لاری بریلینت، متخصص بیماریهای واگیردار، از مدیران قبلی گوگل است که سهم زیادی در ریشهکن کردن آبله داشته است. اما به تازگی، او از مدیریت بزرگترین موتور جستجوی وب یعنی گوگل دست کشیده تا به بنیاد تهدیدهای فوری اسکول بپیوندد.
بنیاد اسکول توسط جفری اسکول، از موسسان وبسایت ای.بی، بنیان گذاشته شده است. هدف این بنیاد جدید این است که با مهیا کردن منابع مالی اولیه که برای شروع چیزی حدود 100 میلیون دلار خواهد بود و استفاده از فناوری‌های جدید، نفوذ هالیوود و حمایتهای مردمی، به جنگ پنج عامل بزرگی بروند که زندگی انسان و زمین را تهدید میکنند.
این پنج تهدید عبارتند از: تغییرات آب‌وهوایی، کمبود آب، بیماریهای واگیردار، گسترش تسلیحات هسته‌ای و کشمکشهای موجود در خاورمیانه. نشریه نیچر درباره چگونگی نجات انسان و سیاره زمین از دست این تهدیدها، با لاری بریلینت گفتگویی ترتیب داده است که در ادامه میخوانید.
ایده چنین بنیادی که به تهدیدهای فوری دنیا میپردازد، از کجا آمده است؟
حدود یک سال و نیم پیش، من و جف اسکول سفری به هند داشتیم. طی آن سفر، جف را به دهکدهای بردم که که وقتی با سازمان بهداشت جهانی برای ریشهکن کردن آبله کار میکردم، به آنجا رفته بودم. دهکده پر از مبتلایان به فلج اطفال بود.
درخلال گفتگوهایی که با هم داشتیم، به این نتیجه رسیدیم که جنبشها و اقداماتی که در راستای ریشهکن کردن آبله انجام شده بود، نتیجه بسیار زیادی در جلب حمایتها و تعهدهایی داشت که برای ریشهکن کردن فلج اطفال هم کارایی خواهد داشت. این بحث ما را به تفکر درباره انواع و اقسام تهدیدهایی واداشت که زمین و ساکنانش را به زانو درآورده است. تهدیداتی همچون تغییرات آب‌وهوایی و تسلیحات هسته‌ای. میتوان گفت که طی این گفتگوها به یک مخرج مشترک رسیدیم و آن، بحث پیشگیری است که همچون پیشگیری در مورد فلج اطفال، به میزان بالایی از آگاهی عمومی و حمایت و پشتیبانی نیاز دارد.
جف گفت آن‌چه به آن نیاز داریم، شامل پول، مجموعهای از نهادهای اجتماعی، سازمانهایی که در همین زمینه فعالیت میکنند و کمپینهای رسانهای است که تا به حال هیچ‌کس شبیه آن را ندیده باشد. و البته چرا از متخصصان هالیوود کمک نگیریم؟
و این نقطهای بود که ایده این بنیاد متولد شد؛ برنامهای مخاطرهآمیز که وقف این مسئله شده تا فعالیتهای گوناگون را در جهت مبارزه، تسکین و پیشگیری از این تهدیدات فوری، با یکدیگر پیوند دهد.
جف به عنوان یکی از بنیانگذاران ای.بی، فناوری را خوب درک میکند و بنیاد اسکول او، در طول یک دهه اخیر از نهادها و گروههای اجتماعی زیادی پشتیبانی کرده است. برجستهترین نمونههای این حمایتها را میتوان در فعالیتهای شرکت فیلم‌سازی او دید که چیزی حدود 17 فیلم را به منظور ترویج پیشرفتهای اجتماعی تهیه کرده است. فیلمهایی از جمله، «اینکانونیت تروث» (که با اجرای ال گور، معاون اسبق رییس‌جمهور ایالات متحده به مبحث گرمایش زمین میپرداخت و اسکار بهترین فیلم مستند سال 2007 را برد)، «شب بخیر و خدانگهدار» (به کارگردانی جورج کلونی)، «سیریانا»، «همین حالا دارفور» و «ملاقاتی» از تولیدات شرکت اوست. از سوی دیگر، گروه سرمایهگذاری او به نام کاپریکورن نیز بر پروژههای دیگری تمرکز داشت که به جای نفع مالی، منافع اجتماعی را در نظر میگرفتند؛ مانند ماشین برقی تسلا.
درحال حاضر بسیاری از سازمانهای تثبیت شده، مشغول مبارزه با این تهدیدها هستند. در این میان، بنیاد شما چه تاثیر عمیقی میتواند داشته باشد؟
در مورد غلبه بر بیماریهای واگیردار، خیلی به خود مطمئن هستم و احساس میکنم صلاحیت لازم را دارم. آدمهای این عرصه را میشناسم و بر موضوع آگاهی دارم. البته در مورد باقی تهدیدها تخصص کمتری دارم. من ده سال در هند و پاکستان زندگی کردم و زبان اردو میدانم. مدتی طولانی نیز در ایران زندگی کردم، اما به نظر میرسد که در این منطقه، هیچ کس نمیتواند از تمام پیچیدگیهای موجود سردر آورد. وقتی نوبت به خاورمیانه میرسد، هرکس که ادعا کند که تازهکار و مبتدی نیست، دروغ گفته است. پس ما به دیدار کارشناسان مختلف در کل منطقه میرویم و با صحبت با آنها سعی میکنیم بفهمیم که از چه راهی و چطور میتوانیم به حل مشکلات منطقه کمک کنیم.
من بنیاد را به چشم یک واسطه برای تسهیل امور میبینم. چیزی که من و جف اعلام کردیم، درواقع نوعی مشارکت برای کمک به افرادی است که در حال حاضر در حال پیشگیری از این تهدیدات هستند. فکر نکنید ما آدمهای باهوشی هستیم که باید جواب همه سوال‌ها و راهحلها را بدانیم؛ کار ما این نیست. کار ما این است که فروتنانه پا به میدان بگذاریم و کسانی را که با قلبهای پاک تلاش میکنند، پیدا کنیم و به آنها یاری برسانیم.
ما آنها را از طریق کمکهای مالی، معرفی به افرادی که در زمینههای مشترک کار میکنند، استفاده از رسانههای سطح بالا و ایجاد دسترسی به فناوری‌های نوین حمایت میکنیم. من هم تمام تلاشم را میکنم تا بتوانم برای دست‌یابی به این اهداف خیرخواهانه، از فناوری‌های برتر گوگل کمک بگیرم. البته گوگل برای این کار از من دعوت هم کرده است.
100 میلیون دلار مبلغ هنگفتی است، اما در مقایسه با میزان چالشهایی که در پیش رو دارید، شاید آن‌قدرها هم زیاد نباشد.
اول از همه باید بگویم که این مبلغ، یک هدیه به بنیاد نیست؛ بلکه بودجهای است که باید برای هزینههای چندسال آینده خرج می شود. قرار است که هرسال بین 20 تا 30 میلیون دلار هزینه کنیم و جف حاضر است بیشتر از این هم در این راه خرج کند. اما این تنها پول نیست که این اقدامات را ممکن میکند، بلکه چگونگی برخورد و رویکرد ماست. برای مثال به فیلم «یک حقیقت تلخ» نگاه کنید که تنها با 1 میلیون دلار ساخته شد، اما احتمالا بیش‌از آن‌چه فکرش را بکنید، در مناظرات تغییرات آب‌وهوایی تاثیر گذاشته است. اگر منابع مالی را با دیگر ابزار گستردهای که جف میتواند مهیا کند، ترکیب کنیم؛ فکر میکنم کاملا مجهز و آماده خواهیم بود. ما به بزرگی بنیاد بیل گیتس و سازمان گوگل نیستیم، اما هرجا که بتوانیم ارزشهای مخصوص خودمان را به روند کار میافزاییم.
به نظر شما نقش دانشمندان و دانشگاهیان در این زمینه چیست؟
آنها نقش مهمیدارند. اما برای خلق نیروی فعالی که برای مقابله با تهدیدهای عمده قرن بیست و یکم آماده باشند، رویکرد دانشگاههای امروز بسیار ضعیف است. ما نیاز به طبقهبندیهای نوین حرفه‌ای داریم. به طور مثال مهندسان نرمافزاری که به عنوان متخصص بیماریهای واگیردار هم آموزش دیدهاند، یا فیزیکدانهای علوم هسته‌ای که در رشته سیاست خارجی نیز آموزش دیده باشند.
بنابراین من به ترکیب رشتهها علاقه دارم که برنامههای دکترا را نیز شامل میشود. این بسیار مهم است و باعث میشود تا موانع از میان برود. شما میتوانید چنین آدمهای دو وجهیای را پیدا کنید، اما مسلما در دهه شصت سالگیشان هستند. ما میخواهیم افراد سی سالهای را پیدا کنیم که چنین خصوصیاتی داشته باشند.
از دورانی که در سازمان گوگل مشغول به کار بوده‌ای، چه چیزی آموختهای که فکر میکنی در این نقش جدید کمکت خواهد کرد؟
من به پروژههایی که برای پیشگیری از بیماریها ایجاد کردیم و هم‌چنین شبکه نظارتی بر بیماری مکونگ دلتا، که با همکاری بنیاد راکفلر اجرا شد، بسیار افتخار میکنم. در ادامه، باید از نمودارهای آنفولانزا نام ببرم که مایه افتخارم است و سرویسی که برای یافتن شیوع آنفولانزا، در پرسش و پاسخهای موتورهای جستجو به کار بردیم، یاد کنم. البته مسئله حائز اهمیت این است که ما هیچ‌کدام از این پروژهها را به تنهایی انجام ندادیم و همیشه شرکائی داشتیم.
یک عبارت جالب آفریقایی هست که ال گور از آن استفاده کرده و من از قول او نقل میکنم: «اگر میخواهید سریع سفر کنید، تنها بروید؛ اما اگر میخواهید به سفرهای دور و دراز بروید، همراه یک گروه سفر کنید.»
نیچر، 24 آوریل- ترجمه: آزاده پارساپور
نظر شما