متاسفانه هر سال در یک مقطع زمانی خاص سینمای کودک و نوجوان تحت نام جشنوارهای که برای آن در نظر گرفتهاند، پر رنگ میشود بدون آنکه مدیران تحقیق و یا نگاه درستی نسبت به این گونه از سینما داشته باشند.
در این چند سال اخیر به جرئت میتوان گفت که هیچ کار ارزندهای در سینمای کودک ساخته نشده است و به نظر من این موضوع بر میگردد به خود ماهیت سینما و فیلمسازانی که در این عرصه فعالیت میکنند.
سینما در این چند سال خط و مشی خاصی را برای سینماگران مشخص نکرده است؛ اینکه در دورهای فیلمهای فرهنگی - تجاری رونق بیشتری دارد و در زمان دیگر فیلمهای سیاسی یا غیره سلیقهای است که از طرف مدیران به سینما تحمیل میشود و نشان از بیبرنامهگی در حوزه سینما.
من تصور میکنم عمدهترین دلیل مهجور بودن سینمای کودک نیز همین نگاه سلیقهای است شاید حقیقتا مدیران در این چند سال اهمیت این سینما را به خوبی درک نکردهاند. برای مثال سالها قبل جشنواره کودک در اصفهان برگزار میشد و همان جشنواره به همدان منتقل شد و من دلیل این جابجایی را متوجه نشدم که آیا برنامهای در پس این انتقال بود! توجه به سینمای کودک این نیست که هر سال به لحاظ کمیت انگشت روی آن بگذاریم و فقط شعار بدهیم...
سالها قبل و بیشتر در دهه 60 شاهد شکوفایی بیشتری در عرصه ساخت سینمای کودک و نوجوان بودیم و من تصور میکنم شاید آن زمان سلیقه مدیران فرهنگی بیشتر سمت این سینمای خاص بود.
در حال حاضر بازار شبکه نمایش خانگی به مراتب داغتر است و دلیل آن هم چیزی نیست غیر از سادگی فیلم دیدن برای بچهها و خانوادهها در خانه. خب در آن بازار شاید فیلمهای قابل قبولی برای بچه ها تولید نشود اما باز هم این بچه ها هستند که مخاطب همیشگی فیلمها و سریالها هستند و سایر اعضای خانواده را مجبور به دیدن فیلم میکنند.
در حال حاضر کودکان ما سوای آثار خارجی، مخاطب آثار سخیف تلویزیون و سینما هستند، آنهایی که لودگی در آنها حرف اول را میزند، طبیعتا اینگونه کارها برای بچهها جذابیت خاص خودش را دارد آنهم بدون اینکه مدیران فرهنگی ما متوجه باشند چه تاثیر مخربی در ذهنیت و علایق کودکان و نگاه این قشر در بلند مدت به مقوله سینما به وجود میآورد.
برای همین معتقدم برنامهخاصی برای این سینما وجود ندارد و برگزاری جشنواره کودک و نوجوان در این سالها بیشتر شبیه یک رفع تکلیف شده است، وگرنه متاسفانه فقط نامی از سینمای کودک و نوجوان باقی مانده است.
نظر شما