این بیابان بین استان های کرمان،خراسان جنوبی وسیستان و بلوچستان واقع شده است و با توجه به این که بیشترین و متنوع ترین لندفورم ها و یا پیکره های بیابانی که بسیارشگفت انگیز و زیبا هستند در ناحیه کرمان قرارگرفته است، مسؤولیت ما اهالی استان کرمان را در قبال حفظ و حراست از این منطقه بیشترمی شود.هم اکنون که در آغاز راهیم باید علمی و اصولی برخورد کنیم تا فردا با آسیب های جبران ناپذیر و حسرت روزهای ازدست رفته رو به رو نباشیم.
در شماره پیشین ذوالفقار با بهمن ایزدی پژوهشگری که سال هاست در این منطقه بیابانی کاوش می کند و برای ثبت جهانی لوت تلاش بسیار کرده است، گفتگو کردیم. وی معتقد بود که بیابان منطقه ای شکننده است و رفتارها و بهره برداری های نامناسب ما از این منطقه می تواند موقعیت جهانی لوت را به خطر اندازد. از این رو خواهان به کارگیری افراد متخصص در حفظ و ضیانت از لوت و پیکره های واقع در این منطقه بود. تا ضمن گسترش صنعت اکوتوریسم، با زون بندی منطقه بین گردشگران عام و خاص تمایز قایل شویم تا به این منطقه شکننده آسیبی وارد نشود. وی با ارسال یادداشتی به نکته هایی در اصلاح و تکمیل گفتگو اشاره کرده و نوشته اند:« لوت در زمره بیابان های فرا گرم و خشک قرار می گیرد و بکار بردن واژه "کویر" در خصوص معرفی لوت صحیح نیست . لکه های کویری که در اصطلاح به منطقه های پست و تقریبا مسطح که خاکش دارای املاح نمکی غلیظ است، به طوری که امکان رویش گیاه در آن وجود ندارد تلقی می گردد . کویرها از لندفورم ها و پیکره های مناطق بیابانی به شمار می آیند.
شایان ذکر است در سفر های علمی ام در لوت پس از حدود ده سال کار مطالعاتی که به معرفی وجود چرخه حیات و اکولوژی لوت ختم شد، اکنون در فاز دوم این فعالیت ها و در سفر اخیر با حضور دانشمندان اکولوژیست و بیولوژیست از دانشگاه های ایران و اروپا، موفق به شناسایی تعدادی از گونه های جانوری جدید جهانی شدیم که این مهم به ارزش های جهانی لوت و کرمان می افزاید.
ولی متأسفانه دیروز گزارشی را دیدم و سخت دلم گرفت ، و آن برگزاری مسابقه آفرود با شعار حمایت از یوزپلنگ ایرانی بود، انجام دادن چنین برنامه های مخرب (حرکت آفرودها و موتورسیکلت ها) در مکان رودخانه و دهانه غار که در واقع زون حفاظتی بیابان لوت محسوب می گردد ضمن از بین بردن هویت زمین ساختی و اکولوژی منطقه لوت، تهدیدی جدی است که می تواند بر اساس سند معاهدات ، یونسکو لوت را از فهرست آثار میراث جهانی خارج کند .
ضمن این که خوب است بدانیم بخش شرقی و شمال غربی آن منطقه(کوهساران - راور - شهداد،مسیرمسابقه) تا منطقه های شرق راور، قلمرو و زیستگاه یوز پلنگ است که سال های پیش چندین بار رد و آثار آن را دیده ام؛ از این رومتاسفم که چنین برنامه های مخربی با پاسداشت یوزپلنگ ایرانی ؟؟!!!! انجام می شود.»
46
نظر شما