بعد از آنکه هفته پیش سرپرست مرکز امور بینالملل و مدارس خارج از کشور وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد که این وزارتخانه در حال بررسی امکان راه اندازی مدارس افغانیها در ایران است و به دنبال آن خبرنگار خبرآنلاین گزارشی را در مورد وضعیت تحصیل افغانیها در ایران نوشت، امروز همین مسئول در گفت و گویی با فارس گفته است که « اتباع خارجی در صورت تأیید وزارت کشور، استانداریها و فرمانداریها مجاز به ثبتنام در مدارس ایرانی هستند.»
سیدجمال صبحخیز گفت: « آمار دقیقی از تعداد دانشآموزان اتباع خارجی که در ایران مشغول به تحصیل هستند، وجود ندارد که این موضوع در حال بررسی است و در آینده نزدیک آمار دقیق آن به دست میآید.»
او با اشاره به اینکه دانشآموزان اتباع خارجی در واحدهای آموزشی ویژه مورد تأیید آموزش و پرورش ثبتنام میشوند، ادامه داد: تمام دانشآموزان اتباع خارجی باید در واحدهای آموزشی مورد تأیید آموزش و پرورش ثبتنام کنند در غیر این صورت آموزش و پرورش هیچ مسئولیتی در قبال ارائه مدرک تحصیلی آنها نخواهد داشت.
اما نکته جالبی که در سخنان مدیرکل دفتر وزارتی آموزش و پرورش به چشم میخورد این است که « دانشآموزان اتباع خارجی که برای ثبتنام مراجعه میکنند، نباید از نظر اقامت موقت و دائم خود مشکلی داشته باشند.»
همین اظهارنظر او کافیست تا متوجه شویم هنوز تصمیم جدیای در مورد بهبود بخشیدن به وضعیت تحصیلی دانشآموزان افغانی گرفته نشده است، چرا که بسیاری از این کودکان و نوجوانان به همراه خانوادهشان، مهاجر غیرقانونی محسوب میشوند و بنابراین در مدارس ایرانی جایی ندارند.
وزارت آموزش و پرورش بعد از آن اعلام کرد که قرار است برای افغانیها مدارس جدا ساخته شود که چندوقت پیش، دولت ایجاد مدارس غیرانتفاعی با همکاری هر دو کشور ایران و افغانستان در داخل ایران را تصویب کرد. اما این تصمیم با اعتراض فعالان حوزه کودک روبرو شده است. این فعالان معتقدند که پس از سالها که کم کم وضعیت تحصیلی این کودکان دارد سر و سامان می گیرد، ایجاد مدارس مخصوص افغانی ها، نه تنها گام مثبتی نیست بلکه نوعی تبعیض در حق آنهاست.
اکبر یزدی، فعال حقوق کودک در این مورد به « خبر» می گوید: « اینکه آموزش و پرورش بخواهد برای بچه های افغانی مدارس جدا احداث کند ظلم بزرگی در حق آنهاست، چرا که این کودمان در این حالت احساس تبعیض زیادی خواهند کرد و از سوی دیگر شاید به خاطر اینکه متاسفانه در جامعه ما ذهنیت بدی در مورد مهاجران خارجی وجود دارد باید از این قضیه مطمئن بود که در این مدارس جدا باید منتظر اتفاقات بد و برخوردهای سنتی معلمان با این دانش آموزان باشیم.» این عضو جمعیت دفاع از حقوق کودکان کار معتقد است که هیچ دلیلی وجود ندارندکه دانش آموزانی را که هم زبانند فقط به خاطر قومیتشان از هم جدا کنیم.
مریم اسماعیلی، مسئول آموزش این جمعیت نیز به « خبر» می گوید: « طبق کوانسیون بین المللی حقوق کودک، تحصیل برای همه کودکان از هر ملیت، قومیت، مذهب، جنسیت و ... اجباری است. از سوی دیگر وقتی که کودکان اعم از مهاجر و غیرمهاجر، هم زبانند، نباید آنها را از هم جدا کرد چرا که این مسئله آنها را منزوی می کند و مشکلات شخصیتی زیادی را برای آنان به وجود می آورد.»
براساس مادۀ 22 پیمان نامه حقوق کودک که ایران از سال 1373 آن را پذیرفته است کشورهای عضو پیمان نامه باید اقدامات لازم را به عمل آورند تا تضمین شود کودکی که متقاضی پناهندگی است یا طبق قوانین و مقررات بین المللی یا داخلی پناهنده محسوب می شود ، اعم از اینکه که همراه والدین خود یا شخص دیگری باشد و یا همراه نداشته باشد ، از حمایت مناسب و بشردوستانه بهره مند شوند. با این حال هیچ سازمانی متولی این کودکان نیست. مدیرکل امور اتباع و مهاجران خارجی وزارت کشور در جدیدترین اظهار نظر خود گفته است که سازمانهای حمایتی دولتی وظیفهای برای نگهداری از این کودکان ندارند و این مسئله بر عهدۀ سازمانهای غیردولتی و NGO هاست.
نظر شما