی فایده دانستن این تغییرات، آن را هیاهو برای هیچ می داند.
دلیل تغییرات فراوان نظام آموزشی در کشور چیست؟
به باور من بیشتر تغییراتی که در نظام آموزشی کشور اتفاق می افتد در مرحله حرف و سخن باقی می ماند و ابتر است. مهم ترین تغییر بعد از انقلاب اجرای نظام جدید متوسطه در سال 1370 بود که این تغییر بعد از چند سال متوقف شد. دلیل ابتر ماندن طرح ها و تغییرات آن است که وزرای آموزش و پرورش به جای انجام وظایف ذاتی این دستگاه در فکر انجام کارهای بزرگ و غیر مرتبط با وظایف آموزش و پرورش هستند و به جای آن که در قامت یک مقام اجرایی ظاهر شوند، دوست دارند در نقش نظریه پرداز و فیلسوف ظاهر شوند، اما چون توانایی این کار را ندارند در این کار هم در می مانند.
کاستی های نظام فعلی آموزش و پرورش چیست که وزیر و مدیران وزارت آموزش و پرورش قصد دارند آن را تغییر دهند؟
تغییراتی که وزیر و مدیران آموزش و پرورش از آن صحبت می کنند و آن را تحولات بنیادی و اساسی می نامند، منتشر نشده، اما نکته ای که مشخص و قابل پیش بینی است، تغییر ساختار مقاطع آموزشی از پنج - سه - سه به شش- شش- یک است.
اصولا تغییر ساختار آن میزان که آقایان تبلیغ می کنند مهم و بنیادی نیست، بلکه موضوعی جزئی و پیش پا افتاده است، چون مهم ترین نکته اش طرح حذف پیش دانشگاهی از ساختار مقاطع و افزودن یک سال به دوره دبستان است.
حذف پیش دانشگاهی قابل فهم است، اما آقایان به جای آن که یک سال به دوره دبیرستان اضافه کنند معاوم نیست چرا دوره ابتدایی را از پنج سال به شش سال افزایش دادند.
اول قرار بود پیش دبستانی به دبستان ملحق شود، اما پس از آن که مشخص شد سن ورود به دبستان 6 سال تمام است این مسئله منتفی شد.
در واقع از صحبت های آقای حاجی بابایی می توان این گونه برداشت کرد که ایشان و دوستانشان تصمیم گرفته اند دوره تحصیلات را به دو دوره شش ساله تقسیم کنند و سپس در باره جزئیات و تبعاتش تصمیم گیری کنند.
دلیل این تصمیم وزیر کاملا مشخص است. ایشان روزگاری اعلام کردند موفقیت فوق العاده ژاپن در همه ابعاد و شوون به دلیل نظام آموزشی شش- سه - سه این کشور است. این حرف آقای حاجی بابایی نشان دهند بی دانشی ایشان است، چون اگر ساختار می توانست کشور را پیشرفته کند، ساختاری که ایشان تلاش دارند تا به آموزش و پرورش بازگردانند ( شش- سه- سه ) 56 سال ( 1345 تا 1289 ) در کشور اجرا می شد.
همان طور که می دانید وزارت آموزش و پرورش با کسر بودجه هولناکی دست به گریبان است و شرایط مناسبی ندارد. در این شرایط، تغییر نظام آموزشی که به طور طبیعی هزینه های بسیاری دارد اقدامی منطقی است؟
موضوع کسر بودجه در آموزش و پرورش مشکل مزمنی است که از 20 سال گذشته تا حال وجود دارد. اگر وزاری قبلی با طرح مشکلات آموزش و پرورش، به دولت فشار می آوردند تا بودجه بیشتری بگیرند، اما وزیر فعلی، کسری بودجه و مشکلات مالی را مانند وجود سه میلیون بازمانده از تحصیل، 5 میلیون مردودی و اعتیاد انکار و تکذیب می کند.
اجرای این طرح بیش از آن که از نظر مالی قابل توجه باشد هیاهو برای هیچ است. آقای حاجی بابایی مانند وزاری سابق آموزش و پرورش کار کارشناسی را سبب ساز معطل شدن کارها می داند و معتقد است هواپیمای آموزش و پرورش باید در حین پرواز تعمیر شود. اما ایشان نمی دانند این روش هواپیما را ساقط می کند.
نظر شما