محمود حاج‌زمان: بر اساس مطالعات محققان چینی، یک گلوله میلی‌متری الماسه که از یک شتاب‌دهنده خطی شلیک شده است، می‌تواند با برخورد به تکه‌ای از متان جامد، همجوشی هسته‌ای ایجاد کند. بر اساس شبیه‌سازی انجام شده توسط این محققان، علی‌رغم مقدار زیاد انرژی لازم برای شتاب دادن یک خرده الماس و رساندن سرعت آن به هزار کیلومتر بر ثانیه (!)، برخورد و همجوشی ایجاد شده باعث می‌شود انرژی خالص مجموعه این فرایند، نهایتا مقداری مثبت باشد.
به گزارش پاپ‌ساینس، این مطلب تاکنون تنها یک ایده مفهومی و در حد شبیه‌سازی رایانه‌ای بوده و هیچ مطالعه فیزیکی یا آزمایشگاهی در این خصوص انجام نشده است. تنها برخورد و احتراق اولیه با جزئیات بررسی شده و شبیه‌سازی در حدود 50 نانوثانیه متوقف شده است. بنابراین هنوز راه درازی باقی‌مانده است تا بتوان از این روش برای تولید انرژی استفاده کرد.
این سیستم با برخورد یک گلوله الماسه به حجم 1 میلی‌متر مکعب با بلور متان کار می‌کند که بهتر از سایر سلول‌های همجوشی می‌تواند نیرو را کنترل کند. بخش اعظم انرژی جنبشی گلوله به موج ضربه‌ای تبدیل می‌شود که فشار و حرارت زیادی را تولید می‌کند.
حداکثر انرژی برخورد برابر 4 پتاوات است (هر پتا معادل 10 به توان 15 یا یک میلیون میلیارد است)، و میانگین نرخ آن 1.5 پتاوات طی 40 نانوثانیه است. در حدود 80 درصد این انرژی به صورت نوترون‌های پراکنده تلف می‌شود، اما تشعشعات و الکترون‌های باقی‌مانده، برای گرم کردن مواد تا دمای همجوشی هسته‌ای کفایت می‌کند.
گروه تحقیقاتی می‌گوید که الگوریتم آن‌ها برای بررسی زمان‌های پس از مرحله احتراق اولیه به اندازه کافی پیشرفته نیست. اما برخی از محققان نیز معتقدند که در صورت افزایش سرعت گلوله الماسه، می‌توان انرژی بیشتری به دست آورد.توضیح عکس: لحظاتی مانده به کامل شدن گرفت خورشید، آخرین بخش‌های قرص خورشید چون نگین الماس بر حلقه روشن اطراف ماه ظاهر می‌شود. این بخش از گرفت خورشید را حلقه الماس می‌گویند!
نظر شما