محمد هیراد حاتمی:امیر رضاواعظی آشتیانی با کناره گیری یکباره خود از باشگاه استقلال، بازی را بر هم زد. او درست در روزهایی که مدیران تیم های فوتبال لیگ برتری تلاش خود را به کار گرفته اند تا یار گیری بهینه برای فصل آتی لیگ برتر فوتبال انجام دهند عزت خود را نگه داشت و رفت. مدیر عامل سابق باشگاه استقلال اگرچه از خاستگاه مدیران همسو با دولت بر آمده است اما بر خلاف برخی از آنان راه همسویی با دولتمردان به هر قیمتی را نپذیرفت و از مدیر عاملی باشگاه استقلال کناره گیری کرد. او که سال گذشته و در بدو ورود علی سعید لو به باشگاه استقلال به عنوان قائم مقام رییس سازمان تربیت بدنی معرفی شد ظرف کم تر از یک سال هم از سازمان ورزش کناره گیری کرد و هم باشگاه استقلال را تحویل داد. گفت و گو با واعظی آشتیانی یک ساعت پس از کناره گیری او از مدیر عاملی باشگاه استقلال صورت گرفت. از او وقتی در رابطه با این موضوع سوال کردم که آیا به دلیل اختلاف با رییس سازمان تربیت بدنی از باشگاه استقلال جدا شد گفت : « من با آقای سعید لو دوست بودم و دوست هم هستم. دوستیم با ایشان دلالت بر آن ندارد که « بله قربان گو » باشم. » متن گفت و گو با امیر رضا واعظ آَشتیانی، مدیر عامل سابق باشگاه استقلال را در زیر می خوانید:
موضوعی که طی چند سال اخیر در فضای فوتبال ایران حکمرانی کرده، عدم ثبات مدیریت در آن است. مثال واضح آن هم شخص شما را می توان مطرح کرد. در حالیکه فصل خوبی را با استقلال پشت سر گذاشتید اما عدم همکاری را به ادامه همکاری با استقلال ترجیح دادید. علت آن چیست که تا این اندازه فوتبال ایران از عدم ثبات مدیریت رنج می برد؟
این موضوع فقط به مدیریت ورزشی در ایران گره نمی خورد؛ بیلکه در برخی دیگر از صنوف اجرایی دیگر کشور نیز می توان این موضوع را مشاهده کرد. علت آن هم این است که همیشه مسائل سلیقه ای است. البته می پذیرم که تغییر مدیران بیشتر در سطح ورزش صورت می گیرد.
علت آن هم به خاطر همان سلیقه ای بودن مسائل است که به آن اشاره کردید؟
در ورزش عدم ثبات مدیریت بیشتر مشاهده می شود چون تملق و چابلوسی از ارزش بیشتری برخوردار است. همین عامل سبب شده است تا در بخش های مختلف ورزشی مدیران چندان ثبات نداشته باشند. از سوی دیگر بالا بودن ارزش تملق و چابلوسی سبب شده است که رشدی که در ورزش مد نظر بوده است را امروز مشاهده نکنیم.
یعنی نیروی انسانی در ورزش زیر سایه این گونه استراتژی ها محو شده است؟
در ایران از یک پتانسیل انسانی بر خوردارهستیم که متاسفانه در هیچ مقطعی قدر آن را ندانستیم. این روز ها به روزمره گی افتادیم و با شعار زندگی مان را می گذرانیم و عملی هم مشاهده نمی شود. این واقعیت را چه زمانی می خواهیم درک کنیم که نیروی انسانی عامل رشد و توسعه یک جامعه است؟ هنگامیکه از این عامل به راحتی می گذریم و به عنوان یک شعار به آن نگاه می کنیم دور از انتظار نیست که در برخی رشته های خاص مقام بیاوریم.
به نظر می رسد به طور خاص این نحوه برخورد شعار گونه در فوتبال بیش از سایر رشته های ورزشی باشد؟
بله. در فوتبال پا به سن گذاشته های ایران دارند ستاره می شوند. این موضوع بیانگر آن است که در فوتبال برنامه لازم را نداریم. این که یک عده پوشه به زیر بغل از این اتاق به آن اتاق بروند مشکلی از فوتبال ایران حل نخواهد شد. متاسفانه راه توسعه و پیشرفت در فوتبال را گم کرده ایم. برخی گمان می کنند قهر آمیز برخورد کنند تا افراد هدایت شوند. متاسفانه در مجموع در فوتبال ایران آدم های مدبر به آن شکل وجود ندارد.
منظور تان را واضح تر بیان می کنید؟
در جامعه فوتبال ایران افراد بسیار فهیمی وجود دارند که آدم از مصاحبت با آنان لذت می برد. اما از سویی دیگر show man ها و افراد متملق در فوتبال ایران کم نیستند. کاش قدر گروه نخست بیشتر دانسته شود چرا که نگاه آنان به فوتبال نگاهی دلسوزانه است.
در رابطه با موضوع کناره گیری شما از باشگاه استقلال اگر ممکن است توضیح دهید. شما استعفای تان به آقای سعید لو، رییس سازمان تربیت بدنی ارائه کردید؟
خیر. دلیل ندارد من استعفایم را به ایشان بدهم. من در تمام دوران مدیریت خود در باشگاه استقلال به این موضوع اشاره کرده بودم که رفتن من از این باشگاه در دست خودم است. اراده من دست خودم است بنا بر این دلیلی ندارد که استعفای خودم را به آقای سعیدلو بدهم. فقط جا دارد تا از تمام هواداران استقلال تکش کنم که در این مدت من را تحمل کردند. طبیعی است هر مدیر عاملی طرفدار هایی داشته باشد و گروهی هم با آن مخالف باشند اما من از تمام طرفداران باشگاه استقلال تشکر می کنم و امیدوارم که استقلال در آینده همچنان پیشرفت داشته باشد.
موضع تان نسبت به مدیر عامل آینده باشگاه استقلال چگونه است؟
به شخصه از هر مدیر عاملی که در آینده در استقلال باشد حمایت خواهم کرد. باید به این نکته هم اشاره کنم که در رابطه با استقلال در آینده هیچ گونه اظهار نظری نخواهم کرد.
آقای آشتیانی شما سال گذشته و در آغاز کار فعالیت آقای سعید لو در راس سازمان تربیت بدنی به عنوان قائم مقام ایشان انتخاب شدید. چه اتفاقی صورت گرفت که در ظرف کم تر از یک سال با شما با آقای سعید لو تا این اندازه اختلاف پیدا کردید؟
من با آقای سعید لو دوست بودم و دوست هم هستم. دوستیم با ایشان دلالت بر آن ندارد که « بله قربان گو » باشم. من زمانیکه قرار بود به عنوان قائم مقام سازمان تربیت بدنی فعالیت کنم برخی از دوستانم اندرز داند که این کار را نکن و برخی دیگر من را به همکاری با آقای سعیدلو ترغیب کردند. در نهایت هم این من بودم که در یک جمع بندی به نتیجه رسیدم که به سازمان تربیت بدنی بروم. پس از مدتی هم به یقین رسیدم که امکان همکاری من با آریالای سعید لو میسر نیست و به همین دلیل هم استعفا دادم.
اختلاف اخیر شما با آقای سعید لو که منجر به تمایل شما برای قطع همکاری با باشگاه استقلال بود از کجا نشات گرفت؟
یک‌شنبه شب هیات مدیره باشگاه استقلال با رییس سازمان تربیت بدنی تشکیل جلسه داده بود. در آن نشست من گزارش جامعی را در حضور آقای سعیدلو و همچنین اعضای هیات مدیره در رابطه با وضعیت استقلال ارائه کردم. در همین نشست من در رابطه با مسایل مالی صحبت هایی را مطرح کردم که بر اساس آن به اسن موضوع اشاره کردم که سازمان تربیت بدنی نزدیک به 5 ماه است که هیچ پولی به باشگاه استقلال نداده است. سعیدلو در این جلسه صراحتا گفت که پول ندارد و نمی‌تواند به استقلال کمک کند.
یعنی برای ایشان این موضوع غیر قابل پذیرش نبود که باشگاهی مانند استقلال هزینه زیادی دارد و برای قهرمانی باید هزینه های آن تامین شود؟
آقای سعیدلو به روشنی گفت که برایش مدال و قهرمانی اهمیتی ندارد و ترجیح می‌دهد پول ورزش را خرج ورزش همگانی کند. جالب است بدانید که رییس سازمان تربیت بدنی در میانه های کلام خود به این موضوع اشاره کرد که وقتی "تیم ما" در رده دهم بود تغییر مربی دادیم و بعد من متوجه شدم منظورش از تیم ما، پرسپولیس است. البته من به او متذکر شدم که اشتباه نکنید زمانی که کرانچار از پر سپولیس رفت این تیم سوم بود و در نهایت پس از تغییراتی که انجام گرفت استقلال در جایگاه پرسپولیس قرار گرفت و پرسپولیس چهارم شد.
پس می توان گفت شما به دلایل غیر فوتبالی از باشگاه استقلال جدا شدید؟
امیدوارم که دلایل جدایی من از باشگاه استقلال غیر فوتبالی باشد اما به هر حال من طلاح دانستم که از این تیم جدا شوم.
شما پیش از این هم گویا چند بار به دنبال جدایی از استقلال بوید؟
بله. من سه بار طی فصل گذشته فوتبال قصد داشتم از باشگاه استقلال جدا شوم اما به دلیل اینکه تیم در کوران مسابقات بود در این تیم ماندم. پیش از بازی برگشت برابر پرسپولیس هم قصد داشتم تا استعفا دهم. برای این موضوع شاهد هم دارم چرا که در حضور سعیدلو و زریبافان گفتم می‌خواهم استعفا دهم.
هم آقای سعید لو و هم آقای زریبافان درخواست داشتند که به دلیل اینکه ممکن است این مسئله شوکی را به تیم وارد کند این اقدام را انجام ندهم. پس از این موضوع یک ماه بعد در حضور زریبافان، سعیدلو و اعضای هیات مدیره تاکید کردم که می‌خواهم به کارم در استقلال پایان دهم اما اعضای هیات مدیره خواستند که برای اینکه ممکن است این مسئله مشکلاتی را برای تیم ما که آن زمان در کورس بود ایجاد کند از تصمیمم صرف‌نظر کنم و من هم به خاطر دل هواداران و احترام به نظر هیات مدیره این کار را انجام ندادم.
این پایان ماجرای استعفا های من از استقلال نبود. آخرین باری هم که این مسئله را مطرح می‌کردم به جلسه مشترک من با سعیدلو و کاشانی باز می‌گشت. در آن جلسه سعیدلو پیشنهادی که یک‌بار قبلا داده بود را دوباره خطاب به من مطرح کرد و من دوباره این پیشنهاد را رد کردم و گفتم دیگر نمی‌خواهم در استقلال بمانم. من علاقه‌ای به همکاری با مدیریت جدید سازمان تربیت بدنی نداشتم و نهایتا پس از جلسات متعددی که با هیات مدیره داشتم و دوستان با وجود اینکه می‌دانستند تعارفی در استعفایم ندارم آن‌را نمی‌پذیرفتند. اگر هم تحملی بود به خاطر این بود که احیانا تیم در شرایط خاص قرار نگیرد. که خوشبختانه در نهایت استقلال به مقام سوم رسید.
آقای مهندس پیش از این عنوان کرده بودید که اگر روزگاری از استقلال به هر دلیلی که بروید نمی گذارید پای برخی افرادی که در گذشته در استقلال حضور داشتند به این تیم باز شود. هنوز پای این گفته خود هستید؟
راجع به این موضوع اظهار نظر نمی کنم. من اقدام های خود را انجام داده ام و فقط امیدوارم استقلال در آینده بیش از پیش موفق باشد.
نظر شما