هادی نیلی: آمارهای اقتصادیای که پرویز داوودی ارائه میکند هرکدام برای تیتر اول روزنامههای طرفدار دولت کافی است: «دولت نهم در بخش عمران و توسعه، سالانه 5/2 برابر دولتهای قبل کار کرده است»، «دولت نهم نسبت به دولتهای قبل، 5/5 برابر بیشتر طرح در هر سال اجرا کرده است» و...
این البته اولینباری نیست که او از در حمایت اینچنینی از دولتی برمیآید که او را از اتاقش در دانشگاه شهید بهشتی، به دولت بازگرداند؛ آن هم به ساختمان ریاستجمهوری در خیابان پاستور.
این مرد 57ساله، پیش از انتخاب احمدینژاد به ریاستجمهوری، مدیر گروه اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی و مشاور اقتصادی رئیس قوه قضائیه بود. داوودی در دولت اکبر هاشمی رفسنجانی، معاون وزارت اقتصاد و دارایی بود اما وقتی طهماسب مظاهری به وزارت اقتصاد دولت خاتمی انتخاب شد، از این وزارتخانه به دانشگاه شهیدبهشتی رفت. سر و کار این دو اما بار دیگر در دولت نهم به یکدیگر افتاد و اختلافهایشان باز هم بالا گرفت؛ اینبار البته داوودی بود که مظاهری را از سر راه کنار گذاشت. داوودی به پرینت حساب بانکی مظاهری هم علاقهمند شد و آن را به دفتر احمدینژاد هم کشید اما ظاهراً سرانجام با توضیح رئیسجمهور سابق و صادق خرازی، سوءتفاهم در این باره رفع شد.
اینطور که یکی از جوانان حامی احمدینژاد در وبلاگش نوشته، داوودی تا زمستان 83 - یعنی کمتر از پنج ماه مانده به پیروزی احمدینژاد در انتخابات - «او را تنها در این حد میشناخت که شهردار پایتخت است و حرفهای بدی نمیزند و تا آن وقت با او کار نکرده بود.» با این حال از داوودی به عنوان کسی نام برده میشود که در کنار غلامحسین الهام، فرهاد رهبر و مجتبی ثمرههاشمی، تیم 4نفره مصاحبه و گزینش وزیران دولت نهم را تشکیل داد. داوودی دکترای خود در رشته اقتصاد را در سال ۱۳۵۹ از دانشگاه ایالتی آیووا در آمریکا دریافت کرده است. شاید به خاطر سابقه علمی داوودی بود که وقتی او پس از حسن حبیبی و محمدرضا عارف، به عنوان سومین معاون اول بر صندلی نشست، شماری از اقتصاددانان و تحلیلگران اقتصادی، به حضور او در دولت نهم امیدوار و خوشبین بودند. اما این خوشبینی برای آنان، چندان ادامه پیدا نکرد. این روزها و با نزدیکشدن به موسم رقابتهای انتخاباتی، داوودی از اشاره به آمارهای گلدرشت و پرطمطراقی که دو نمونهاش به مثال آمد، فروگذار نمیکند؛ آمارهایی که بسیاری از کارشناسان درباره آن تردید دارند.
نظر شما