لیدا هادی - در دنیای پیچیده سیاست که کوچک ترین اشاره ای از سوی سران کشورهای مختلف بازخوردی فراتر از حد تصور در گستره بین المللی دارد، سیلویو برلوسکونی نخست وزیر ایتالیا، بی واهمه از تمامی نگاه هایی که از گوشه و کنار دنیا به او خیره مانده، همه شخصیت دیپلماتیک خود را هر بار به واسطه رفتارهایی بعضا عجییب و غیر متعارف به ورطه نابودی می کشاند.
برلوسکونی که در نخستین دیدار خود با اوباما او را یک سیاه براق جوان نامیده بود و موجبات آزرده خاطری برخی آمریکایی ها و حتی ایتالیایی ها را پدید آورده بود، هراز گاهی به سبب چنین اظهارنظرهایی خارج از عادات دیپلماتیک بر سر زبان ها می آید. در همین چند روز گذشته و در خلال برگزاری نشست گروه 20 ، زمانی که همگی در کاخ باکینگهام برای گرفتن عکسی دسته جمعی آماده می شدند برلوسکونی با هر بار روی برگرداندن و صحبت کردن با رییس جمهوری آمریکا به شدت ملکه انگلستان را رنجیده کرد، به طوری که ملکه الیزابت او را مردی بی نزاکت نامید.
اوج بی حرمتی های برلوسکونی که به زعم بسیاری از ناظران امری ناخواسته و صرفا به علت خودپسندی کاذب او بود، این هفته در نشست سران ناتو روی داد. رویکردی که بارها از رسانه های جهان به تصویر کشیده شد تا نشان دهند که اروپا نه فقط با چالش های اقتصادی و امنیتی بلکه با رهبرانی بی خرد و غیر عادی نیز روبه روست. در زمانی که آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان به استقبال میهمان خود رفته بود، برلوسکونی با پیاده شدن از لیموزین سیاه رنگ با شنیدن زنگ تلفن همراه خود، دیگر نه وقعی به مرکل نهاد و نه به فرش قرمزی که پیش پایش افتاده بود توجه کرد. صدای پشت خط او را چنان مسحور کرده بود که دقایقی طولانی در حالی که دست در جیب داشت و آهسته قدم می زد به چهره خشمگین مرکل و اعتراض های او توجهی نمی کرد. نمی توان حرکت برلوسکونی را از روی عمد دانست چرا که وقتی او دور و بر خود را از تصویربردارانی دید که تلفنی سخن گفتن بی موقع او را ثبت می کردند به شدت ناراحت و خجالت زده شد!
اوضاع امروز حتی از آنچه که کنفرانس خبری او در حاشیه نشست پیشین جی بیست گذشت هم بدتر است. در آن زمان برلوسکونی در توجیه القابی که به اوباما داده بود در جمع خبرنگاران عنوان کرد که همه قصد و غرضش از آن همه صفتات مختلف، قامت بلند اوباما بوده که مسلما ذکاوت هم برایش آورده است. غافل از این که پوتین و مدودوف هر دو با قامتی کوتاه در کنار او ایستاده بودند!
رفتارهای وِیژه برلوسکونی را باید به صرف عدم آشنایی او با آداب معاشرت دیپلماتیک دانست، بر خلاف آنچه که اروپاییان در پس هر رفتاری درونمایه ای با هدف را دنبال می کنند. دفاع از نژاد پرستی انگی بود که از زمان دیدار او و اوباما برپیشانی برلوسکونی نشست و هنوز هم اروپا در هر محفلی او را به سبب اظهارنظرها و رفتارهای سبکسرانه اش سرزنش می کند.
اما پس از حرکت توهین آمیز برلوسکونی با مرکل، که با او چند بار با مخفی شدن پشت یک ستون تقریبا قایم باشک بازی به راه انداخته بود، میلیاردر 72 ساله ایتالیایی به شدت تحت توجه رسانه های جهان و حتی بزرگان دیپلماسی بین المللی قرار گرفت به طوری که تصمیم بر آن بود تا برای مدتی او را از حضور در نشست های خود محروم کنند تا بلکه مناسبات دیپلماتیک را بهتر بیاموزد.
در این میان زلزله ناگهانی و بی سابقه چند روز گذشته در ایتالیا و شمار فراوان قربانیان آن اروپا را چنان در حیرت فرو برد که همه با هم به کمک برلوسکونی شتافتند. گو این که در لحظه ای همه توهین و تحقیرها به فراموشی سپرده شد. این در حالی است که همه چند روز قبل از زلزله نه تنها رسانه های ایتالیایی بلکه همه رسانه ها و خصوصا روزنامه های اروپایی به شدت متوجه احوالات برلوسکنی شده بودند و مرتبا او را به دلیل این گاف های دیپلماتیکش مورد انتقاد قرار می دادند.
با این همه زلزله لالیکا هر چند ویرانی های بسیاری به دنبال داشت اما برای برلوسکونی این فرصت را فراهم کرد تا خود را در جایگاه عالی ترین مقام ایتالیا و محبوب ترین آنها در 15 سال گذشته جای دهد. برلوسکونی شاید در میان مردم جهان چهره ای نابخرد با رفتارهای خاص باشد اما برای مردم کشورش این روزها به رغم همه بحران های اقتصادی تصویر نخست وزیری مردمی است که سعی می کند در شرایط سختی که برای انها پیش آمده دستگیر آنها باشد. زلزله لالیکا برلوسکونی را از ورطه سقوط و افول محبوبیت مردمی نجات داد. حتی دیگر، سران اروپا هم به خاطر ندارند که او در نشست ناتو چه گفت و چه کرد!
نظر شما