روزنامه همشهری زنجان نوشت: این همکاری دوسویه می‌تواند زمینه ساز بسترهای لازم در شناسایی دانش‌آموزان مستعد باشد. «ذبیح‌الله تاراسی» معاون سلامت و بهداشت آموزش و پرورش استان در گفت و گو با همشهری، همکاری اولیای دانش‌آموزان و رفع مشکلات مالی هیات‌های ورزشی را موانع سد راه اجرای این طرح اعلام می‌کند و بر لزوم نهادینه شدن فرهنگ ورزش بین خانواده‌ها تاکید می‌کند. گفت و گوی همشهری را با وی می‌خوانید.
• چرا آموزش و پرورش استان به طرح استعدادیابی ورزشی دانش‌آموزان ورود پیدا کرده است ؟
آموزش و پرورش استان با هدف اعتلای فرهنگ ورزش بین دانش‌آموزان و فاصله گرفتن آنها از فقر حرکتی و آسیب‌های بدنی با سازمان ورزش استان همکاری دارد.
• یعنی این کار در چارچوب وظایف آموزش و پرورش نیست؟
ماموریت آموزش و پرورش استان همسو با برنامه‌های اعلامی وزارتخانه متبوع فقط تدریس درس تربیت بدنی است و مسئولیتی برای اجرای این طرح ورزشی ندارد.
• چرا؟
جامعه هدف آموزش و پرورش استان 175 هزار دانش‌آموز است و اجرای این طرح با این تعداد دانش‌آموز از سوی اداره کل امکان پذیر نیست.
• با این اوضاع، این نهاد تربیتی چه مسئولیتی در زمینه ورزش دارد؟
هدف معاونت سلامت و بهداشت اداره کل بیشتر معطوف به تحرک واداشتن دانش‌آموزان است و ترغیب و ایجاد انگیزه برای ورزش کردن است. با این حال اداره کل برای پیشبرد برنامه‌های هیات‌های ورزشی استان شرایط و زمینه را برای ورود به اجرای طرح استعدادیابی دنبال می‌کند. همچنین آموزش و پرورش با این برنامه مشارکتی زمینه را برای استفاده دانش‌آموزان از امکانات هیات‌های ورزشی فراهم می‌کند.
• چرا برخی هیات‌های ورزشی به این طرح ورود پیدا نمی‌کنند؟
این موضوع به ناآشنا بودن آنها با پروتکل اجرای طرح استعدادیابی برمی‌گردد و ورود پیدا نکردن نشان از ضعف هیات مربوطه است.
• کدام هیات‌ها در اجرای موفق این طرح با آموزش و پرورش همکاری دارند؟
هیات‌های دوومیدانی، بسکتبال، کشتی و والیبال در اجرای طرح استعدادیابی همکاری دارند. برای نمونه هیات دوومیدانی استان 7 هزار دانش آموز را در اجرای طرح، زیر پوشش قرار داد که نتیجه آن انتخاب زنجان به عنوان استان پایلوت در اجرای موفق طرح استعدادیابی دوومیدانی بود.
• دانش‌آموزان بیشتر به ورزش‌های تیمی تمایل دارند یا انفرادی؟
عمدتا در مدارس فعالیت دانش‌آموزان روی مهارت‌های جمعی چون فوتسال و والیبال متمرکز است که نشاط و کار تیمی بین آنها را در پی دارد.
• خانواده‌ها چقدر علاقه نشان می‌دهند؟
اولیا تمایل چندانی به فعالیت فرزندانشان در رشته‌های مورد علاقه ندارند. این وضع موجب شده تا اجرای طرح‌های استعدادیابی به ورطه فراموشی رود. آنها به این نکته توجه ندارند که فقر حرکتی دامنگیر دانش‌آموزان خواهد شد و آنها را در آینده با معضلات حرکتی و انواع آسیب‌ها مواجه می‌کند.
• دلایل این بی رغبتی چیست؟
دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد. بیشتر اولیا تصور می‌کنند اگر فرزندشان به ویژه در سنین پایین به طور خاص در یک رشته ورزشی فعالیت کند، باید روزی چند ساعت وقت صرف کند و این کار موجب می‌شود تا نتواند روی تکالیف درسی خود تمرکز داشته باشد. از طرفی هزینه‌هایی مانند ایاب و ذهاب و خرید لباس ورزشی را به خانواده‌ها تحمیل خواهد کرد. در نتیجه خانواده‌هایی که وضع مالی خوبی ندارند به پرداخت این هزینه‌ها راضی نمی‌شوند.
• آیا کمک هزینه ای به دانش آموزان مستعد پرداخت نمی‌شود تا چنین مشکلاتی پیش نیاید؟
خیر، کمک هزینه پرداخت نمی‌شود.
• پس ،گرفتن انرژی از سازمان و دانش آموزانی که قدرت طی این مسیر را به تنهایی ندارند، چه فایده ای دارد؟
ما به طور مستقیم در این زمینه فعالیت نمی‌کنیم تا بودجه ای به آن اختصاص دهیم.
• قبلا به بی‌توجهی خانواده‌ها اشاره کردید. شما به عنوان نماینده یک ارگان فرهنگی چه اقداماتی برای آگاه کردن والدین در این زمینه انجام داده اید؟
در جلساتی که در مدارس با حضور و مشارکت اولیا انجام می‌شود در مورد توجه به مسائل ورزشی بارها صحبت شده است. سال‌های قبل حضور بانوان در مجامع ورزشی بسیار کمرنگ تر بود. خیلی توجهی به طرح استعدادیابی نمی‌شد اما اکنون این فضا شکسته شده و استقبال بیشتر است.
• نقش والدین در این زمینه چقدر اهمیت دارد؟
والدین به عنوان حامی یک ورزشکار، نقش مهمی در تمایل یا بی‌تمایلی فرد به یک ورزش خاص دارند. تا زمانی که نگرش اولیا به موضوع ورزش و نقش آن در سلامتی افراد روشن نشود، نمی‌توان راه به جایی برد. در دنیای کنونی ورزش جزو ضروریات زندگی است و ورزش کردن به یک فرهنگ عمومی تبدیل شده است. دانش‌آموزی که در رشته‌ای خاص استعداد خود را نشان می‌دهد با راهنمایی اولیا و معلم ورزش به سمت ورزش کشیده می‌شود. ترغیب و ایجاد انگیزه از سوی هیات ورزشی و اولیا می‌تواند مسیر پیشرفت او را فراهم کند.
• نحوه تعامل شما در اجرای این طرح با دستگاه متولی ورزش چگونه است؟
پیش تفاهمنامه همکاری اجرای طرح بین 2 دستگاه آماده شده است. قرار است با تشکیل کمیته استعدادیابی متشکل از کارشناسان حوزه ورزش آموزش و پرورش و اداره کل ورزش و جوانان استان برنامه مدونی در طول سال تحصیلی اجرا شود تا دانش‌آموزان به تناسب فیزیک بدنی چون قد و وزن در رشته‌های مختلف شناسایی شوند و با هیات‌های ورزشی برای پیشبرد برنامه‌ها همکاری کنند.
• چقدر مدارس و به خصوص معلمان ورزش در اجرای طرح با شما همسو هستند؟
همکاری دبیران و معلمان ورزش مستلزم پرداخت حق‌الزحمه از سوی هیات‌های ورزشی است که این روزها این تشکل‌های ورزشی با مشکلات مالی عدیده‌ای دست به گریبان هستند. همکاری معلمان ورزش در خارج از ساعات اداری باید با همکاری هیات‌های ورزشی انجام گیرد و حل مسائل مالی هیات‌های ورزشی برطرف شود. این موضوع نقطه کور طرح استعدادیابی است که با رفع آن، توسعه این طرح چشمگیر خواهد بود. دانش‌آموزان در مسیر درست و متناسب با علایق در رشته ورزشی فعالیت‌های خود را ادامه می‌دهند و برای قهرمانی و کسب مدال تلاش خواهند کرد. در طول این مسیر همکاری خانواده‌ها و معلمان ورزشی نیز حائز اهمیت است. اعتماد به نفس و انگیزه دانش‌آموزان ورزشکار به مراتب بالاتر از دانش آموزان عادی است و از شور و نشاط بالاتری برخوردار خواهند بود.
نظر شما