«بفرمایید این دسته گل شماست». کفاشیان وقتی در تماس‌های تلفنی‌اش با تک تک اعضای فدراسیون فوتبال این جمله را تکرار می‌کرد، تصمیمش را برای برکناری محمد مایلی‌کهن گرفته بود. این اولین بار بود که رئیس فدراسیون داشت مستقل تصمیم می‌گرفت. او اگرچه کسب تکلیف کرده و سکوت شنیده بود به خود جسارت داد تا همان تصمیمی را درباره سرمربی تیم ملی بگیرد که یک بار 11 سال قبل داریوش مصطفوی انجام داده بود. او مایلی‌کهن را برکنار کرد و در نابسامان‌ترین دوران تاریخ ورزش ایران، تصمیمی دیگر گرفت تا گذشته را جبران کند. او می‌دانست گذشته چه اثری روی اذهان باقی گذاشته چون این تصمیم از دل خرد فوتبالی نشأت نگرفته و بیشتر بر تلاطم فوتبال افزوده بود.
کفاشیان درحالی مایلی‌کهن را برکنار کرد که حاجی حتی باورش نمی‌شد اینقدر راحت نیمکتی را که به سختی توانسته بود به دست آورد تنها روی یک اشتباه لپی در رفاقتش با سردبیر ورزشی یک خبرگزاری دولتی از دست دهد. او با خود می‌اندیشید که با صدور بیانیه دومش، فدراسیون فوتبال را هم به دلیل نقد بیانیه اولش به چالش می‌کشد و باز هم مردان کفاشیان برابر نرمش خواهند داشت اما اوضاع آنگونه نشد که حاجی می‌اندیشید و بیانیه دوم مایلی‌کهن به معنای عزلت‌نشینی دوباره مردی شد که هیچ کس تردیدی در سلامت کاری‌اش ندارد اما زبان تندش همیشه او را چهره‌ای ضد افکار عمومی کرده است.
«من استعفا ندادم، برکنار شدم.» این جمله‌ای بود که محمد مایلی‌کهن بلافاصله پس از اعلام پذیرش استعفایش بیان کرد با این وجود او دیگر سرمربی تیم ملی نبود، مایلی برکنار شده بود چون رئیس فدراسیون فوتبال بیانیه منتشر شده از این مربی را در خبرگزاری فارس به منزله استعفا تلقی کرده و پیش از آنکه کسی بتواند رأیش را عوض کند با چند تماس کوتاه و توجیه تصمیمش رودرروی خبرنگاران ایستاد و با قلبی آکنده از اندوه خبر قطع همکاری فدراسیون با محمد مایلی‌کهن را به دلیل استعفای ناگهانی سرمربی تیم ملی اعلام کرد. با این اتفاق مایلی‌کهن که حتی باور چنین اتفاقی را نداشت سعی کرد دوباره خود را دور از دید خبرنگاران نگه دارد. او تنها تلفنش را به روی خبرنگارانی باز می‌کرد که از دوستان صمیمی‌اش بودند و نه منتقدان. مایلی‌کهن گلایه می‌کرد. گلایه از اینکه فدراسیون منتظر بهانه بوده بود و اصلاً بیانیه‌ای که این مربی صادر کرده، استعفا نبوده اما. . .
این گلایه را در سکوت مطلق مایلی‌کهن، فریادشیران برای رسانه‌ها فریاد کرد؛ «حاجی نیاز به آرامش دارد به همین دلیل از من خواسته تا نظراتش را بیان کنم. آقای کفاشیان گفته‌اند با استعفای مایلی‌کهن موافقت شد اما می‌خواهم بپرسم از کدام استعفا حرف می‌زند؟ آیا او متن استعفا‌نامه‌ای در دست دارد؟ آیا در بیانیه شماره 2 مایلی‌کهن چیزی درباره استعفا آمده؟ غیر از این است که تنها او در متنی احساسی نوشته شاید صلاحیت هدایت تیم ملی را نداشته است؟ آن هم در متنی که واژگانش بیشتر به کنایه شبیه است. او استعفا نداده بود و حتی هم دستیارانش را برگزیده بود و هم آمادگی برگزاری اردوی تیم ملی را از همان روز 6 اردیبهشت داشت با این وجود عده‌ای به دنبال بهانه بودند که حاجی در تیم ملی نباشد و این فرصت را هم برای خود ساختند پس بهتر است تا آقایان مدام نگویند محمد مایلی‌کهن استعفا داده است.»
بیانیه اول مایلی‌کهن غافلگیرکننده بود. یکی از آن کارهایی که فقط از این مربی برمی‌آید. او می‌خواست پاسخی به دشنام‌هایی دهد که در آزادی شنیده بود. او که با خود می‌اندیشید تمام جرمش مبارزه با ناپاکی است و اگر حرفی از تبانی زده تنها برای پاک شدن فوتبال ایران بوده است پس طرفداران استقلال به جای دشنام دادن به این مربی او را ستایش کنند. او برای حرف‌هایش دلیل داشت. دلایلی که این بار فقط گفته‌های تکذیب شده چند نفر یا حقایق مگوی نبودند که او از اعترافات تعدادی متهم به تبانی برمی‌آمد آنهایی که هنوز هم در بند هستند پس وقتی دشنام شنید این دشنام را که جمعی کثیر فریاد می‌کردند منحصر به تعدادی کرد که از یک نفر هدایت می‌شوند پس برخود حکم دید تا به او که کوتوله خوانده بودش بی‌محابا بتازد. او تاخت اما منادی پاکی وقتی دست به قلم برد فوتبالی بحران‌زده را دچار ایست قلبی کرد. او جسدی نیمه جان را اسطوره کرد و خود را دوباره سیبل کرد. مردی که سالهاست بر خود حکم می‌داند یک‌تنه بایستد تا تباهی بیش از این در فوتبال ریشه ندواند این بار هم راه مبارزه را اشتباه گرفته بود و کارش اثری سوء گذاشت. مردی از جنس احمدی‌نژاد که باید عامه‌پسند میشد و مردم را چون سیل به سوی خود می‌کشید، همه را از خود راند و سیاست‌های ورزشی دولت را در این شرایط بحرانی ملی به چالش کشید.
«وقتی من فحش ناموس می‌خوردم چرا سکوت کردید؟» محمد مایلی‌کهن در آخرین رویارویی با علی کفاشیان این جمله را گفته بود. در نشستی که صبح روز دوشنبه انجام گرفت او انتظار نداشت که به خاطر بیانیه‌اش با انتقاد فدراسیون مواجه شود اما کفاشیان هم در پاسخ به او گفته بود: «این ادبیات واقعاً در شأن شماست؟ یعنی من باید از این واژه‌ها دفاع کنم؟» همان شب رئیس فدراسیون در برنامه نود هم از مردم برای این ادبیات آقای سرمربی عذر خواست. اتفاقی که خشم مایلی‌کهن را به همراه داشت. او می‌خواست روی خط برنامه نود بیاید اما این اجازه را پیدا نکرد تا در ساعات اولیه صبح سه‌شنبه این مربی بیانیه شماره 2 خود را برای خبرگزاری فارس بفرستد. او ابتدا به دوستانش در این خبرگزاری از اتفاقات نود گلایه کرد و برای آنها که از مردی چون قلعه‌نویی حمایت می‌کنند تأسف خورد. پس از این متن بیانیه را فکس کرد. بیانیه‌ای که در آن با طعنه انتقادش را به آنچه از سوی فدراسیون در قبال سرمربی تیم ملی انجام گرفته ابراز داشت و گفت شاید لیاقت و شایستگی هدایت تیم ملی را ندارد. با انتشار این بیانیه هنوز ساعت 11 صبح نشده بود که کفاشیان با سرمربی تیم ملی تماس گرفت و پرسیدآیا این بیانیه به منزله استعفا است؟ که حاجی در جواب گفت: «اگر شما قرار باشد پشتم را خالی کنید من نمی‌توانم تحمل کنم.»
کفاشیان خواست تا یک نسخه از بیانیه را برایش فکس کند و حاجی هم به او گفت می‌تواند از روی خبرگزاری به متن دسترسی داشته باشد. این مکالمه حجت را بر کفاشیان تمام کرد. او همان وقت با تک تک اعضای هیأت رئیسه تماس گرفت و این بلبشو را حاصل تصمیم آنها دانست. جالب بود که هیچ کس با کفاشیان نتوانست مخالفت کند پس او حکم به برکناری سرمربی داد. البته در این زمان عزیز محمدی سعی کرد از مایلی‌کهن بخواهد تا بیانیه را اصلاح کند و بگوید استعفا نداده اما این کار فرقی در تصمیم کفاشیان نداشت. او سرمربی تیم را برکنار کرد.
مایلی کهن چرا رفت؟
محمد مایلی‌کهن چرا این قدر ساده از تیم ملی کنار رفت؟ مردی که برای رسیدنش به نیمکت تیم ملی تلاش‌های بسیاری شد و شخص او تأیید کرد انتخابش فوتبالی نبوده چگونه از تیم ملی رفت؟ در پاسخ به این پرسش نزدیکان به رئیس فدراسیون فوتبال می‌گویند این بار کفاشیان به تنهایی حکم برکناری را صادر کرده است اما این حکم او با مخالفتی مواجه نشده و او حتی عصر سه‌شنبه پس از جدایی اجباری مایلی‌کهن درنشست هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک توضیحاتی به محمد علی‌آبادی داده است که مورد تأیید رئیس سازمان ورزش قرار گرفته است. البته در مکانیسم انتخاب مایلی‌کهن بیش از علی‌آبادی مهرداد بذرپاش نقشی پررنگ داشت. جدایی مایلی از تیم ملی درست در روزی اتفاق افتاد که بذرپاش هم از سایپا رفت. منابع آگاه می‌گویند بیانیه مایلی‌کهن علیه قلعه‌نویی باعث شد تا حتی این ماجرا به جلسه هیأت دولت در بازگشت رئیس‌جمهور از سوئیس کشیده شود و زریبافان هم با انتقاد از مایلی‌کهن خواستار برخورد با این مربی شده بود. اتفاقی که دلخوری اعضای عالیرتبه هیأت دولت از مربی محبوب‌شان را به همراه داشت پس اینگونه بود که به تصمیم کفاشیان احترام گذاشتند.
نظر شما