عرصه ملی در سال گذشته شاهد فقدان شادابی و نشاط ملی بود به ترتیبی که در سال گذشته به خاطر برخی از بدسلیقگی ها و عدم درک صحیح از فضای اجتماعی فضای یاس و نامیدی در جامعه به وجود آمد که برای برون رفت از وضعیت اخیر، لازم است تا اقداماتی در راستا نشاط ملی انجام شود.
فضای یاس و نامیدی مطلوب دنیای سلطه است و بایستی به هر طریقی مانع تداوم این فضا در جامعه شد و تمام راهکارهائی که می تواند به نشاط ملی کمک کند اجرایی کرد زیرا جامعه ما در بعد سیاسی بیش از هر چیزی نیازمند وحدت ملی است که باید برای تحقق آن همت گماشت.
بحث کم امیدی نسبت به شرایط آینده کشور بسیار هشدار دهنده است بنابراین باید نشاط را به جامعه تزریق کرد زیرا ناامیدی برای جامعه امروز بسیار خطرناک است بنابراین باید دلسوزان کشور از راهکارهای خود بهره بگیرند تا این مشکل را حل شود و جامعه بار دیگر نشاط را تجربه کند.
البته غفلت های صورت گرفته در عرصه اقتصاد نیز بسیار است به گونه ای که فرصت های متعددی از دست رفت و کشور نتوانست از فرصت رکود جهانی برای کسب سود بهره بگیرد در حالیکه این امکان برای ایران فراهم بود تا کارخانه ها با حداکثر توان کار کنند تا بتوانند تقاضاهای بالقوه را به بالفعل تبدیل کنند.
این مهم نیازمند کمک همه جانبه دولت است تا از ظرفیت های لازم استفاده شود اما نه تنها استفاده نشد بلکه این رکود شرایط اقتصادی کشور را تشدید کرد و این رکود، دامنگیر بازار مسکن شد هرچند دولت از این امر به خاطر کاهش قیمت استقبال می کند اما این موضوع یک غفلت استراتژیک جدی محسوب می شود زیرا مجوز های ساختمانی بیش از 60 درصد کاهش داشته است دولت به جای حل این مشکل از مسکن مهر نام می برد اما این رویکرد مناسب روستاها و شهرهای کوچک است.
فارغ از این مساله عدم رفع موانع تولید برای افزایش تولید ملی که نیازمند سیاست مدبرانه از سوی دولت بود چندان مشهود نبود زیرا دولت می توانست با سیاست مدبرانه از افزایش حجم واردات کم کند اما در برابر، نه تنها شاهد کاهش واردات نبودیم بلکه افزایش واردات در بخش کشاورزی و محصولات باغی در شرایطی که کشور از پتانسیل تولید آن برخوردار است بسیار تاسف بار است.
استاد دانشگاه و نماینده مجلس هفتم
نظر شما