گورخواب ها را ما مردم به سمت قبرستان بردیم؛ حالا از چه چیزی ناراحتیم؟

 آنها مردگان را به زندگان ترجیح دادند و به قبرستان رفتند. ما قبرستان را آرامگاه ابدی مردگان می‌دانیم اما قبرستان گویا برای این کارتن‌خواب‌ها مکانی شده بود که آرامش این جهانی را در آن یافته بودند. چون از خشونت و طردشدگی رهایی یافته بودند.
اما سؤال اینجاست چرا مردم از اینکه تعدادی کارتن‌خواب‌ دریکی از گورستان‌های اطراف تهران زندگی می‌کنند، برافروخته شده‌اند؟ آیا آنها نمی‌دانند که خودشان کارتن‌خواب‌ها را به گورستان‌ها و حاشیه شهرها هدایت کرده‌اند؟ آیا آنها نمی‌دانند که آنها برای فرار از تحقیر و خشونت‌های همین مردم، به این قبرها پناه آورده‌اند؟
حدود دو ماه پیش یکی از مراکز کاهش آسیبی که به معتادان خدمات‌رسانی می‌کند مورد حمله و هجمه مردم محلی قرار گرفت و چه بسیار خبرهایی به گوشمان می‌رسد که مردم یک منطقه به وجود سرپناه شبانه معتادان در محله‌شان اعتراض دارند. آنها می‌گویند دوست نداریم این سرپناه در محله‌مان باشد چون نمی‌خواهیم فرزند 7 ساله‌مان هرروز که می‌خواهد به مدرسه برود معتاد کارتن‌خواب در خیابان ببیند؛ اما چرا همین مردم، امروز تحمل ندارند عکس چند معتاد متجاهر را که در قبرها ساکن شده‌اند ببینند و فریاد وامصیبتا سرداده اند؟ شبکه‌های اجتماعی پر شده است از عکس این به اصطلاح «گور خواب‌ها.»

همه سؤالشان این است که چرا باید این افراد در گورها زندگی کنند؟ چرا باید جای آنها در گورستان باشد؟ مگر گورستان با پاتوق‌های دیگر که هرروزه در حاشیه اتوبان‌ها از کنار آن رد می‌شوند چه تفاوتی دارد؟ نکند نگران آن هستیم که این افراد قبرهایی که در آن خواهیم خفت را آلوده و کثیف کنند؟ باید به این مردم بگوییم جای این‌ها در گورستان است چون شما آنها را از جای اصلی‌شان رانده‌اید. جای آنها در محله‌ها و کوچه و خیابان‌های اطراف خانه شما بود. در مراکز کاهش آسیبی که در محله‌های شما باید برای این افراد راه‌اندازی می‌شد که اجازه ندادید راه‌اندازی شود، چون نمی‌خواستید آنها را ببینید. شما اجازه ندادید که آنها در محله‌های شما زندگی کنند و خدمات کاهش آسیب دریافت کنند و کم‌کم کیفیت زندگی‌شان بهبود پیدا کند و فرایند بازگشت آنها به جامعه تسهیل شود. مگر شما نبودید که می‌گفتید این‌ها را جمع‌آوری کنید؟ گور خواب شدن کارتن‌خواب‌ها نتیجه تفکر شما بوده اما چرا حالا تاب نمی‌آورید؟
302