«غلامحسین بنان» خوانندهای بود که صدای خوبی داشت و مردم بسیاری او را دوست داشتند چون تحت تعلیم افرادی بود که موسیقی ایرانی را خوب میشناختند از جمله روحالله خالقی؛ در واقع آقای بنان را مرحوم خالقی کشف کردند.
مرحوم خالقی یکی از افراد تأثیرگذار در موسیقی ایران و یکی از پایهگذاران هنرستان موسیقی ملی است. بیشتر هنرمندانی که امروز در زمینه موسیقی فعالیت میکنند، از استاد ظریف گرفته تا آقای شهرداد روحانی و آقای رهبری از شاگردان همین هنرستان هستند.
«بنان» خوانندهای با صدای خوب بود، ولی در حقیقت رهنمودهایی که آقای خالقی آن روزگار به موزیسینها و خوانندگان همعصر خودش میداد و ارکستری که او تشکیل داده بود باعث شناخته شدن این خواننده شد. طبیعتا اگر خوانندهای خوشصدا تحت رهنمونهای شخصی مثل خالقی قرار بگیرد به جای خوبی میرسد.
میتوان گفت بنان را خالقی بنان کرد. البته خودش هم استعداد ذاتی خوبی داشت؛ در واقع نسبت او به استاد خالقی مثل دانشآموز خوبی است که به دانشگاه یا مدرسه خوبی برود. بنان هم در مکتب موسیقی خالقی، بنان شد. در هر صورت آن زمان مرحوم خالقی ارکستر گلها را تشکیل داد؛ ارکستری که یکی از نوازندگانش استاد صبا بوده و این ارکستر در رادیو هم فعالیت میکرد به همین خاطر بنان برای همه شناخته و ماندگار شد. شاید اگر خالقی با بنان برخورد نمیکرد، مسیر زندگی او طور دیگری پیش میرفت.
در آن زمان رادیو و ارکستری که مرحوم خالقی ایجاد کرده بود بر موسیقی کشور بسیار تأثیرگذار بود چرا که این هنرمند هم آهنگساز بود و هم آهنگها را برای ارکستر تنظیم میکرد و به عبارتی موسیقی را قوام میآورد. نوازندگان ارکستر هم از بهترین نوازندگان بودند، کسانی که موسیقی سنتی اصیل و موسیقی ایرانی را میشناختند. به همین خاطر مردم آن روزها با موسیقی ایرانی به خوبی آشنا شدند.
مثل امروز هم نبود که از طریق ماهواره، آهنگهای لسآنجلسی را گوش کنند و با موسیقی سنتی ایران بیگانه شوند. در این شرایط است که خوانندهای مثل بنان جلوه میکند و مردم را به سوی خود جذب میکند. آنقدر که حتی از سبک و روش او الگوبرداری میشود. حتی امروز بعد از گذشت این همه سال، صدای بنان در رادیو و صفحهها و کاستها شنیده میشود.
مصطفی کمال پورتراب
کد خبر 67196
نظر شما