به گزارش خبرآنلاین آلکساندر فرولوف معاون مدیر کل انستیتوی انرژی ملی در این یادداشت برای روزنامه ایزوستیا نوشته است:
مجازاتهای ایران رفع شد. این امر به معنی آخر عمر اقتصاد روسيه است. حالا ایران استخراج خود را بشدت بالا برده، وارد بازار جهانی شده و باعث ميشود قیمتها بطور نهایی سقوط کنند. ایران علاوه بر این خط لوله گازی به اروپا میسازد و دیگر کسی به گاز روسيه نیاز نخواهد داشت.
شما از قرار این نوع پیشبینیها را شنیدهاید. ولی یک لحظه تصور کنیم که "آخر زمانی" که بدبینان پیشبینی میکنند این بار هم از کنار ما بگذرد. در این صورت همکاری با ایران چه چشماندازهایی برای ما باز میکند؟ ایران و روسيه تاریخ روابط بلندمدت و سنگینی دارند. ولی بیایید کار را از عراق، همسایه ایران، شروع کنیم. هم اکنون دو کمپانی بزرگ روسيه - کمپانیهای لوکاویل و "گازپروم نفت" - در خاک آن فعال هستند. لوکاویل سابقاً همراه با نروژیها عملیات زمین شناسی در ایران ترتیب داده بود. طی این عملیات میدان آذر در قطعه اناران پیدا شد. ولی پروژههای ایرانی در نتیجه بکار گرفته شدن چماق مجازاتها از طرف غرب بهم خورد.
چرا حین صحبت از ایران باید به عراق توجه شود؟ واقعیت این است که روسيه منافع اقتصادی و سیاسی محسوسی در باریکه ترکیه-سوریه-عراق-ایران دارد. ولی جنبه فنی صرف هم هست. برای مثال میدان "بدر" در عراق بخشی از میدان بزرگی است که تا خاک ایران ادامه یافته و آنجا به میدان آذر تبدیل ميشود. و اطلاعات زمین شناسی جمعآوری شده در ایران به بهرهبرداری از بدر کمک کرده است.
کمپانی گازپروم نفت چند سال قبل به پروژه آذر ابراز توجه کرده بود. آن وقت نیل به توافق میسر نشد ولی حالا، در شرایط کنونی، ممکن است نیل به توافق ممکن شود.
اما چه تفاوتی دارد چه کسی نفت ایران را استخراج میکند. مشکل اصلی خود راه یافتن این نفت به بازار است. ولی به واقعیت نگاه کنیم: ایران که انتحارگر نیست، چرا باید چنان مقادیر هنگفتی از نفت روانه بازار کند که قیمتها را پایین برده و متعاقباً باعث ميشود خود آن درآمد کمتری کسب کند؟
اما در بخش تحویل گاز ایران به اروپا به واسطه خط لوله راههای بسیاری نیست. ایران هم اکنون به ترکیه گاز صادر میکند و ظاهراً میتوانست این مسیر را گسترش دهد. اگر شما اخبار را پیگیری میکنید پس مطلع هستید که تحویل گاز ایران به ترکیه پس از انفجار اخیر تازه احیا شده است. این خط لوله بطور منظم - تقریباً دو سال یک بار - منفجر ميشود. لازم به گفتن نیست که ممکن بودن کشیدن خط لوله از طریق عراق هم تردید برانگیز است. به احتمال قوی روسيه با ایران در بازار چین رقابت میکند.
در آخر مقاله به این اشاره کنیم که کشور ما در سالهای دهه 1970 خودش از ایران گاز میخرید و در آن دوران طرح ساخت خط لوله گاز برای صدور گاز ایران از شوروی به اروپا بررسی میشد. از قرار در آن دوران میخواستند ایران غربگرا را به کمک توسعه روابط اقتصادی به مدار شوروی جلب کنند. اما شاه ایران سعی داشت خط مشی اسفناک "چند برداری" را پیاده کند. این امر به شورش و پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 منجر شد. غرب در نتیجه آن انقلاب مجازاتهای ایران را بکار گرفت و در نتیجه آن روابط تجاری با شوروی قطع شد. ولی موقعیت دو کشور همسایه باعث احیای روابط آنها شد. و امکان احیای روابط اقتصادی همراه با روابط احیا شد.
49261
یک کارشناس مسایل انرژی در روزنامه ایزوستیا به تبیین دلایلی پرداخته است که چرا ایران خطری برای روسیه در خصوص بازار انرژی محسوب نخواهد شد.
کد خبر 600987
نظر شما