یکی از اعضا که دراین‌باره لب به سخن گشود، محمد سالاری، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران بود که دراین‌باره گفت: بیش از هزار حسینیه و مسجد از شهرداری کمک می‌خواهند و در این شهر فعال هستند؛ اما وقتی بررسی می‌کنیم می‌بینیم به برخی مساجد و حسینیه‌ها کمک‌های خاص می‌شود. او در ادامه جزئیات ماجرا را به این شرح توضیح داد: «برای مثال به یک مسجد ٥٠٠ میلیون‌تومان و به دیگری یک میلیاردتومان کمک می‌شود و باید اعلام کنم که فقط برای مداحان در مناطق، ٢٠٠ میلیون‌تومان بودجه در نظر گرفتند، درحالی‌که باید معلوم شود این مساجد و حسینیه‌ها برای کیست و چرا این ارقام به آنها کمک می‌شود، چرا ما در شورا باید به فهرست مورد نظر شهرداری رأی بدهیم؟ چرا این موارد در شورا بررسی نمی‌شود؟»
سالاری در ادامه نیز گفت: در سال ٩٥ برای مأموریت‌های فرهنگی و اجتماعی هزارو ٤٠٠ میلیاردتومان بودجه مصوب کردیم و در لایحه بودجه ٩٦ نیز شهرداری تهران هزارو ٧٠٠ میلیاردتومان برای این حوزه پیشنهاد داده؛ اما با وجود تخصیص بودجه‌های درخور توجه به مأموریت‌های حوزه فرهنگی و اجتماعی شاهد هستیم که رقم اندکی از این مبالغ برای مقاوم‌سازی، ایمنی، توسعه و تجهیز مساجد هزینه می‌شود، این در صورتی است که قسمت عمده بودجه فرهنگی و اجتماعی در محل‌ها و کدپروژه‌هایی غیر از مساجد و حسینیه‌ها هزینه می‌شود. او که در رابطه با این موضوع با صدای بلند انتقاد خود را مطرح می‌کرد، تأکید می‌کرد که چرا این موضوعات درباره مساجد نباید با سرفصل و به تفکیک بررسی شود و اعضا هر موردی را که شهرداری اعلام می‌کند، تصویب می‌کنند و در ادامه گفت: چرا روال این‌گونه شده که بدون بررسی و ورود به موضوع تصویب کنیم و برویم؟
چمران هم در پاسخ گفت: اگر بخواهیم وارد شویم چند ماه زمان لازم است، نمی‌شود.
سالاری در ادامه همچنین با بیان اینکه عمده بودجه فرهنگی صرف کمک می‌شود و مابقی بودجه نیز صرف جشنواره‌های مختلف، گفت: من مخالف کمک به مساجد و حسینیه‌ها نیستم؛ اما این کمک‌ها باید عادلانه میان همه توزیع شود. بحث من این است که با ٥٠٠ میلیون‌تومان می‌توان به ٥٠ مسجد کمک کرد، چرا آن را باید به یک مسجد بدهیم؟ اینها باید مشخص شود! آیا ما به‌عنوان اعضای شورا باید درباره این ارقام و محل اختصاص آنها تصمیم بگیریم یا یک جای دیگر باید تصمیم بگیرد؟ باید درخواست بدهند تا ما تصویب کنیم.
اسماعیل دوستی هم که در این میان از این ورود سالاری به موضوع دلخور و معترض بود، بالای سر او آمد و همین موضوع باعث بحث لفظی این دو عضو شورا با هم شد. سالاری گفت شما می‌خواهید آنچه را شهرداری می‌خواهد دنبال کنید! دوستی هم خطاب به او با اشاره به جلسه غیرعلنی روز یکشنبه که مربوط به بررسی بودجه و گزارش‌های تفریغ و صورت‌های مالی شهرداری تهران بود، گفت: ١٧ هزار‌میلیارد را رأی داده‌اید، گیر ندادید! حالا به این ٣٠ میلیارد گیر داده‌اید!؟
سالاری هم خطاب به او گفت: من رأی ندادم، هرکس رأی داده جوابگو باشد. حالا هم می‌گویم این موارد باید بررسی شود و عادلانه باشد.
در ادامه ناصحی، رئيس كميسيون فرهنگي شوراي شهر گفت: برخی از مساجد ما بهویژه در مسیر بزرگراه‌ها تعهد ما هستند و باید آنها را تکمیل و آماده کنیم. یک -شش‌در‌هزار برای مساجد از کل بودجه در نظر می‌گیرند و آن را هم می‌خواهند کم کنند، این حق نیست. مسجدی هم که ٥٠٠ یا یک میلیارد برایش اختصاص یافته در بافت فرسوده است و سقف آن دارد روی سر مردم خراب می‌شود و دارند از ما مطالبه می‌کنند. تازه درخواست شهرداری بیش از این رقم بوده که آقای دبیر -رئيس کمیسیون بودجه- ٥٠ درصد درخواست آنها را حذف کرده، نصف دیگر را هم که آقای سالاری مخالف است و می‌گوید بزنیم، خب یکباره بگویید درِ مساجد را ببندیم دیگر!
سالاری هم با بلندگوی خاموش مجدد تکرار کرد: «من نمی‌گویم درِ مساجد را ببندید، اتفاقا می‌گویم توزیع عادلانه اعتبارات به همه مساجد باشد، نه موارد خاص!» او در ادامه باز هم تأکید کرد که بیش از ٥٠ مورد مسجدی را که اعتبارات متفاوت و مجزا گرفته‌اند مطرح و بررسی کنند که چمران موافقت نکرد.
چمران: این صحبت شما منطقی است؛ اما نمی‌توانیم همه را بررسی کنیم و توجه کنید که اعضا نه با این مسجد و نه با آن حسینیه پسرخاله نیستند و همه برای خداست.
احمد دنیامالی هم با تأیید انتقاد سالاری گفت: در میان همه کدپروژه‌های معاونت اجتماعی و فرهنگی کمترین میزان تخصیص‌ها برای مساجد بوده است که اتفاقا برخی از کدپروژه‌ها در این دوره حذف شده‌اند. حرف ما این است که پرداخت‌ها و توزیع اعتبارات باید عادلانه باشد.
محمد حقانی با اشاره به ورود مساجد برای توسعه فازهای داخلی یا تغییر کاربری بخشی از فضای آنها، گفت: «در همین موارد است که اعداد و ارقامی که آقای سالاری می‌گوید درمی‌آید. من یک میلیاردتومان با کلی پیگیری برای دو تا مسجد گرفتم و حرف شنیدم بابت آن، بعد به من می‌گویند «فقط ٥٠٠ میلیون می‌دهید؛ ولی به فلان‌جا ٥٠ میلیارد تومان می‌دهید؟» یعنی می‌خواهم بگویم که توقعات را بالا برده‌اید».
حجت‌الاسلام والمسلمین ناصحی که به این روند معترض بود، گفت: «در صحن شورای اسلامی شهر تهران باید این مباحث درباره مساجد مطرح شود؟ همه معتقدند که ما انقلابی هستیم؛ اما با مسجد که زادگاه انقلاب است مخالف‌اند!». چمران هم چندبار تکرار کرد: «شما عصبانی نشوید، کسی مخالف نیست!».
مجتبی شاکری، عضو دیگر شورای شهر تهران، ضمن انتقاد به این ورود اعضا به موضوع مساجد و بودجه‌های فرهنگی، نکات درخور توجهی را مطرح کرد که البته اظهارات او با انتقاد هم‌عضوی‌های اصولگرایش روبه‌رو شد. شاکری درهمین‌رابطه گفت: در بند ۱۴ گزارش تفریغ ۹۴ فاقد عملکردبودن ۵۲ پروژه مصوب شورا از جمله ۱۶ مسجد آمده بود و در بخشی از بند ۱۳ به جابه‌جایی بودجه مصوب شورا در مرحله تخصیص و ابلاغ اشاره شده بود. او خطاب به پندار، مدیر کل بودجه شهرداری تهران که در جلسه حاضر بود، گفت: من روز یکشنبه هم گفتم در صحن آبرویتان را می‌برم که چرا این‌قدر ردیف‌ها را جابه‌جا می‌کنید؟ برای مثال در یکی از ردیف‌ها قرار بوده به یک مجموعه فرهنگی ۴۰۰ میلیون‌تومان داده شود؛ اما دو میلیاردتومان داده شده است. ماده ۲۸ آیین‌نامه معاملاتی شهرداری تهران اجازه جابه‌جایی بودجه تا سقف ۱۰ درصد را می‌دهد؛ اما شهرداری چندصد درصد کاهش یا افزایش می‌دهد!
رئیس کمیته فرهنگی شورای شهر تهران همچنین با اشاره به مصوبه ساخت ۴۰۰ مسجد در تهران که ابتدای شورای چهارم تصویب شد، اظهار کرد: این برنامه مصوب شورا بوده؛ اما اجرا نشده است. یکی از علل اجرا‌نشدن آن هم این است که شهرداری تخصیص بودجه به پروژه‌های با پیشرفت فیزیکی کمتر از ۵۰ درصد را متوقف کرده است؛ بنابراین بابت برزمین‌ماندن برنامه‌های شورا باید خودمان را نقد کنیم که به‌سادگی از کنار دو بندی که حسابرس در گزارش تفریغ پیشِ‌روی ما قرار داده می‌گذریم و اکثریت به آن رأی می‌دهند.
معمولا روال به این شکل است که برخی موضوعات در جلسات شورا، بهویژه جلسات غیرعلنی، ناتمام باقی می‌مانند و گوشه‌هایی از آن به جلسات بعدی می‌رسد، در جلسه روز گذشته هم مجتبی شاکری از اینکه برخی اعضا بدون توجه به مغایرت‌های بودجه مصوب سال‌های قبل، به گزارش تفریغ ۹۴ رأی داده‌اند و حالا سراغ بودجه جدید رفته‌اند، انتقاد کرد و گفت: بسیاری از اشکالات و اتهاماتی را که متوجه شهرداری است، در وهله اول نشئت‌گرفته از عملکرد شورای شهر می‌دانم، چراکه برنامه اگر از ورودی شورا عبور کند، آن‌وقت باید اجرا شود نه با طی‌کردن مراحل دیگر!
او درعین‌حال به فاصله زیاد تخصیص و بودجه مصوب اشاره کرد و خطاب به محمد سالاری اظهار کرد: «از خواب بیدار شوید! در جلسه روز یکشنبه گزارش تفریغ بودجه که حجم آن حدود ۸۰۰ صفحه بود، ۲۱ بند اشکال حل‌نشده بین شورا و شهرداری مطرح شد و یکی از بندها مربوط به همین مساجد بود، چرا رأی دادید؟». سالاری که بلندگویش خاموش بود، گفت: «من رأی ندادم» و شاکری هم گفت: «من هم رأی ندادم و همه آنهایی که رأی دادند باید جوابگو باشند».
۴۲۴۲
نظر شما