مرتضی، به باور من، متفکر و نظریه‌پرداز برجسته فرهنگی - هنری جنگ دفاعی ماست که با نوع رفتنش - شهادت- نظریه‌هایش و روایت فتح‌اش را محقق کرد و به عمل رساند و شد فاتح روایت.
مرتضی، روشنفکرِ محقق شده قبل از انقلابی بود که با انقلاب از مرزهای روشنفکری گذشت و با جنگ، روند عبور از روشنفکری را کامل کرد.
مرتضی، برخلاف روشنفکران قبل از انقلابی که همچنان در قبل از انقلاب مانده‌اند و بی‌ارتباط با جهان پیرامون، و برخلاف بچه‌مسلمان‌های بعد از انقلابِ اهل هنر که تازه به روشنفکری رسیده اما از آنجا که تجربه‌شان - و دانششان- تنها سرهم کردن تجربه‌های ناقص- و گاهی مبتذل- و ناچیز آدم‌های متوسط است، روشنفکریشان تحقق نیافته و به فردیت نرسیده‌اند و جملگی مرعوب روشنفکری و روشنفکران‌اند؛ و نیز برخلاف متحجران مقدس‌مآب سیاست‌بازِ فرد نیامده، با به انتخاب رسیدن اراده و عمل، به جمعیت پیوست و رفت. اما ماند.
نظر شما