بقایایی از جاده تاریخی ۴۰۰ ساله در فارس وجود دارد که به جاده ادویه معروف است. جاده ای که در دوره صفویه در بندرعباس احداث شده و از شهرهای لار و جهرم نیز عبور می کرده و بعد از آن به اصفهان می رسیده است.
این جاده تاریخی یکی از شگفتی هایش رعایت اصول راهسازی به خصوص در پیچ و خم هاست و اکنون فرصت مناسبی محسوب می شود که گردشگران با این شگفتی های راهسازی تاریخی آشنا شوند آنچه که این روزها با ورود به این جاده می توان دید سنگفرش های قدیمی و بقایایی از چند کاروانسرا در گوشه و کنار جاده است اما به رغم قدمت و اصالتی که این اثر ملی دارد هنوز هم ناشناخته است و به گفته افراد محلی سالانه بازدید کنندگان از این جاده 400 ساله به انگشتان دو دست هم نمی رسد .
به باور فعالین حوزه میراث فرهنگی در جاده ادویه کاروانسراهای بسیاری وجود دارد که با مطالعه در خصوص آنها می توان به بخشی از تاریخ معماری مردم جنوب ایران دست یافت چرا که این جاده به لحاظ معماری و سنگفرش دارای ویژگی های خاصی است که باید از آن نهایت استفاده را برای جذب گردشگر برد.
آنطور که فعالان حوزه میراث فرهنگی می گویند : باید از پتاسیل و جذابیت های این جاده برای جذب گردشگر استفاده شود از این رو ضروری است دستگاه های ذی ربط برای فراهم کردن حداقل زیرساخت ها به منظور دسترسی مردم ،اقدامات لازم را انجام دهند.
در جاده ادویه ، کاروانسراهای بسیاری وجود دارد که با مطالعه پیرامون آنها می توان به بخشی از تاریخ معماری مردم جنوب ایران دست یافت.
وی افزود: سنگفرش های این جاده باقی مانده اما دیوارهای حفاظتی تخریب شده و جای نگرانی دارد.
در این رابطه علی اطهری مدرس دانشگاه و یکی از فعالان حوزه میراث فرهنگی شهرستان جهرم با اشاره به اینکه جاده ادویه یک شاهکار مهندسی راهسازی به شمار می رود که در ۱۵ کیلومتری شهرستان جهرم قرار دارد، می گوید : در محدوده مسیر این جاده در نزدیکی روستای چاه تلخ، چهار آب انبار و دو کاروانسرا وجود دارد که این آب انبارها نیز در نوع خود بی نظیر است.
وی با اشاره به اینکه این جاده سنگفرش و کوهستانی است، می افزاید: جاده ادویه در نوع خود یکی از شاهکارهای مهندسی و جاده سازی به شمار می آید که می توان از آن برای جذب گردشگر استفاده کرد.
این فعال حوزه میراث فرهنگی ادامه می دهد: در طول تاریخ تجار و مردم محصولاتی مانند پارچه و ادویه را از هندوستان وارد بندرعباس و از آنجا به شهرهایی مانند اصفهان منتقل می کردند از این رو جاده سنگفرش جهرم به نام جاده ادویه معروف شده است.اطهری با اشاره به اینکه پنج کیلومتر از این جاده در شهرستان جهرم سالم باقیمانده، می افزاید: حدود یک کیلومتر از آن جاده سنگفرش است و بقایای آثاری تاریخی نیز در مسیر جاده دیده میشود که از آن جمله می توان به آب انبارها و ... اشاره کرد.
وی خواستار تبلیغات موثر و مناسب در خصوص معرفی داشتههای تاریخی و گردشگری این شهرستان می شود و میگوید: متاسفانه به دلیل تبلیغات اندک آثار تاریخی و گردشگری شهرستان آنطور که شایسته یک منطقه تاریخی است با اقبال گردشگران مواجه نیست و گردشگران این منطقه را نمی شناسند که جا دارد تدابیر ویژه ای در این رابطه صورت گیرد.
این مدرس دانشگاه به فعال سازی انجمن های مردم نهاد برای معرفی جاذبه های شهرستان اشاره می کند وادامه می دهد: خوشبختانه هم اینک یکی از انجمن های مردمی در این شهرستان فعال است و اقدامات موثری را هم در این حوزه به انجام رسانده که امیدواریم با حمایت بیشترمسئولان فرهنگی و اجرایی ، فعالیت آنها گسترده تر گردد.
در ادامه این گفت و گو ،عادلپور رئیس اداره میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری شهرستان جهرم به خبرنگار ما می گوید: در این شهرستان بیش از 70 اثر تاریخی در فهرست ملی به ثبت رسیده که شاخص ترین این آثار جاده ادویه، مسجد و مدرسه خان و غار سنگ شکنان می باشد.
وی با بیان اینکه تورهای جهرم گردی دراین شهرستان فعال است ،می گوید: بسیاری از مردم شهرستان ازوجود آثار تاریخی و گردشگری این شهرستان بی اطلاعند و برپایی تورهای گردشگری و جهرم گردی تاثیر به سزایی در شناخت مردم داشته است .
رئیس اداره میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری شهرستان جهرم در ادامه به وضعیت جاده ادویه اشاره می کند و می افزاید: این جاده در نزدیکی شهر جهرم واقع شده و می تواند به یکی از جاذبه های اصلی گردشگری منطقه تبدیل گردد از این رو تبلیغات در خصوص معرفی این منطقه تاریخی در دستور کار است.
۴۸
نظر شما