به گزارش خبرآنلاین، کشورهایی که اصلا به عنوان رهبر مبارزه با تغییراقلیم شناخته نمی‌شدند، اکنون در حال قرار گرفتن در خط مقدم مقابله با تغییراقلیم هستند.
ایران، یک مثال خوب از این موضوع است. من این اقبال را داشتم تا با برخی دانشمندان داخل ایران تحقیقاتی در زمینه «مصرف آب» انجام بدهم و به همین دلیل می‌توانم به شما اطمینان بدهم که آن‌ها در حال فکر، برنامه‌ریزی و اقدام کردن برای کاهش تاثیرات تغییراقلیم و تخریب اکولوژیکی هستند.
یک نمونه از یک رهبر ایرانی دکتر محمدتقی ستاری استادیار رشته مهندسی آب در دانشگاه تبریز است. به تازگی او گزارشی درباره اقدامی برای کنترل بحران «دسترسی آب» نوشت. احتمالا فکر کردن به چنین موضوعی در کشوری با بارندگی محدود مردم ایران را متعجب نمی‌کند. از سویی کنار هم گرفتن ۳ مسئله مدیریت آب، افزایش جمعیت و تغییراقلیم این موضوع را چالش‌‍برانگیز می‌کند.
حدود یک سال پیش، دولت این توسط مرکز مطالعات استراتژیک گزارشی منتشر کرد که نشان می‌داد «دسترسی آب» دومین مسئله ملی مهم این کشور است. همچنین اطلاعات وزارت نیرو ایران و بانک جهانی نشان می‌دهد که به زودی این کشور وارد یک بحران آب گسترده می‌شود و اگر این بحران به درستی مدیریت نشود، آن‌ها با پیامدهای مستقیم و غیرمستقیم اقتصادی، اجتماعی و امنیتی روبرو می‌شوند.
براساس اطلاعاتی که ۴ سال پیش منتشر شدند، میانگین بارندگی در ایران ۲۸۸میلی‌متر یعنی یک پنجم میانگین جهانی است و این کشور در رابطه با میزان بارندگی در مقایسه با دیگر کشورها در رتبه ۱۶۳ قرار دارد. اما ستاری بر این باور است که اگرچه بارندگی در ایران کم است اما مدیریت درست می‌تواند این شرایط را بهتر کند.
در چند دهه اخیر، حوزه کشاورزی ایران توسعه اساسی داشته است، برخی از محصولاتی که در فرهنگ جدید این کشور مصرف می‌شوند مانند هندوانه بسیار پرآب‌بر هستند. همین‌ها باعث شده به شکل شگفت‌آوری ۹۲درصد آب این کشور در حوزه کشاورزی مصرف شود( این آمار در کشورهای در حال توسعه ۷۰ و در کشورهای توسعه یافته ۴۰درصد است).
ایران برای مصرف باکارآمدتر منابع در طی این مدت سدهای بیشتری هم ساخته است. این سدها در تولید محصولات کشاورزی این کشور هم انقلابی به وجود آورده‌اند، اما از سویی به شکل غیرعمد برای موضوع «دسترسی آب» پیامدهایی داشته است. در نتیجه آب حوزه کشاورزی آنقدر ارزان شده که از آن برای استفاده از محصولات پرآب‌بر هم استفاده شود. به زبان ساده ایران دارد آب را توسط هندوانه صادر می‌کند.
اما امید هم وجود دارد. حسن روحانی، بحران آب ایران را به عنوان دومین تهدید خطرناک کشورش اعلام کرده و این به این معنا است که دولت ایران این بحران را بسیار جدی می‌گیرد. این کشور در حال ایجاد سیستم‌های مدیریت آب مردم محوری هستند که مدیران، متخصصان اقتصادی و سیاست‌مداران را دور هم جمع می‌کند.
برخی از این‌ها با «آموزش آب» صورت می‌گیرد. همچنین به مردم آزادی عمل داده شده تا سیاست‌های مختلفی در رابطه با مدیریت منابع آب طراحی کنند. ایران در حال کندوکاو فناوری‌های محتلف برای کنترل بهتر باران‌های ناپیوسته‌اش است. من این فناوری‌ها را دیده‌ام و محققان این مسائل هم کار کرده کردم. این کار هیجان انگیزی است.
اشتباه نکنید، مسئله آب ایران جدی است و بحران درحال ظهور کردن است. اما این کشور تمام انرژی ملی خود را وقف حل این مسئله کرده است.
محلی که من به طور ویژه‌ای به آن علاقه‌مند هستند دریاچه ارومیه است، دریاچه‌ای که ۷۰درصد آب سطح خود را از دست داده و سواحلش به تخت‌خواب نمک تبدیل شده است.
من با همکارم دکتر ستاری در این باره صحبت کردم و او گفت: «در دانشگاه من، مطالعه در حوزه مدیریت منابع آب و به خصوص دریاچه ارومیه یکی از موضوعات بسیار مهم است. ده‌ها تیم تحقیقاتی مختلف در حال کار کردن روی این موضوع هستند. من و همکارانم باور داریم که می‌توانیم بر این بحران پیروز شویم و یک بار دیگر دریاچه ارومیه را به شکل قبلی‌اش ببینیم.»
چقدر خوب که هنگام تلاش خوش‌بین هم باشید. کار کردن کنار هم دانشمندان و تصمیم‌گیران می‌تواند این سیاره را به جایی بهتر تبدیل کند. سرنوشت افرادی که در اطراف دریاچه ارومیه زندگی می‌کنند در دست کسانی مثل دکتر ستاری است.
منبع: گاردین
4242
نظر شما