سگهای آبی از آن دسته حیواناتی هستند که در ساختن خانه‌شان روی برکه‌ها و رودخانه‌های آرام مناطق شمالی امریکا شهرت دارند. این حیوان تقریباً 39 اینچی با دمی پهن و دندان‌هایی شبیه قلم تراش برای جویدن و حالت دادن به چوبهای سفت و سخت به حیوانی شهرت یافته است که بسیار سخت کار می‌کند تا سدی محکم و غیر قابل نفوذ ایجاد کند و خانه روی آبش را از سیلاب‌های شدید محافظت کند ولی همین حیوان سخت کوش، پوستی نرم و لطیف دارد که نمی‌تواند از نسلش در برابر شکارچیان سودجو محافظت کند.
در تاریخ کشور آمریکا شاید «جان جاکوب آستور» به عنوان ثروتمندترین مرد آمریکایی سالهای 1800 میلادی شهرت پیدا کرد ولی به طور حتم تا قبل از کتاب «اریک جی دالین» کمتر کسی می‌دانست که بخش اعظم ثروت وی از کجا آمده است. «دالین» مورخ و طبیعت شناس در کتاب جدید خود از امپراطوری پالتوهای خز یاد می‌کند که با پوست‌های حیوانات بی‌گناه سرزمین‌های شمالی ساخته شده بود که نه تنها خود حیوانات بلکه بومیانی که برای غذا به این حیوانات وابسته بودند را نیز آواره کرد.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از آسوشیتدپرس، دالین در کتابش با عنوان «پوست خز، اقبال و امپراطوری: تاریخچه تجارت پوست در آمریکا» تنها عامل تشکیل این امپراطوری که قرن‌ها ادامه داشت را تنها در تبلیغ و جا انداختن این تفکر عنوان می‌کند که داشتن کلاه و لباسهای ساخته شده از پوست این حیوانات نشانه شخصیت و برتری افراد در جامعه آن زمان آمریکا و اروپا بوده است.
همین تفکر در سالهای اخیر و در کشورهای غربی بسیار به چشم می‌خورد. در اروپا شکارچی‌ها نسل حیواناتی مثل سگهای آبی و روباه را تقریباً منقرض کردند و حالا نوبت سرزمین‌های شمال آمریکا است تا منبعی دست نخورده برای گسترش این امپراطوری درست شود. در زمان ریاست جمهوری آبراهام لینکلن با آن کلاه لوله بخاری‌اش، مجوز شکار این حیوانات در شمال آمریکا صادر می‌شود و هنوز هم این کلاه‌ها در تلویزیون‌های آمریکایی تبلیغ می‌شود.
«دالین» که پیش از این کتابش درباره تاریخچه شکار وال در دریاهای شمال به شهرت جهانی رسیده بود در کتاب جدیدش یادآور می شود که تاریخ جنوب آمریکا را باید با خون بوفالوها و سرخ پوستان نوشت و اگر بخواهیم تاریخ شمال این کشور را نیز بنویسیم باید بر روی خرابه‌های خانه سگهای آبی حساب کنیم که تجارتی پرسود را شکل می‌دهد و علاوه بر کشور آمریکا، تاریخ دخالت سیاستمداران سایر کشورهای جهان مثل سوئد، اسپانیا، مکزیک، کانادا، انگلیس، فرانسه و هلند در تلاش برای شکار حیوانات را نیز ثبت کرده است.
نکته جالب درباره آستور و دیگر تاجران پوست در آمریکای شمالی این است که دولت در بسیاری از اقدامات قانونی خود مخالفت خود را با تجارت سایر کالاها توسط شرکت وی و دوستانش اعلام می‌کرد که نمونه آن الکل بود؛ دولت بسیار مخالف بود که به غیر از پوست چیز دیگری بفروشند ولی حقیقت این بود که پوست این حیوانات به اضافه تبلیغات فراوان روی شخصیت و اعتباری که از پوشیدن لباسهای برگرفته از این پوست‌ها در افراد ایجاد می‌شود نوعی امپراطوری ایجاد کرده بود که تجارت سلاح و الکل را تحت‌الشعاع قرار می‌داد و بیانیه‌های ظاهری دولت نیز تاثیری در این روند نداشته و در حال حاضر نیز ندارد.
نظر شما