به عقیده قزلباش که سومین تجربه حضور خود در جشنواره فجر را رقم زده، خلاقیت در تئاتر گمشده‌ای بوده که در چند سال اخیر جرقه‌هایی در کارهای هنرمندان تئاتر استان زده است و راه را پیش روی آنها قرار داده تا با توجه به استعدادهای هنری که در استان وجود دارد چشم جشنواره فجر را روشن کنند. همشهری شما را در ادامه این مطلب به مطالعه گفت‌وگوی با این کارگردان تلاشگر دعوت می‌کند.
کچل اوغلان آخرین اثر تولیدی شماست، موضوع این نمایش چیست؟
«کچل اوغلان»یعنی پسر کچل! کچل زلفعلی، عاشق دختر حاکم، قمر خاتون است. دخترک دلباخته کچل است و به دلیل مخالفت شدید پدرش بیمار می‌شود. طبیب تنها شرط رهایی قمرخاتون از این بیماری سخت را شکستن طلسمی می‌داند که در وادی جن هاست. کچل که از قشر عام مردم است، سعی می‌کند با رفتن به سرزمین اجنه و یافتن طلسم، دل حاکم را به‌دست آورد.
نمایش شما به جشنواره بین‌المللی فجر راه یافته است، چه شاخصه‌ای در اثر شما چنین اتفاقی را رقم زده است؟
مهم‌ترین حسن این نمایش پرداختن به آئین‌ها و فرهنگی بومی آذربایجان به ویژه استانم زنجان بوده که در قالب نمایش اجرا شد. به همین دلیل مورد توجه قرار گرفت. در واقع شکل اجرایی نمایش، بازیگری، متن مناسب و نویسندگی قابل قدردانی که در نهایت اثر را موزیکال به مخاطب ارائه می‌داد نمایش را به اثری ویژه تبدیل کرد.
هنرمندان تئاتر استان تا چه میزان به ایده‌پردازی و خلاقیت روی آورده‌اند؟
یکی از معضلات تئاتر ما در سال‌های گذشته نبود خلاقیت در عرصه نمایش بوده است؛ موضوعی که لازمه کار تئاتر است تا اثر را در تراز بالا هنر حفظ کند. با این حال در سال‌های اخیر انصافا حرکت‌های مطلوبی را از استان دیده‌ایم. به همین دلیل من فکر می‌کنم در سال‌های آینده خبرهای خوبی بشنویم.
اینکه تئاتری از استان به جشنواره فجر راه می‌یابد نشانه چیست؟
این موضوع یعنی اثر تولیدی به حدی از بلوغ تئاتری خود رسیده است. یعنی نمایشی که به بالاترین سطح رقابت‌ها راه پیدا می‌کند شاخصه‌های لازم برای جلب نظر اساتید مسلم تئاتر کشور را داشته است. اما هم‌اکنون یک تئاتر از استان به این جشنواره راه یافته و نمی‌توان شرایط ایده‌آلی را برای وضعیت تئاتر استان متصور بود. در اصل باید همه نمایش‌های ما به این مقصد برسند و در خارج از کشور نیز اجرا داشته باشند.
برای رسیدن به چشم‌اندازی که شما در ذهن دارید چه باید کرد؟
راه در این مسیر طولانی به نظر می‌رسد. حمایت مسئولان، تلاش هنرمندان تئاتر و اینکه خلاقیت تا چه میزان وارد تولید اثر شود می‌تواند ما را زودتر به این هدف برساند. به همین دلیل بعد از 10 سال تئاتری از استان به این جشنواره راه یافت. امیدوارم از این پس با تلاش هنرمندان همه ساله نماینده‌ای از زنجان در این جشنواره حضور داشته باشد.
بستر را در استان برای پختگی تئاترهای نمایشی و راهیابی به جشنواره فجر چگونه می‌بینید؟
این بستر به لحاظ اینکه فضای ذهنی مسئولان برای حمایت از آثار آماده باشد مطلوب است. چه بسا در سفرهای خود به دیگر استان‌ها از جمله تبریز متوجه شدم آنها این شرایط را نداشتند. در نتیجه مسئولان ما افرادی روشنفکر هستند. به همین دلیل برای اجراهای نمایشی با مسئولان کمتر مشکل داریم.
برای مثال در فصل زمستان معمولا تئاتر به خواب می‌رفت،اما امسال چنین چیزی رخ نداد و هر روز شاهد تمرین و اجرای نمایش هنرمندان بوده‌ایم. اما بستر مالی و سرمایه‌گذاری‌ها در زنجان بر خلاف تبریز که شاید مشکلی نداشته باشند برای ما معضل است. یعنی حامیان مالی مناسب برای حمایت از آثار هنری در زنجان نداریم.
به نظر شما مهم‌ترین دغدغه هنرمندان تئاتر در استان چیست؟
یکی از دغدغه‌ها توجه بیشتر مسئولان به این هنر است، چرا که در استان به لحاظ بازیگری، نویسندگی و کارگردانی پتانسیل‌های خوبی وجود دارد. تا جایی که هنرمندان می‌توانند در سطح ملی همیشه درخشان باشند. اما مسائل و معضلات مالی اجازه نمی‌دهد فعالان این رشته هنری تمام وقت خود را بر این هنر متمرکز کنند. در واقع حمایت‌ها از سوی ارگان‌هایی چون شهرداری باید افزایش یابد.
بسیاری از افراد به تئاتر علاقه دارند، اما مشکلات مالی آینده ناخوشی را به آنها نشان می‌دهد. تکلیف این افراد چیست؟
ما به هنرمندان جدیدالورود می‌گوییم که به هیچ وجه به این هنر نگرش شغل نداشته باشند و فکر نکنند که با فعالیت در این هنر می‌توانند آینده مالی خود را بسازند. تئاتر فقط عشق است و اگر مسایل مالی از سوی هنرمندان مطرح می‌شود نیازهای اولیه ساخت کار است تا بتوانیم دکور، لباس و از این دست نیازها را برطرف کنیم. با اینکه در تهران نیز حرکت‌هایی صورت گفته تا با حرفه‌ای‌تر کردن گروه‌های تئاتر در استان‌ها درآمدزایی کنند، اما این راه طولانی به نظر می‌رسد.
برخی از نظریه پردازان هنری بر این باورند تا زمانی هنر مخاطب خود را جذب می‌کند و در پی آن درآمدزایی خواهد داشت که شاهد ارائه هنری فاخر باشیم. نظر شما در این خصوص چیست؟
این نظریه درست است، اما چه زمانی؟ زمانی که هنر مطلوب به روی صحنه آمده و خود را ارائه دهد. وقتی این هنر وجود دارد، اما امکانات ارائه وجود ندارد تا مخاطب آن را مشاهده کند و به سایرین انتقال دهد چه طور می‌تواند محبوبیت پیدا کند تا درآمد کسب کند؟ ما نیازمند تبلیغات اساسی هستیم. اما آیا با چند میلیون می‌توان در کنار هزینه‌های خود تئاتر کاری را از پیش برد؟ الان هنرمند در تامین مایحتاج اولیه نمایش خود با مشکل مواجه است.
46
نظر شما