از هشت سال پیش دغدغه اصلی من در مرکز آفرینش های ادبی؛ راه اندازی دوباره رمان نویسی بود یعنی رمانی که از مدت ها پیش جریان آن شروع شده ولی بنا به دلایلی متوقف شده بود و کمتر دوستان نویسنده به سراغ این ژانر ادبی (رمان) می رفتند. در حالی که ما به این ژانر ادبی نیاز داشتیم بنابراین زمینه ها را فراهم کردیم و بعد از هشت سال فکر می کنم هفت هشت رمان خوب داریم که می توان گفت داشتن آنها در زمان حالا بدون برنامه نبوده است. اما اگر درباره این برنامه ها بپرسید باید بگویم اول اینکه دغدغه نوشتن رمان را در نویسندگان زنده کردیم.
از سویی باید وضعیت خروجی رمان هم درست می شد و کار انتشار اثر هم به شکل مناسبی اتفاق می افتاد اما دست ما خالی نبود، ما یک سابقه در کارگاه رمان حوزه هنری داشتیم، یک زمانی کارگاه رونق خوبی پیدا کرد و نویسندگان خوبی به کارگاه روی آوردند و داشتیم به نقطه خوبی در دهه هفتاد می رسیدیم. متاسفانه از وقتی انتشارات حوزه هنری مشکل پیدا کرد و کتاب ها را چاپ نکردند دوباره از رونق آن کاسته شد و رسیدیم به رکود. این بود که ما می دانستیم یکی از عوامل اصلی آن رکود، بحث نداشتن یک خروجی و انتشارات حرفه ای بود. پس یک کار مهم صورت گرفت و انتشارات سوره مهر تاسیس شد. انتشارات قبلی تعطیل شد و سوره مهر تاسیس شد.
دوستان ما در سوره مهر در اطلاع رسانی، تبلیغ و بازاریابی، حرفه ای کار کردند. این امر یکی از دلایلی بود که در واقع باعث شد نویسندگان دوباره به رمان توجه کنند و این دغددغه در آنها ایجاد شد. به عبارتی قبول کردند که اگر مطلب بنویسند، مشتری و مخاطب دارد. در همین راستا سلسله جلساتی برای نویسندگان برگزار شد؛ برنامه هایی برای آنها فراهم می شد که موثر بود.
اما گفته شد که یکی از عوامل موفقیت امروز، ایجاد انگیزه برای نویسندگان بود. شاید سوال شود که این ایجاد انگیزه به چه صورت بوده؟ پاسخ این است که در موضوعات مختلف فرق می کند، اما مهم تر از هر مسئله ای این بود که دلیل از بین رفتن انگیزه نویسندگان ما این بود که آنها گمان می کردند که مخاطب ندارند. به هر حال هر نویسنده دنبال مخاطب است. اینکه بداند واقعا اثرش مخاطب دارد و یا برعکس. اگر به این نتیجه برسد که اثرش مخاطب ندارد، این برای نویسنده مصیبت است.
متاسفانه این اتفاق افتاده بود و درست هم نبود و دوستان به این نتیجه رسیده بودند که ادبیات انقلاب و هنر انقلاب مخاطب ندارد. در برخی جلسات هم این موضوع را بیان می کردند، بطوریکه معتقد بودند باید آن را پذیزفت. متاسفانه این مسئله این جو غالب دهه هفتاد بود. ولی ما وقتی کار را شروع کردیم واقعا این باور را نداشتیم لذا گفتیم که این جو را می شکنیم و شکستیم.
باید این جو را عوض می کردیم تا به دوستان ثابت کنیم که ادبیات انقلاب و هنر انقلاب اتفاقا بیشترین مخاطب را دارد که خب حالا شما می بینید که چه رمان های خوبی در این حوزه نوشته شده که بسیاری از آنها مخاطب خوبی دارد.
* رییس حوزه هنری سازمان تبلیغات
نظر شما