عباس اکبری، مدیر گروه فیلم و سریال شبکه اول سیما، در گفتگو با خبرآنلاین درباره مجموعه «درمسیر زاینده‌رود» نکات جالب و قابل تاملی گفت.
وی افت کیفی کار حسن فتحی را قبول نمی‌کند و در پاسخ به اینکه چرا کار نتوانست به خوبی تا پایان با مخاطب همراه شود و به نوعی زمین خورد، می‌گوید: اینکه گفته شود، مجموعه در نیامده و زمین خورده باید دلیل و منطقی داشته باشد، از نظر ما بر اساس آمار تماشاگران و میزان رضایت آنها درآمده و خیلی هم خوب بوده است.
وی در مورد اعتراض‌ها و جرح و تعدیل‌های انجام شده روی «در مسیر زاینده رود» هم معتقد است: «تغییرات آنقدری نبوده که مسیر داستان را عوض کند و مخاطب را پس بزند، به هر حال اینطوری نیست که یک مجموعه نمایشی همین‌طوری برود روی آنتن. ولی اینکه فکر کنید جرح و تعدیلی صورت گرفته که باعث شده سریال خراب شود اصلا اینجوری نبوده است.»
اکبری در مورد واکنش‌های متفاوت و متعدد به «درمسیر زاینده رود» نیز می‌گوید: واکنش‌ها در مجموع به نظرم مثبت بود یعنی چیزهایی که راجع به فوتبالیست‌ها و دنیا فوتبال پخش شد، نظرات مثبت را جلب کرد، انتقادهایی هم وجود داشت که ما فوتبالیست اینطوری نداریم و ما گرکانی در فوتبال نداریم و... در مورد مردم اصفهان هم در مجموع نظر ایشان نسبت به کار مثبت بود.
وی در مورد علت انتخاب یک فوتبالیست و یک کشتی‌گیر قدیمی برای نقش‌های اصلی این مجموعه، نگاه فرا ورزشی به یک مفهوم اخلاقی در جامعه را نیزمدنظر قرار می‌دهد و می‌گوید: بحث اصلی این بود که جامعه بدون اخلاق محکوم به مرگ است. اگر یک آدمی ظرفیت نداشته باشد و به یک مقامی، پستی، شهرتی و محبوبیتی زود هنگام برسد ممکن است اشتباهات جبران ناپذیری مرتکب شود . آدمی مثل سارنگ از یک طرف، حاج بهزاد از یک طرف، گرکانی، مادر مهران، پدرحاج بهزاد همه این ها آدم هایی هستند که درجامعه ما موضوعاتی درحیطه خود دارند والبته ممکن است اینطور کنار هم قرار نگیرند. ما می خواهیم بگوییم در این قالب که ممکن است در جامعه طور دیگری اتفاق بیفتد یک چیزهایی را کنارهم می چینیم ومی گوییم آدم می تواند با اخلاق باشد. اگر به سنت دینی مراجعه کنید معیارهای اخلاقی درستی وجود دارد و بر این اساس می شود خیلی بهتر زندگی کرد. یکی از دلایل انتخاب اصفهان برای لوکیشن مجموعه، زنده کردن سنت ها بود. اصفهان به عنوان شهری که دارای فرهنگ سنتی است و مردم با اخلاق و متدین و مقیدی دارد، انتخاب شد.
وی در مورد لهجه اصفهانی بازیگران و استفاده از نمادهای سنتی مجموعه با وجود توسعه اصفهان در زمان حال نیز با تاکید بر نمادین بودن انتخاب‌ها، اینگونه توضیح می‌دهد: ما یک رسانه ملی هستیم یعنی رسانه ای که برای تمام ایرانی‌ها با تنوع قومی کار می‌کند. همه اینها گویش و لهجه خاصی دارند و همه قرار است این مجموعه را ببینند. شخصیت ها اگر کاملا اصفهانی غلیظ صحبت می‌کردند ممکن بود مثلاً آذری ها متوجه نشوند بنابراین با شخصیت ارتباط برقرار نمی‌کردند. این متفاوت است با سریالی که در اصفهان و برای خود اصفهانی ها ساخته و پخش می‌شود. ضمن اینکه می‌خواستیم بین بخش های مختلف ایران وحدتی ایجاد کنیم. کما اینکه حین پخش سریال و الان هم مردم سعی می کنند لهجه های اصفهانی را تقلید کنند. این تاثیرخوبی است.
وی اضافه می‌کند: ما قبلا هم سریال هایی از استان های دیگر داشتیم که هیچگاه بین مردم گل نکرد و شاید دلیلش هم این بوده که آن فرهنگ را دقیقا همانطور نعل به نعل روبروی مخاطب میلیونی گذاشتیم. اما حالا این مخاطب میلیونی را بردیم به فیلمی که شخصیت‌های آن سوپراستارها هستند که در یک قالب دیگری صحبت می‌کنند، این فی نفسه جذابیت دارد.
گفتگوی کامل خبرآنلاین با اکبری درباره «در چشم باد»، «در مسیر زاینده‌رود»، «مختار نامه» و «یک روز قبل» را اینجـــــا بخوانید.
نظر شما