عبدالمحمد آیتی
استاد عبد المحمد آیتی (متولد 1305) یکی از برجسته‌ترین مترجمان و ادبای امروز ایران و عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی است.
ترجمه او از قرآن کریم در سال 1367 به چاپ رسید و با استقبال خوانندگان و توجه ویژه منتقدان عرصه ترجمه مواجه شد. به اعتقاد یکی از ترجمه‌پژوهان معاصر این اثر ارزش ادبی فراوان دارد و از جمله آثار ماندنی و جاوید به شمار می‌رود. وی سلامت و استحکام جمله‌بندی، پرهیز از سره‌نویسی فارسی، اجتناب از عربی‌گرائی افراطی و دوری از هرگونه حشو و زوائد را از ویژگی‌های این ترجمه ارزشمند می‌داند.
البته همین ترجمه‌پژوه، بیش از صد و هفتاد اشکال خرد و کلان نیز بر این ترجمه گرفته است. این ترجمه از جهت گزینش معادل‌های زیبا برای کلمات موجود در قرآن ستوده شده است. به دلیل اهمیت و ارزش ترجمه آیتی مقالات متعددی در نقد آن به رشته تحریر در آمده است و این ترجمه را از جهت ساختار نحوی و صرفی عبارات، واژه‌گزینی، عدول از قرائت مشهور و میزان دخالت عنصر تفسیر بررسی کرده‌اند.
ابو القاسم امامی
ابوالقاسم امامی از استادان دانشکده الهیات دانشگاه تهران دارای ترجمه‌ای از قرآن مجید است که در سال 1370 هجری شمسی منتشر شده است. در این اثر مترجم سعی کرده با استفاده از توانایی‌های زبان فارسی دری و ترجمه‌های کهن فارسی ترجمه‌ای استوار ارائه دهد، که از جهت بلاغت و شیوایی همخوان و هماهنگ با قرآن باشد.
از این جهت ترجمه‌ای محتوایی با در نظر گرفتن قواعد زبانی و مراعات شر ایط ساختاری جملات در زبان فارسی ارائه شده و افزوده‌ها و توضیحات در آن به چشم نمی‌خورد و موارد اندکی که موجود است بدون پرانتز در داخل متن ذکر شده است. علاوه بر این آنچه از آیات به ضرورت بلاغت حذف شده در پاورقی توضیح داده شده تا متن کلام دچار از هم گسیختگی نشود.
یکی دیگر از نکات مثبت ترجمه این است که برای بسیاری از کلمات قرآنی که عین عربی آنها در ترجمه‌های دیگر ذکر شده معادل‌یابی شده است. یکی از ترجمه‌پژوهان معاصر این ترجمه را بهترین ترجمه قرآن تا زمان حاضر دانسته است و برای آن ویژگی‌هائی مانند: معادل‌یابی کلمات قرآن بر پایه فارسی روان، نشان دادن توانایی زبان فارسی در ارائه پیام الهی، ارائه هنر زیباشناختی لفظی و معنوی زبان فارسی و درآمیختن اسلوب ادب و شیوه هنر بر شمرده است.
نظر شما