گچساران نفتی در فقر دست و پا می زند

 فقر و محرومیت در مناطق نفتی کشور به شدت محسوس است.سهم مردمان این شهرها از ثروتی که حدود 85 درصد درآمد کشوررا تامین می کند تنها آلودگی است و محرومیت.

تنفس در این شهرها به سختی انجام می شود چرا که آلودگی ناشی از سوزاندن گازهای همراه در میادین نفتی به حدی است که تنفس را دشوار می کند.

در گوشه و کنار این شهرها به هر جا نظر کنید نشانی از شرکت های نفتی می یابید.اما این شرکت ها تنها مامور هستند تا نفت را به روی زمین بیاورند و برای صادرات و مصرف روانه پالایشگاه ها کنند و در نهایت نیز درآمد ناشی از آن صرف توسعه صنعت و رفاه در شهرهای بزرگ می شود.

بیکاری در این شهرها بیداد می کند و علی رغم مصوبه های مختلف در خصوص بکارگیری نیروهای بومی در شرکت های نفتی فعال در این مناطق باز هم حضور غیربومی ها پررنگ تر است و دلیل آن نیز از سوی مسوولان نفتی حاضر در این مناطق نبود نیروی متخصص بومی است.

در این بین هیچیک از این شرکت های نفتی در جهت آموزش نیروهای بومی و تبدیل آنان به نیروهای متخصص تلاش نمی کنند.

در حال حاضر گچساران از جمله شهرهایی است که از محرومیت به شدت رنج می برد و هیچیک از مسوولان نفتی فعال در این منطقه به فکر رفع این محرومیت ها نیستند. به گفته کارشناسان، تولید روزانه نفت این شهرستان  برابر با تولید کل نفت کشور الجزایر است و روزانه حدود ‪ ۷۵۰هزار بشکه نفت از چاههای نفت آن تولید و به خارج صادر می‌شود. یکی از پروژه هایی که مردم گچساران سالهاست در انتظار احداث آن به سر می برند پتروشیمی گچساران است که به رغم گذشت چندین سال از کلنگ زنی آن، همچنان جای کلنگ آن باقی است و اجرای آن در پس وعده های امروز و فردا گم شده است. گفته می شود در زمان احداث این پتروشیمی 5 تا 6 هزار نفر مشغول به کار خواهند شد که بیشتر انها از میان بومی ها انتخاب خواهند شد .اما این در حالی است که احداث این پتروشیمی از سال 1384 تا کنون به دلایل مختلف با تاخیر مواجه شده و در حال حاضر نیز در مرحله مهندسی قرار گرفته است. دیگر پروژه ای که چندین وزیر نفت از آن نامبرده ولی هیج وقت به اجرا درنیامده است، ایجاد پالایشگاه نفت گچساران است.

نبود سرمایه‌گذاری و اجرا نشدن طرح ها و عدم احداث بنگاه های بزرگ اقتصادی و زیربنایی در این شهرستان باعث شده تا تنها دود چاههای نفت نصیب تولید کننده یک چهارم نفت کشور شود.  علاوه بر بالابودن نرخ بیکاری و کمبود زیرساخت های اولیه در این شهرستان، آلودگی هوای ناشی از چاههای نفت و گاز، زندگی مردم مناطق جنوبی این شهرستان را با مشکل مواجه کرده است.  بر این اساس وجود آلودگی های ناشی از تاسیسات عظیم نفت و گاز و عوامل زمینه ساز آلودگی هوا از جمله کمبود باران و خشکی هوا، گرما و طولانی بودن فصل گرم، تراکم نسبتا بالای جمعیت و کمبود فضای سبز در شهر، شهروندان این شهر و روستاهای جنوبی را با مشکل مواجه کرده است. آلودگی هوای روستاهای مجاور چاهها و تأسیسات نفتی در گچساران، تنفس عادی را به خصوص در روستاهای "کمبل"، "آب شیرین"، "بی بی جان آباد"، "آبکل" و "بی بی حکیمه" را دشوار کرده است.

در حال حاضر تنها واحد صنعتی فعال در این منطقه با تاکید مقام معظم رهبری توسط بنیاد مستضعفان در این منطقه احداث شده و حدود 150 نفر از بومی های منطقه را مشغول به کار کرده است.

درکارخانه بهنوش واحد گچساران  که با هدف محرومیت‌زدایی و ایجاد اشتغال در مناطق محروم و در فرصت زمان محدود احداث شده است، روزانه به طور متوسط 250 هزار بطر دلستر تولید می‌شود و بخشی از محصولات تولید شده به کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله عراق و عربستان و همچنین برخی کشورهای تازه استقلال یافته مانند ارمنستان و آذربایجان همچنین فرانسه صادر می‌شود.

براساس اظهارات شریفی، برای ایجاد واحد گچساران با ظرفیت اسمی تولید 24 هزار بطر در هر ساعت حدود 13 میلیارد تومان سرمایه گذاری اولیه صورت گرفته است.

این در حالی است که از سالیان گذشته وزارت نفت در تلاش است تا با احداث پتروشیمی و پالایشگاه رقم بیکاری در این شهر را کاهش دهد اما تا کنون به دلیل چون کمبود منابع مالی لازم این امر محقق نشده در حالی که این شهر به تنهایی روزانه حدود 53 میلیون دلار (با احتساب نفت 70 دلاری ) درآمد برای کشور ایجاد می کند.