ریاکار خوب نداریم آقای دکتر عباس جدیدی!

عباس جدیدی اخیرا فتوای جالبی داده‌اند. ایشان گفته‌اند: «من می‌خواهم کار خیر بکنم ریا هم می‌کنم. کار خیر پز دادن دارد، نشان دادن دارد! هر کسی می‌خواهد کار خیر بکند ریا هم بکند تا چهار نفر دیگر هم ببینند. ریا کردن در کار خیر حرام نیست.»

به برکت سیستم عجیب و غریب آموزش کشور، آقای جدیدی امروز دانشجوی دکترا هستند، چه بسا درسشان را هم تمام کرده و دکتر جدیدی شده باشند. اما با این وجود ایشان هنوز معنی کلمه "ریا" را نمی‌دانند.

"ریا" مشتق از کلمه "رؤیت" است و به معنای « تظاهر کردن به نیکی، دورویی و نفاق و انجام کار برای نشان دادن به دیگری است.» در اصطلاح هم عبارت است از آن که انسان بخواهد با ارائه کارهای نیک خود، مقام و منزلتی در دل مردم پیدا کند.

آقای جدیدی نمی‌دانند چیزی به نام "ریای خوب" یا "ریای بد" نداریم. ریاکار ریاکار است. کسی که بخواهد کار خوبش را در چشم ملت بکند، کسی که بخواهد موقع کمک کردن به یک موسسه خیریه، عکاس صدا کند و زل بزند به دوربین عکاسی، کسی که بالای سر بیمار در حال احتضار به فکر تنظیم "زاویه افق بدنش" باشد، کسی که به خاطر سرکشی به عملیات آواربرداری از ساختمان پلاسکو، فخر بفروشد(بگذریم از اینکه به عنوان عضو شورای شهر وظیفه‌اش در به روز شدن و تجهیز این ساختمان را انجام داده یا نداده)، کسی که با رانتی که دارد، در نمایشگاه کتاب غرفه اختصاصی می‌گیرد تا همه ببینند کتاب نماز نوشته، ریاکار است. ریاکار خوب هم نداریم.

از آن‌جا که آقای جدیدی اهل عبادت هستند و اخیرا هم کتابی درباره نماز نوشته‌اند، برای فهم بیشتر این موضوع مثالی از قرآن می آورم.

خداوند در سوره بقره می‌فرماید:«ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بخشش‌های خود را با منت و آزار، باطل نسازید؛ همانند کسی که مال خود را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‌کند؛ و به خدا و روز رستاخیز، ایمان نمی‌آورد؛ ... آن‌ها از کاری که انجام داده‌اند، چیزی به دست نمی‌آورند؛ و خداوند، جمعیت کافران را هدایت نمی‌کند.»

خدا ما را ببخشد که به آقای جدیدی کمک کردیم وارد شورای شهر شود و ناخواسته در مسیر ریاکاری بیافتد.

۴۷۴۷