به گزارش خبرآنلاین، فاطمه راکعی در این گفتوگو درباره شعر و دیگر مشغلههایش سخن گفته است. او درباره حرکت در مسیر شعر و مقایسه آن با سیاست، اظهار داشت: «قطار شعر دیر راه میافتد، اما همیشگی است، اما قطار سیاست ممکن است همان روز که راه میافتد برای همیشه بایستد.»
راکعی، کتابدار و کتاب‌خوان، سیاست دیده و برنامه‌ریز بوده است. او معتقد است اوضاع کتاب زیاد خوب نیست و البته تاکید کرد، منظورش شعر است. راکعی گفت: «کتاب‌ها بی‌جهت معطل می‌مانند و ممیزی‌ها با سرعت کمی انجام می‌گیرد، مورد جالب این است که در برخی موارد اساساً آنگونه که شایسته شعر است با او برخورد نمی‌شود. برخی از دوستان در این عرصه تخصص کافی ندارند و به همین خاطر است که گاهی ایراداتی از کتاب‌ها می‌گیرند که وضع شعر و ادبیات و به ویژه خلاقیت در ترکیب‌سازی و انواع استعارات و تشبیهات را از شاعر می‌گیرند.»
او ادامه داد: «من از سال 78 مسئولیت بخش انتشارات خانه شاعران را برعهده دارم و در این حوزه ما کتاب‌های‌مان تا به حال با ممیزی مواجه نشده بود، اما در این مدت اخیر یکی از کتاب‌های ما را ممیزی کرده‌اند که بعد از خواندن اشکالات متوجه شدیم، اساساً این اشکالات را اگر بخواهیم برطرف کنیم باید نیمی از شعرهای همه شاعران را حذف کنیم.»
او همچنین در مورد تعیین کلمات ممنوعه برای شاعران، گفت: «اگر بخواهیم اینگونه با کلمات شعر برخورد کنیم همین امروز باید دیوان حافظ، سعدی، خیام و خیلی از شاعران دیگر را حتی از بازار جمع کنیم. من خودم مخالف کلمات مستهجن و مبتذل هستم اما برخی از کلمات در شعر با معنایی که بیرون از شعر و در کلام مردم دارد متفاوت است و این را باید اول کسانی بدانند که متولی امر قضاوت در بخش مجوزهای وزارت ارشاد هستند.»
راکعی ادامه داد: «البته این نکته را هم نباید فراموش کرد که این اتفاقات بیشتر در امر ترجمه رخ می‌دهد. برخی از مترجمان برای برگردان اشعار، گاهی از هر کلمه‌‌ای استفاده میکنند و فرهنگ زبان مقصد را رعایت نمی‌کنند و این ممیزی‌ها بیشتر در آن‌جا رخ می‌دهد. این مورد هم با تعهد خود مترجمان قابل حل است. به این صورت که مترجمان متعهد خود می‌دانند که در چه جامعه و فرهنگی زندگی میکنند و شرایط فرهنگی سرزمین خود را رعایت میکنند.»
متن کامل این مصاحبه در شماره نوروزی نشریه «مشق آفتاب» منتشر شده است.
نظر شما