شانا به نقل از وزیر نفت نوشت: برادر، دوست و رفیق همه در برابر منافع ملی تعریف‌ می‌شوند، وظیفه ملی ما این است که منافع ملی را در درازمدت در نظر بگیریم؛ همچنانکه حکومت و نظام نیز اکنون همین‌ کار را‌ می‌کند.

 بیژن زنگنه در مراسم اکران خصوصی مستند «نامه‌های یک جاسوس نفتی» به تهیه کنندگی و کارگردانی مهدی افشارنیک، نفت را موتورمحرکه اقتصاد کشور دانست و اظهار کرد: نفت‌ می‌تواند موتور محرک به‌ویژه در مرحله توسعه باشد، اما موتور اصلی کشور کارآفرینی و خلاقیت است. برای آینده تنها به نفت‌ نمی‌توان فکر کرد.

وی با تاکید بر این‌که «باید با فناوری‌های نو و زمینه‌های دیگر برای آینده کشور برنامه‌ریزی کنیم»، اظهار کرد: نفت فقط‌ می‌تواند به عنوان یک بخش سنتی اقتصاد مانند یک موتور استارت حرکت را بزند و موتور اصلی اقتصاد را در کشور تحرک بدهد.

به گفته وزیر نفت، کشورهای دیگر نیز نفت دارند؛ اما تاثیر تعیین‌کننده‌‌ای بر اقتصادشان ندارد و با عقل و خلاقیت خود به پیشرفت‌ می‌رسند.

وی با اشاره به صحبت‌های رئیس جمهوری فرانسه گفت: ماکرون گفت من‌ می‌خواهم فرانسه‌‌ای بسازم که مردم برای دیدن آینده آن به آنجا بیایند نه برای دیدن تاریخ و گذشته اش. اکنون مردم به پاریس و فرانسه‌ می‌آیند که تاریخ ما را ببینند، ما آینده‌‌ای نداریم فقط گذشته ما را‌ می‌بینند، آنچه که گذشتگان برای ما میراث گذاشته اند، ما برای آینده هیچ چیزی نداریم به دنیا بدهیم. این صحبت بسیار مهمی است و ما هم باید چنین نگاهی به روند توسعه کشور داشته باشیم.

وزیر نفت حفظ منافع ملی را مهمترین اصل در کشور دانست و گفت: به طور کلی برادر، دوست و رفیق همه در برابر منافع ملی تعریف‌ می‌شوند، در زندگی و روابط سیاسی امروز نیز همینطور است؛ ما بخاطر منافع ملی با برخی افراد و جریان‎ها دوست‌ می‌شویم، و به خاطر منافع ملی خود از برخی افراد دور‌ می‌شویم. وظیفه ملی ما این است که منافع ملی را در درازمدت در نظر بگیریم؛ همچنانکه حکومت و نظام نیز اکنون همین کار را‌ می‌کند.

 

3535

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 684298

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 1 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۰۶:۳۶ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۷
    3 0
    ایشان درست گفته. سالها درگیر مسائل امنیتی و استقرار انقلاب بوده ایم و وقت فکر کردن به نقشه راه آینده و منافع ملی را نداشته ایم. بهتر است گروه های فکری از همین امروز آغاز کنند که چه آینده ای را برای نظام به تصویر می کشند. گمان نکنم هیچ گروهی تا حالا چنین کاری کرده باشد. دچار روزمره گی شده ایم.