اکنون این پرسش مطرح است که ایا سیل پاکستان که بدترین فاجعه طبیعی جهان در تاریخ این کشور بوده است موجب سرنگونی دولت شکننده و غیر نظامی پاکستان خواهد شد؟
این پرسش از انجا اهمیت دارد که این تلقی در میان مردم پاکستان رو به افزایش است که واکنش دولت به سیل ضعیف و ناکارامد بوده است.در بحبوحه این بحران ، ارتش با استفاده از شصت هزار نظامی بیشترین فعالیت را در تلاش ها برای نجات و امداد رسانی داشته است.
اکنون حمایت از حکومت کردن نظامیان در میان مردم طبقه بالاتر از سطح متوسط که به طور تاریخی کمتر طرفدار دموکراسی بوده اند افزایش یافته است .علی سجاد از بازرگانان بخش نساجی در شهر لاهور می گوید " دست کم ارتش کار را انجام می دهد بر خلاف سیاستمداران که تنها به فکر پر کردن جیب های خود هستند. در عین حال برخی دیگر معتقدند نظر نامساعد بین المللی و نیز محافظه کاری داخلی درباره ارتش بعد از انکه حکومت نظامی ژنرال پرویز مشرف در سال دو هزار و هشت پایان یافت ، مانع از وقوع کودتا می شود.تصمیم اصف علی زرداری رئیس جمهور پاکستان مبنی بر ادامه دادن به سفر سیاسی خود به اروپا در زمانی که سیل اغاز شد مردم عادی را خشمگین کرده است.
همچنین با وجود اینکه برخی از مقامات سیاسی از جمله نخست وزیر پاکستان در محل های حادثه حضور پیدا کرده اند ، سیاستمدارانی از طیف های مختلف سیاسی به سبب حضور نیافتن سریع در حوزه های انتخاباتی خود پس از اغاز سیل با انتقاد روبرو هستند.طلعت مسعود ژنرال بازنشسته ارتش پاکستان که اکنون تحلیلگر امور سیاسی است می گوید اینکه ارتش قدرت را به دست بگیرد از لحاظ سیاسی مشکل ساز است. ممکن است زمانی که زرداری همچنان دچار اشتباه های مهم شود مانند اشتباه هایی که وی در زمان اغاز شدن سیل پاکستان مرتکب شد همگان به این نتیجه برسند که زرداری کار بیشتری نمی تواند انجام دهد.
در عین حال ارتش اکنون نیز که اداره امور کشور را به عهده ندارد بسیار فرسوده شده است و جنگجویان خوشحال خواهند شد ارتش کنترل کشور را بدست بگیرد.وجهه ارتش زمانی که مشرف سال دو هزار و هفت ان را وارد بحرانی قضایی کرد اسیب دید در عین حال وجهه ارتش در دو سال گذشته که در خصوص مقابله با شورشیان در دره سوات و وزیرستان جنوبی موفقیت هایی داشته بهبود یافته است.
این احترامی که به سختی بدست امده است نباید خیلی زود به خطر بیفتد. یک دیپلمات غربی که خواست معرفی نشود گفت در نهایت ارتش پاکستان شاید تصمیم بگیرد بیشتر از انکه بتوان درباره ان شنیده شود بتوان حضور ان را مشاهده کرد زیرا اکنون هم ارتش کنترل بخش های قابل توجهی از کشور را در اختیار دارد.
بودجه دفاعی ارتش همواره رو به افزایش بوده است و عمدتا این تصور وجود دارد که سیاست دفاعی و خارجی در حیطه اختیارات ارتش قرار گرفته است .
زمانی که ارتش می تواند در پشت صحنه به نتایجی یکسان دست یابد ، چرا باید خود را وارد صحنه کند؟
کریستین ساینس مانیتور/دوم سپتامبر
نظر شما