سفر رئیس جمهور به نیویورک می تواند بر گفتگو های پیرامون پرونده هسته ای تاثیر مثبت داشته و فرصتی باشد تا با گفتگوی بیشتر موارد اختلاف در این پرونده برطرف شود.
همانطور که پیش از این در سخنان رئیس جمهور بارها شنیده شده است، ایران آماده گفتگو و مذاکره برای حل اختلافات است و همچنان که نامه های رئیس جمهور به اوباما،رئیس جمهور آمریکا نشان می دهد،دولت ایران به حل اختلافات از طریق گفتگو و مذاکره اعتقاد دارد.
بنابراین می توان امیدوار بود که این سفر رئیس جمهور و سخنرانی ایشان در سازمان ملل برای برون رفت از وضعیت فعلی در پرونده هسته ای راهگشا باشد و کشورهای غربی را در مورد استفاده صلح آمیز از فنآوری هسته ای در ایران متقاعد کند.
البته باید در نظر داشت که حضور آقای احمدی نژاد در این همایش به تنهایی اهمیت زیادی دارد، چراکه عدم حضور رئیس جمهور می توانست اثرات منفی زیادی از جمله تبلیغات منفی علیه ما را در پی داشته باشد در حالی که ایران با حضور در این همایش اکنون بهترمی تواند از مواضع خود در پرونده هسته ای و مسئله خلع سلاح هسته ای در جهان را بیان کند.
قاعدتا آمریکایی ها هم از این فرصت استفاده خواهند کرد و از مذاکره با ایران برای رفع اختلافات استقبال می کنند و این سفر می تواند راه گفتگو بر سر مسائل مورد اختلاف را باز کند و به ایجاد فضای مناسبی برای حل موضوعات مورد مناقشه کمک کند.
البته در مورد واکنش های متفاوت کنگره و کاخ سفید در مورد حضور احمدی نژاد در نیویورک باید گفت، در اکثر موارد کنگره آمریکا با کاخ سفید موضع مشترک و یکسانی ندارد و طبیعی به نظر می رسد که در این مورد هم اختلاف نظرهایی میان آنها باشد اما باید در نظر گرفت که اکنون تصمیمات اصلی سیاست خارجی آمریکا در کاخ سفید گرفته می شود.
مواضع و حرفهای گذشته دولت آمریکا را هم نباید دلیلی برای عدم استقبال از گفتگو با ایران دانست چراکه، دموکرات ها معمولا زود مواضع تندی اتخاذ می کنند اما خیلی زود هم از مواضع خود عقب نشینی می کنند؛ ضمن اینکه اوباما افکار و برنامه های متفاوتی در سیاست خارجی نسبت به روئسای جمهور سابق آمریکا دارد که می توان از این تفاوت دیدگاه بهره گرفت.
در آمریکا در مورد ایران دیدگاههای متفاوتی میان احزاب سیاسی وجود دارد و درحالیکه برخی ها در این کشور مخالف ارتباط و تعامل با ایران هستند بسیاری از گروهای سیاسی و بخصوص تفکر حاکم بر کاخ سفید ترجیح می دهند با ایران تعامل کند؛ چراکه نمی تواند قدرت منطقه ای، موقعیت خاص ژئوپولتیکی و قدرت سیاسی ایران را نادیده بگیرد و ما می بینیم که تعامل با ایران در دکترین دیپلماسی آمریکا دیده شده است، بنابراین آمریکا هم حضور احمدی نژاد در نیویرک را یک فرصت برای آغاز گفتگو با ایران می داند.
مسئله اعتراض به وجود سلاح های هسته ای اکنون موضع مشترک ایران و آمریکا محسوب می شود که می توان از آن برای ایجاد فضای مناسب برای گفتگو بهره گرفت، هرچند که مواضع ایران و آمریکا در این خصوص بهم شبیه نیست؛ چراکه آمریکایی ها خواهان کاهش خلع سلاح هسته ای هستند و ایران خواهان خلع کامل سلاح های هسته ای در جهان اما به هر حال برای ایجاد تعامل و گفتگو در عرصه بین الملل باید مواضع مشترک میان دو کشور را پر رنگ کرد و اکنون دو کشور می توانند از این فرصت استفاده کنند.
البته نباید انتظار داشت یک سفر بتواند تمامی موانع گفتگو میان دو کشور را بردارد و سبب آغاز مذاکرات و حل اختلافات دو کشور شود، طبیعی است که باید فضای مناسب گفتگوی مستمر شکل بگیرد اما بطور کلی می توان به این سفر برای ایجاد چنین فضایی امیدواربود.
نظر شما