مدیرانی که نه برف تکانشان می دهد نه آتش

بارش برف 20 سانتی ! سال 92 که شیراز را عملا به یک شهر جنگ زده تبدیل کرد هیچ درس عبرتی برای مسئولان مقابله با بحرانهای غیرمترقبه نشد.
شاید برای مردم دیگر شهرهای کشور رویدادی غیرقابل باور باشد که یک برف 20 سانتی بتواند کمر صدها اصله درخت هرس نشده را بشکند و لاشه آنها را کف خیابانها بیندازد، شهر در خاموشی و قطعی آب فرو رود و عملا شیراز را به شهری بیدفاع تبدیل کند. کابوس ترسناکی که به طور حتم تا سالیان سال با هر بارش برفی در ذهن شهروندان شیرازی برجای خواهد ماند.
برف آن سال با همه ویرانی هایش و با همه واکنشهایی که در عدم هماهنگی مسئولان سازمانهای امدادرسان به همراه داشت دست کم این انتظار و امید را در مردم ایجاد کرد که در حوادث مشابه و در بحرانهای بعدی این قبیل بی نظمیها و دست و پا گم کردنها لااقل کمتر دیده شود اما متاسفانه هر حادثهای که روی داد بیشتر عدم دلسوزی ها را به رخ کشید و نشان داد نه تنها برای مردم بلکه برای طبیعت سبزی که یک روز برف نابودش میکند و روز دیگر آتش، هیچ نقشه راهی در مواقع بحرانی وجود ندارد.
بدون شک ماجرای فرونشاندن آتش سه روزه منطقه پاسارگاد که از روز چهارشنبه تا روز جمعه 900 هکتار از جنگلهای این منطقه را به خاکستر نشاند، بیش از پیش ناهماهنگی و بی نظمی در مواقع بحرانی را به رخ کشید. در استانی که بزرگترین پوشش جنگلی کشور را در اختیار دارد تنها بالگردی که میتوان برای اطفاء حریق از آن استفاده کرد و در اختیار هلال احمر قرار دارد به دلیل نقص فنی در فرودگاه شیراز رها شده است و آنگونه که خبر میرسد همچنان هم بیآشیانه و معیوب در گوشهای از این فرودگاه افتاده است.
کار به جایی میرسد که هلال احمر برای تهیه بالگرد دست به دامان خوزستان میشود و منابع طبیعی و محیط زیست هم برای رسیدن هواپیمای آب پاش دست به دامان تهران میشوند اما تا بخواهد بالگرد و هواپیمایی از دیگر استان ها برسد کار از کار گذشته است و وسعت زیادی از جنگل های محدوده باستانی پاسارگاد در لهیب آتش زغال می شود.
حال سوال اینجاست که در استانی با این وسعت جغرافیایی یک بالگرد هلال احمر چه حادثه پیش بینی نشده ای را می توان کنترل کرد ؟ بالگردی که به گفته یکی از امدادگران هلال احمر فارس متاسفانه در مواقع بحرانی به فرصتی برای پرواز و گرفتن عکس سلفی در آسمان تبدیل می شود.
به گفته این امدادگر، صحیح و سالم بودن بالگرد هلال احمر فارس هم برای خودش معضلات و حکایت هایی دارد. او میگوید حتی اگر تجهیزات کاملی هم در اختیار باشد تا فرهنگ استفاده از آن و آموزش صحیح وجود نداشته باشد ، در مواقع بحرانی کارها خوب پیش نمی رود. این امدادگر ادامه میدهد: متاسفانه به محض اینکه حادثه ای رخ میدهد و بالگرد هلال احمر به هوا بلند میشود؛ عدهای هستند که در مسیر رفت و برگشت در بالگرد نشسته و از همان بالا به سیر و سیاحت می پردازند. وی ادامه می دهد: در بیشتر امدادرسانیهای هوایی هلال احمر ما با چنین موارد عجیبی که به بهانه سرکشی در بالگرد نشسته و تکان نمی خورند و در واقع بالگرد امداد و نجات را با اتوبوس اشتباه گرفتهاند، مواجه هستیم. به گفته این امدادگر، چنین رفتارها و حرکت هایی به طور حتم دست و پای هلال احمر را در مواقع بحرانی بیشتر میبندد. با وصف حال وضعیت امداد هوایی هلال احمر فارس با یک بالگرد خراب رها شده در فرودگاه شیراز، میتوان حدیث مفصلی را از حال و روز امدادرسانی نامنسجم و ناهماهنگ فارس خواند.
تکلیف محیط زیست را هم که رئیس سازمان محیط زیست کشور کاملا مشخص کرد و پس از آتش سوزی وسیع پاسارگاد به صراحت اعلام کرد که آتش سوزی در شرایط فعلی امر غریبی نیست و طلب هلیکوپتر از سازمان محیط زیست نشانه بیاطلاعی درخواست کنندگان از تقسیم وظایف دستگاههای دولتی است.
ابتکار حتی برخی سخنان درباره آتشسوزی جنگل ها را توهین دانست و گفت: هلی کوپتر، هواپیمای آبپاش و سایر تجهیزات در اختیار ستاد مدیریت بحران و فرماندهی مربوط به سازمان جنگل هاست، بنابراین طلب هلی کوپتر از این سازمان فقط نشانه بیاطلاعی درخواست کنندگان از شرح خدمات و تقسیم وظایف دستگاههای دولتی است، مگر برای مناطق چهارگانه تحت حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست.
مدیر کل منابع طبیعی فارس هم با بیان اینکه هلال احمر خوزستان در آتش سوزیهای اخیر به داد فارس رسید، گفت: مدتهاست که قراردادی بین منابع طبیعی و وزارت دفاع برای تامین بالگرد در زمان اطفاء حریق به امضاء رسیده و پول آن هم پرداخت شده اما در این آتش سوزی بالگردی اعزام نشد.
بوستاني اما هيچ توضيحي نداد كه چرا منابع طبيعي فارس با آن كه عظيم ترين پوشش جنگلي كشور را تحت حفاظت دارد، به طور مستقل هيچ اقدامي براي خريد بالگرد نمي كند.
به هرحال آنچه مسلم است این است كه توپ انداختن در زمین یکدیگر پس از هر رویداد، بحران و حادثه ای در فارس به امری عادی تبدیل شده اما اینکه سرانجام کی قراراست یک مدیریت واحد، توانمند و متشکل از تمام مجموعه های امدادرسان در این استان شکل بگیرد، برنامه ای است که شاید فقط در صورت وقوع یک حادثه غیرقابل جبران برای اجرای آن دست بکار شوند.